Het is vijf voor A12 (en toch ga ik naar Wijk aan Zee)
Kun je als schaker nog onbezorgd naar Wijk aan Zee gaan om mee te doen met Tata Steel Chess 2024? De afgelopen jaren is er steeds meer bekend geworden over de milieuverontreiniging die door het voormalige “Hoogovens” veroorzaakt worden. Ondanks alle goede bedoelingen blijkt het bedrijf vervuilender en giftiger dan eerder gedacht en gecommuniceerd. Wat moet je daarmee als eenvoudige deelnemer aan dit “Wimbledon-of-chess”?
Een Amsterdamse collega van me hield me onlangs het perspectief voor van de Hoogovens als een na de Eerste Wereldoorlog gevestigde onderneming in (vrijwel) niemandsland die zorg moest dragen voor de strategisch geachte productie van staal. Inmiddels is die strategie opnieuw zeer relevant, maar zijn er in de buurt van Wijk aan Zee ook veel mensen komen wonen en is duidelijk geworden dat het risico van dit soort bedrijven stelselmatig onderschat is.
Zelf bedenk ik dat er op veel plekken in Nederland sprake is van een verhoogd risico. In de buurt van de Rotterdamse petrochemische industrie, zoals Chemours (en vele andere vergelijkbare bedrijven), in Groningen met de risico’s van aardbevingen, op plekken nabij vervuilende “piekbelasters” van diverse aard, in de buurt van snelwegen en spoorwegen en ga zo maar door. En dan heb ik het nog niet eens over het nog veel grotere risico van (relatieve) armoede en een leven in de slechte wijken en slechte woningen van onze grote steden.
Terug naar Tata Steel Chess. Mijn keuze is om in januari toch weer naar Wijk aan Zee te gaan. Niet onbezorgd. Want het is inderdaad “vijf voor A12”, zoals ik onlangs op een spandoek op de Utrechtse Baan zag staan. Maar zolang Tata Steel binnen de wet opereert en (echt) zijn best doet om duurzaam te gaan opereren, zolang blijf ik daar schaken.
Er is wat voor te zeggen om alle vervuilende industrie te weren als sponsoren. Door sommigen worden deze oude industrieën en de banken die hen ondersteunen als “criminele organisaties” betiteld. Maar hoe beoordelen we dan de voedselindustrie (inclusief de boeren en de retail) die dieren en bodem uitputten? En wat vinden we van de textielindustrie die massaal gebruikmaakt van moderne slavernij in lage-lonen landen? En wat te denken van de vele ICT-bedrijven die een verdienmodel maken van onze privacy?
Als organisator van bescheiden evenementen zou ik zelf niet voor sponsoring aankloppen bij de bio-industrie of bij bedrijven die tabaks-, gok- of drankverslaving bevorderen. Hun ‘verhaal’ vertrouw ik niet. Al besef ik goed dat ook de grens die ik trek voor discussie vatbaar is.
“Kennis vermeerdert smart”. Als je de krant leest is een onbezorgd leven niet meer mogelijk. Ik kies ervoor om die zorgen te combineren met het genoegen van schaken, ook in Wijk aan Zee. Maar ik steun bij Tata Steel Chess met evenveel liefde de oprecht bezorgde demonstranten en bewoners als de goedwillende medewerkers van Tata Steel die hun industrie graag willen moderniseren en verduurzamen.
