Dinges
Het waren natuurlijk grote schoenen die Pieter Klok, hoofdredacteur van de Volkskrant, na het gedwongen vertrek van Gert Ligterink moest zien te vullen. Maar het is gelukt. We worden nu door een zekere Rob Gollin aan de lopende band getrakteerd op nieuwtjes uit de schaakwereld en zaken die tot nu toe goed verborgen zijn gebleven. Naar nu pas blijkt (VK van 16 april), is de oud-topman van Shell, Jeroen van der Veer, na zijn pensionering toernooidirecteur van het Tata Steel Chess Tournament geworden. Dat Ding Lirens 4.h3 een onbekende zet in het Catalaans is, was ook al niet minder dan een eye-opener. En als je er even over nadenkt, is het inderdaad niet meer dan logisch dat Ding Liren, die bekend staat om zijn blunders, lange tijd ongeslagen is gebleven.
Wat meanderen die stukken van Rob trouwens lekker van hier tot ginder zodat ik in het voorbijgaan onder andere wat meer te weten ben gekomen van de eetgewoontes van Ding. Zelf opgewarmde noedels eet de Chinees. Wel heb ik ooit.
Ik dacht dat ik naar een schitterende schaakmatch zat te kijken, maar het is in werkelijkheid dus een blunderfestival die door veerkracht in evenwicht wordt gehouden. Schaken ge-ontschaakt, om een term van Gert Ligterink te gebruiken. Groot voordeel is dan ook dat ik nu weet wat ik moet zeggen als ik in de kroeg aangeklampt word met de vraag: “Hé professor, ken die Dinges nou een beetje schaken?!”
Wim Westerveld
PS Mijn ingezonden brief van heden (VK). Niet geplaatst. Wel een correctie in de digitale versie van de krant. De toernooidirecteur van het Tata Steel Chess Tournament is volgens de krant gelukkig weer in de vertrouwde handen van Jeroen van den Berg.
Ik lees de Volkskrant al jaren niet meer, maar zoiets zou voor een schaker een reden kunnen zijn de krant op te zeggen. En het lijkt er op dat hier het volgende van toepassing is: niet gehinderd door enige kennis van zaken.
Sorry mensen, daar ben ik weer. Beste Wim, t.a.v. je vet gedrukte opmerking: laat ik het erop houden dat dat niet uitsluitend de schaakverslaggeving betreft. Bij het NK’89 was er een (niet te achterhalen) NRC-verslaggever die het fraaie artikel ‘Raadselachtige schaker op bergschoenen’ wist te produceren. De titel zegt genoeg, lezen hoeft niet meer. Zo bezien doet Rob Gollin het nog niet zo slecht, naast wielrennen, kunstpagina’s en een eerder interview met Timman. “Rob, doe jij die WK-match erbij?”. Dit is de nieuwe realiteit in een wereld van kostenbesparing. En zet daar Hugo de Jonge eens naast: van onderwijzer aan een christelijke basisschool tot OC&W (vooruit, dat kan nog), tot VWS en nu dan Volkshuisvesting. En Carlsen inmiddels aan de pokertafel (“hoe moeilijk kan het zijn?”). Verwarrende tijden.
Om precies te zijn staat er over de opening van de tweede partij: “Spelend met wit in een Catalaanse opening plaatste hij in de vierde zet de pion op H3.”
Verder staan er betwistbare stellingen in als “Dat hij tijdens het kandidatentoernooi in Madrid nog wel als tweede achter Nepomniasjtsji eindigde, schreven sommigen toe aan de mindere motivatie bij de concurrentie: toen stond nog niet vast dat die plek een stoel in Kazachstan zou opleveren.” is een nogal boude bewering.
Maar goed, er zijn vast ook kranten die helemaal niet over de match schrijven.
Dit soort dingen krijg je als je klakkeloos Chatgpt overtypt voor je artikel.
Als iemand zijn krant opzegt vanwege ontbrekende of slechte schaakverslaggeving, vraag ik me af waarom die persoon überhaupt een krant leest. Schaken is een belangrijk deel van mijn leven, maar het lijkt me dat er toch wel iets meer aan de hand is in de wereld. Bovendien neem ik, en ik vermoed de overgrote meerderheid van de schakers eveneens,l mijn schaaknieuws tot me via internet. Minder goed geschreven dan bij Ligterink, maar met aanzienlijk meer details, en ook veel eerder beschikbaar. Die rubriek was vooral van belang voor de buitenwereld van het schaken en daarom natuurlijk wel spijtig dat die is vervangen door verslagen van iemand zonder enig benul.
Dat Jeroen van der Veer wordt verward met Jeroen van den Berg is natuurlijk uitermate sullig, maar ik vind het persoonlijk erger dat een recensent in de laatste zaterdagbijlage (boeken p.8) van de Volkskrant beweert dat Otto von Bismarck in 1871 keizer van Duitsland werd.
Maar als de schaakrubriek er eigenlijk is voor de buitenwereld (de niet-clubschaker), dan is het m.i. minder van belang dat elk woordje klopt. Zo’n rubriek moet vooral intrigeren, nieuwsgierig maken, zodat de lezer de grote stap naar een schaakclub zet. Ik vermoed dat opwarmnoedels daar meer aan doen dan de exacte volgorde van het Catalaans.
Overigens wil ik niets kwaads zeggen over ‘echte’ schaakschrijvers als Ligterink: zo’n diagram met rare poppetjes maakt misschien ook wel nieuwsgierig. Maar in mijn ogen is het niet meteen slecht als een buitenstaander over schaken schrijft. Vergelijk de serie Queens Gambit die veel mensen aan het schaken heeft gebracht; dan ga ik niet mopperen over details.
Volgens mij werd de Queens Gambit juist geroemd om de details. Mede door deskundige adviseurs als Kasparov en Pandolfini… Of heb je het over dingen die totaal niets met schaken te maken hebben in die serie?!
Of hij nou h3 of H3 opschrijft zal voor een niet-schaker niet uitmaken. Maar als hij dan ook nog onzin opschrijft zoals dat Ding tweede werd op het kandidatentoernooi omdat de concurrentie niet gemotiveerd was (hij heeft waarschijnlijk wat rondgevraagd maar de informatie niet goed begrepen), dan vraag ik me af of dat een incident is of iets wat geregeld voorkomt in artikelen van hem/de krant.
Ben het met je eens, Jan Jaap. Vandaag nog naar de krant gemaild en contact gehad met Rob. Was blij met de kritiek. Hij heeft Catalaans nu uit het online bericht gehaald
Ik zal uitleggen hoe ik van de krant afraakte. Ik kon het wereldnieuws elders goed bijhouden, maar vond de Zaterdagbijlage van Trouw Uit en Thuis heel aardig. Ik kocht bonboekjes daarvoor en haalde elke zaterdag de krant bij de kiosk. Een goede boekenrubriek, een goed beschreven wandel- of fietstocht en een schaakrubriek. Opeens werd dat een bijlage die meer iets van de Margriet of de Libelle had met een soort Lieve Lita voor goede relatie-adviezen en veel lifestyle. En de schaakrubriek sneuvelde ook. Die bonboekjes heb ik toen niet meer gekocht.
In het artikel staat ook: ‘Zondag kwam Nepomniasjtjsi juist tijd tekort’. Op de veertigste zet had Nepo nog twintig minuten over. Ik begrijp dat een algemeen sportjournalist niet alle schaaktechnische details kan doorgronden, maar niet dat hij de feiten onjuist weergeeft.
Mmm vandaag weer een uitslag. Best vermakelijk dat men in een wk-match aardig kan blunderen maar als je ooit Kasparov-Karpov hebt meegemaakt dan is dit wel een ander niveau en dan druk ik me nog voorzichtig uit…