Jeugd- en schoolschaak in Nederland
Bijna een jaar geleden kwam het jubileumboek Schaakland vol verhalen uit ter gelegenheid van het 150-jarig jubileum van de KNSB. Een fraai boek met leuke en interessante artikelen over het schaakleven in Nederland.
Zelf heb ik daarin het artikel Steeds jonger en sterker over het jeugd- en schoolschaak geschreven. Omdat niet iedereen het jubileumboek in huis heeft, heb ik het artikel op mijn website geplaatst, zodat iedereen het kan lezen.
www.chessed.nl/jeugd-en-schoolschaak-in-nederland/
Veel leesplezier!
PS Het jubileumboek is overigens nog steeds te bestellen: schaakbond.nl/jubileum-150-jaar-2023/jubileumboek-schaakland-vol-verhalen-voor-clubs/
Degelijk, mooi verhaal Eddy. Historie en ook geweldig dat stuk over Euwe.
Die schaakacdemie, ik citeer even een deel:
‘Waar gerekend werd op vele tienduizenden bezoekers per dag, bleek de academie slechts 700 betalende leden te hebben. Financiële kater In juni 2005 hadden de KNSB én het ministerie van VWS beiden €228.000 in het project gestoken. In dezelfde maand werd in de bondsraad besloten om de schaakacademie ‘de vrije hand te geven’. De schaakacademie kreeg tot half juli de tijd om externe financiers te vinden. De KNSB zou als enige aandeelhouder hierna geen verdere financiële risico’s meer lopen. In een interview in Schaaknieuws 13 (2 juli 2005) ging Verweij uitgebreid in op het project. Hij hekelde vooral de besluitstructuur binnen de KNSB (bestuur-bondsraadbonden-verenigingen), maar vond ook dat de bond de schaakacademie niet goed had gepromoot bij de verenigingen: “De schaakacademie is een bestuurdersproject, nooit gedragen door de onderkant, de verenigingen en het is ontzettend moeilijk om die omslag te maken.”. In het volgende nummer van Schaaknieuws geeft Kees van der Waal, oud-bestuurslid van de KNSB, zijn visie op het project. De ontwikkeling was veel duurder geworden dan gepland, en ook de (financiële) rapportering vanuit de schaakacademie (Verweij) zou onvoldoende zijn geweest. Uiteindelijk leverde de zoektocht naar externe financiers niets op, met een financiële kater voor de KNSB als gevolg.’
Ik heb wel eens een ICT’er horen zeggen dat hij ‘dat project voor een paar duizend’ had kunnen doen.
Misschien bluf.
Maar wat is er misgegaan bij die academie? Het kostte de KNSB veel geld, begrijp ik – de naweeën zullen nog steeds heersen…?
Om positief af te sluiten: ik genoot van het hele stuk.