Ronde 9. Giri zeilt tussen allerlei klippen door en nadert de top.
Vier spelers hadden in de Masters groep tot en met de achtste ronde nog niet verloren: Nodirbek Abdusattarov, Anish Giri, Wesley So en Levon Aronian. Giri schoot met zwart tegen Ding Liren agressief uit de startblokken maar toen hij een stuk moest gaan offeren, deinsde hij terug. Commentatoren Howell en Svidler noemden het een (goede) voorbereiding met een cruciale belangrijke extra zet vergeten. Hulde aan Ding voor het feit dat hij een flinke gok waagde. De complicaties waren moeilijk te overzien. Toen Giri het stukoffer niet aandurfde nam Ding het initiatief over.
Terwijl Giri aan het zoeken was naar wegen om niet teveel in het nadeel te komen, had Jorden van Foreest een degelijke remise gescoord met zwart tegen Levon Aronian. Een Slavische opening waarbij wit niet al teveel ambitie toonde om enig openingsvoordeel te bereiken, dit werd gevolgd door grootscheepse afruil van stukken met een voorspelbaar resultaat. Deze partij behoeft geen commentaar.
In de Challengers groep zagen we Erwin l’Ami met weinig nadeel uit de opening komen. De zwarte variant is niet makkelijk om te bestrijden met wit alhoewel ik me twee overtuigende wit-overwinningen in deze variant herinner: Carlsen tegen Kramnik te Stavanger in 2016 en Van Wely tegen Short in Wijk aan Zee in 2005. Alexander Donchenko’s kon kiezen uit verschillende manieren om in het eindspel niet in het nadeel te komen, hij greep echter vaak mis. Niks geen remise dus voor de koploper maar een puike overwinning voor L’Ami, terug op 50% en Donchenko verliest de koppositie aan Mustafa Yilmaz.
Eline Roebers werd stevig aangepakt door Baskaran Adhiban in Manuel Bosboomstijl, een Engelse opening gevolgd door een vroeg g2-g4. Dat bracht wederom een partij in Wijk aan Zee in herinnering: Van Wely tegen Timman in 1999. Bosboom was toen ook vaak secondant van Van Wely. Timman won die partij maar Adhiban speelde anders. Roebers probeerde het loperpaar te behouden, kwam met de ontwikkeling van stukken op de damevleugel maar dat werd hard afgestraft. De zwarte stukken stonden elkaar in de weg, zwart moest de rochade opgeven maar ook toen was het nog niet bekeken.
Rond vijf uur was er breaking news overal: Ding gaf zijn voordeel weg, evenals Wesley So en ook Adhiban verrekende zich in zeer goede stelling. De vraag nu was of Giri, Roebers en Parham Magshoodlo het goed aanvoelden dat er kansen geboden werden door hun tegenstanders. Magshoodlo-So werd inderdaad snel remise. Giri kwam zelfs twee pionnen voor maar Ding behield veel activiteit, de zwarte toren op a8 bleef lang buiten spel. Hoe Giri won, behandelen we eerst, direct gevolgd door de partij van Roebers.
Richard Rapport speelde een modelpartij tegen een Dame- of Nimzo-Indische achtige structuur. Deze partij zal in veel boeken terechtkomen en zal door Rapport zeker in een verzameling van zijn beste partijen ooit moeten worden opgenomen. Wit kreeg het loperpaar maar een vroeg Dh4 in combinatie met de loper op b7 tegen de koningsvleugel met Lf1, Th1 en pionnen op f2, g2 en h2 leidde tot onaangename druk. Wit vond de oplossing niet en Rapport maakte het op schitterende wijze af, een absolute modeloverwinning en zijn twee opeenvolgende overwinning. Het voert te ver om deze partij hier ook nog te behandelen, maar speelt ’m gerust na!
Rest nog de partij tussen de twee teamgenoten bij Apeldoorn I, Thomas Beerdsen en Max Warmerdam. Waar Rapport de dagprijs had verdiend voor de mooiste partij, verdienden de teamgenoten de prijs voor de spannendste partij? Enfin, het was leuk maar niet eenvoudig om te becommentariëren.
Levon Aronian heeft ook nog niet verloren.
Correct meneer Kuijs, direct aangepast, dank.