Dagboek WK Kadetten – dag 1

EK/WK jeugd/junioren , Jeugdschaak , Verslagen 16 september 2022 10:36 Herman Grooten 2

Van 15-28 september worden in de Georgische badplaats Batumi de wereld­kampioenschappen kadetten gespeeld in de leeftijdscategorieën t/m 8, t/m 10 en t/m 12 jaar. Voor Nederland komen respectievelijk Raghav Pathak (U8), Noah Ritzerveld (U10) en Tommy Grooten (U12) uit. Hun coach, IM Merijn van Delft, probeert deze drie tot de tanden bewapend aan de strijd te krijgen voor dit elf ronden durend toernooi. Namens Schaaksite zal schrijver dezes proberen een soort dagboekje bij te houden van dit toernooi.

resultaten Nederlandse deelnemers | toernooiwebsite

Woensdag 14 september
Deze week kwam het bericht dat de topman van Schiphol, de heer Dick Benschop, vertrekt als bestuurs­voorzitter en CEO van het luchthavenbedrijf. Het moge duidelijk zijn dat de lange wachtrijen van mensen de gehele zomer en nu ook in de nazomerse periode geen prettige aanblik was en zeker een cruciale rol heeft gespeeld in zijn besluit. Toevallig kon ik gisteren aan den lijve meemaken wat die wachtrijen voor impact heeft op reizigers.

Als onderdeel van een kleine delegatie jeugdspelers die samen met hun coach op weg was naar Batumi (Georgië), hadden wij het zekere voor het onzekere genomen en waren vier uur van te voren op Schiphol aanwezig. De delegatie bestaat, behalve uit de bovengenoemde jeugdspelers en hun coach uit twee vaders (Jelle, vader van Noah en de auteur van dit stukje, vader van Tommy). De ouders van Raghav arriveren pas morgen en nemen hun intrek in een appartement.
De reis naar de Georgische badplaats had heel wat voeten in de aarde: lange wachtrijen op Schiphol voor de bagage-afgifte en de security. Gelukkig waren we 4 uur van tevoren aanwezig en dat bleek geen overbodige luxe, want het duurde vrij lang eer wij uiteindelijk door de douane, die zijn werk zeer serieus neemt, heen waren. Toen we eindelijk bij de gate waren en in het vliegtuig op onze zitplaatsen waren beland, bleek het vliegtuig 30 minuten vertraging te hebben. En dat terwijl we wisten dat we in Istanbul slecht één uur was om over te stappen en dat het een monsterlijk groot vliegveld is. Gelukkig heeft ons vliegtuig die 30 minuten weg weten te poetsen, maar gezien de afstanden die we in Istanbul moesten overbruggen, hadden we geen andere keuze dan te gaan rennen naar de andere kant. En dat met één kind van 8 jaar. Gelukkig heeft mijn zoon Tommy op atletiek gezeten en wist hij onze jonge vriend aan het rennen te krijgen door hem uit te dagen… Daardoor waren we precies op tijd voordat het boarden sloot. Vanuit België was er een vader en een meisje die de vlucht helaas misten, met ongeveer dezelfde soort overstaptijd. Wel zag ik een andere Belg, die met zijn dochter de vlucht wel hadden weten te halen. Nadat we aankwamen in Batumi bleek er hier ook een lange rij voor de douane stond en dus waren we bang een bus van de organisatie naar het hotel te missen. Gelukkig stond die er nog en konden we mee (en wellicht nog belangrijker, dat ook onze koffers van de lopende band waren komen rollen!). Voor de vader en zijn dochter van de gemiste vlucht, werd ook dat voor hen een klein dramaatje.

Op Schiphol staat Tommy nog even te poseren voor zijn favoriete chocoladewinkel