Stukkenjagers-Eenhoorn: zorgeloze 6-4 overwinning

KNSB-competitie 7 februari 2024 13:54 Joppe.Raats 1

In onze Cinecitta kregen we de kans om tegen Caissa-Eenhoorn volledig los te komen richting de meesterklasse. Een gelijkspel was genoeg om zelf controle te hebben over onze toekomst, maar winnen geeft ons meer ademruimte en is ook leuker. We moesten Stefan Beukema missen voor deze belangrijke wedstrijd, maar we wisten hem nog te vervangen door Nathan De Strycker, die zeker geen verzwakking was voor het team.

Luuk Baselmans was als eerste klaar maar had zeker geen gemakkelijke partij. Hij kwam met licht voordeel uit de opening in een vrij tactische stelling. Hij won een pion maar het kwam wel ten koste van een sterk loperpaar richting zijn koning dat zwart meer dan voldoende compensatie gaf. Uiteindelijk wist Luuk een stuk te offeren voor eeuwig schaak en het eerste half puntje was binnen.

De volgende die besloot dat het genoeg was geweest was Helmut Froeyman. Hij offerde een pion in de opening, maar had het moeilijk om de compensatie vast te houden ervoor. Uiteindelijk wist hij na wat ruilen toch zetten te herhalen en de stand 1-1 te maken.

Volgende in lijn was Remco Sprangers die na de opening in een heel gekke stelling terechtkwam. En daardoor kwam hij een kwaliteit tegen twee pionnen voor te staan, maar wat het zo goed maakte was de zwakke zwarte koning. Hier kon hij goed gebruik van maken en na zijn twee pionnen teruggewonnen te hebben, won hij ook snel de partij en zette ons op een 2-1 voorsprong.

Sam Baselmans kwam ook al na de opening in een spannende stelling terecht met tegengestelde rokades. Maar de enige die echt kon aanvallen was Sam nadat hij het voor elkaar kreeg om wit zijn open g-lijn te sluiten. Hierdoor kon hij wit overrompelen met zijn aanval en sloot hij de partij af met een mooi offer om ons wat ademruimte te geven met de 3-1 voorsprong.

Sjoerd van Roon was daarna klaar. Een vrij evenwichtige partij waarbij wit duidelijk tevreden was met remise. Sjoerd probeerde dit uit de weg te gaan en speelde toch nog door, maar het werd snel duidelijk dat remise de juiste optie was voor beide kanten waardoor de stand op 3,5-1,5 kwam te staan.

Ik was de volgende in lijn. Na een mindere opening moest ik wel de hele partij verdedigen. Dit deed ik ook doorheen de partij ook redelijk goed (als je niet weet dat ik mat in 3 bijna mis). Toen het ergste voorbij was, waren bijna al de stukken van het bord. Dus hoefde ik alleen nog maar een toreneindspel houden om de stand 4-2 te maken.

Bertalan Bokorovics was de persoon die de kans kreeg om ons al op de minimumscore te zetten. Hij kwam iets beter uit de opening en na een kleine koningsaanval wist hij ook een pion te winnen. Hij kwam vervolgens in een toreneindspel terecht met zijn extra pion dat hij ook goed wist af te werken om ons de geruststellende stand van 5-2 te geven.

Bob Jansen was als volgende klaar. Met een gelijkspel van hem ligt de weg richting meesterklasse volledig open. En dat kon hij ook ons leveren na een knappe partij waarbij hij eventjes in de problemen kwam in het middenspel, maar hij loste het goed op en kwam in een gelijk eindspel terecht. Stand 5,5-2,5

Nathan De Strycker was als voorlaatste klaar. Hij kwam beter te staan, maar zwart kon genoeg druk zetten om het lastig genoeg te maken waardoor Nathan in tijdnood een foute beslissing nam. De stelling was noch iets beter maar zwart kreeg het voor elkaar om met zijn koning binnen te komen waardoor het te lastig werd en de stand 5,5-3,5 werd.

Als laatste was Robin Verhoeven nog bezig. En daar was ook reden voor, omdat hij na een klein foutje vrij oncomfortabel te staan en heel lang moest vechten voor remise tegen een irritant loperpaar. Na heel lang zwoegen en mooi verdedigwerk kon hij er toch nog een hard verdiend half puntje uit halen om de eindscore van 6-4 vast te leggen.

Een mooie teamprestatie die ons goed op weg zet richting meesterklasse. Normaal wegen de laatste loodjes het zwaarst, maar normaal (en hopelijk) gaat dat deze keer niet waar zijn. Nu moeten we gewoon gefocust blijven en spelen zoals we nu doen, dan kan onze plaats in de hoogste klasse ons niet meer ontglippen.