Tata Steel ronde 6
Alle groepen waren deze ronde weer terug in Wijk aan Zee én ze speelden op dezelfde dag. Daarnaast zijn ook de tienkampen van start gegaan, waarvan de Qualifiersgroep ook goed te volgen is. Veel te veel leuke partijen om te zien. We beginnen met de Mastersgroep, waar Jorden van Foreest het op mag nemen tegen Magnus Carlsen, die de laatste twee potjes 0 uit 2 scoorde. Bij de Challengersgroep stond onder andere de Nederlandse derby L’Ami – Warmerdam op het programma.
Hieronder een verslag in tekst (met partijen in viewer) én een video. De video gaat ook nog even kort in op ronde 5, omdat ik zonder het aanvankelijk van plan te zijn toch van alle ronden wat op mijn YouTube-kanaal wil hebben.
Masters
Met wit mocht Giri de creatieve Erigaisi bestrijden. Er kwam een Semi-Slav op het bord, en die zijn vaak wel goed voor wat scherpte. Zoals wel vaker in deze opening, belandt de zwarte koning op de damevleugel ondanks de vele pionnen die zijn opgespeeld daar. Ook de e6-pion komt vaak alleen te staan. Er waren vlagen dat Giri op winst afstevende, maar uiteindelijk zat het er niet in. Zie de partij voor meer inhoudelijke analyse.
Jorden van Foreest mocht met wit de Taimanov bestrijden van Carlsen. Ik vind dat wel lef, van Carlsen. Gisteren verliezen met een Taimanov-opstelling (toen met wit) en vandaag gewoon weer doen met zwart. Jorden koos een rustig variantje dat hij wellicht klaar had liggen, of wellicht had hij geen Taimanov verwacht. De partij kwam snel in een gelijk eindspel terecht, al kom je daar doorgaans liever niet in tegen Carlsen. Op wat spannende momentjes na, was het toreneindspel gewoon remise. Over dat eindspel ook nog wat analyse.
De overige partijen in de groep waren redelijk rustig vandaag. Vaak kreeg wit wat voordeeltjes, maar veel was het niet. Alleen Caruana tegen Gukesh kreeg al vanaf de opening voordeel en dit bouwde hij gestaag uit: een punt voor Caruana. De overige partijen leken ook gewoon remise te worden. Dat werden ze, op de partij van Keymer na die zich tegen So misrekende en alsnog verloor.
Challengers
Erwin l’Ami ging de rustdag in met na zijn twee nullen weggewerkt te hebben met 1,5 punt. Uitgerust mocht hij met wit aantreden tegen landgenoot Max Warmerdam. Vanuit een Slavische opening kwam er uiteindelijk een symmetrische structuur op het bord zoals in de afruilvariant van het Slavisch. Hoewel rustig, zijn er vaak veel nuances in dat soort stellingen. Moet je mij niet voor uitleg om vragen. Warmerdam pakte voordeel nadat L’Ami hem had toegestaan ruimte te pakken op de damevleugel. Warmerdam startte de aanval en stond erg goed, maar toen kwam L’Ami met de tegenaanval en werd de partij plots erg scherp en bleek L’Ami het beter te zien.
Eline Roebers probeerde iets interessants in het grote scala van varianten in de doorschuifvariant van de Caro-Kann. In principe gooit wit in die variant veel pionnen naar voren. Meestal c4, soms h4 & g4, soms ook nog pionnen aan de andere kant. Eline gooide er ook veel naar voren, maar op de een of andere manier werden ze deze partij hoofdzakelijk opgegeten. Helaas, een nul.
Thomas Beerdsen speelde tegen koploper Yilmaz met zwart. Via ook een Semi-Slav kwam hij beetje bij beetje gedrukter te staan, maar wist hij toch tegenspel te creëren. Volgens mij vond Yilmaz een remise wel prima en Thomas klaagde er ook niet over.
Leuk verslag Bram! Zowel de geschreven versie als je video maken de vele nuances mooi en to the point inzichtelijk.
Ik wil toch nog even bij L’Ami – Warmerdam de gallery play 33. Dc1! benoemen (ook alleen maar dankzij de engine gespot). Waar Tc1 en de opvolgende afwikkeling al ruim voldoende was voor winst breng je nu de extra dreiging 34. Th1 met penning van de dame in stelling waardoor in tegenstelling tot de partij zwart de toren van c8 niet opzij mag zetten. En na 33… Txc1+ 34. Txc1 kan zwart niet tegelijkertijd het mat over de h-lijn en de promotie van de f-pion stoppen. Dat was wel een mooi thematisch einde van de partij geweest 😊
Maar let op: na 33…Tb8 (zoals in de partij) geen 34.Th1? wegens 34…Pc3+! maar 34.Dc5 (ook te lezen in mijn dagelijkse rubriek ‘Reinderman aan Zet’ in het NHD).
Oeh, gave twist inderdaad. Leuk dat je die variant behandeld hebt!
Het was leuk te lezen dat Eline Roebers een voorbeeld neemt aan het spel van Michail Tal. Tal is heel bekend om zijn offers, maar zijn opzet was in eerste instantie om complicaties te creëren en dat lukte vaak heel goed met offers. Tal had een bijzonder gevoel voor ingewikkelde stellingen en kwam daar meestal winnend uit, omdat zijn tegenstanders in het woud van varianten de weg kwijt raakten. Dat zie ik wel terug in de partijen van Eline Roebers, waarin ze ook op complicaties aanstuurt. In zijn revanchematch tegen Botwinnik in 1961 schoof ook Tal in de Caro Kann zijn pionnen flink naar voren, maar dat moest hij toch met een paar gevoelige nederlagen bekopen en uiteindelijk met het verlies van zijn wereldtitel. Het schaken is in die ruim 40 jaar geëvolueerd, maar het blijft leuk om een schaakster te zien die á la Tal durf uitstraalt.
Bedankt voor de leuke toevoegingen! Zaten leuke varianten in die partij van L’Ami en Warmerdam. En de speelstijl van Eline Roebers is inderdaad leuk, zoals Tal. Dan kan het een keertje fout gaat, zoals je ook al schrijft Wim.