Openluchtschaakbord/borden – deel II

De soap omtrent het openluchtschaken in Amsterdam gaat door. Het Parool had dit weekend een reportage (gratis link).

Vooral ondernemers zouden geklaagd hebben over het grote schaakbord op het Museumplein. Bijzondere anekdotes in het stuk:

‘In gesprek met de mannen rond het bord komen al snel anekdotes naar voren over die keer dat een dronken man de stukken op het schaakbord omver bleef schoppen. Ook is er het verhaal van een opstootje rond een bezoeker van het nabijgelegen Moco Museum, die een portemonnee had verloren. Die kreeg hij volgens de schakers keurig terug, maar er ontstond onenigheid over wie het bedankje in ontvangst mocht nemen.’

(…)

‘Dat vinden de schakers niet. Ze voelen zich benadeeld door toevallige passanten met een kwade dronk.’

Wilde verhalen over urineren volgen. Maar ligt dat dan aan het schaakbord, denk ik. Ik bedoel: er wordt in Amsterdam zoveel vrij geürineerd, ook op overlastgevende plaatsen. Niet altijd is er een urinoir, openbaar toilet of plaskrul –  zie dit fraaie boek– in de buurt.

 

Imago schaken

Schaken heeft mijns inziens niet eens zo’n slecht, soms zelfs een goed imago, zie hier.

Maar ja die borden/schaaktafels in de openlucht…. worden wel geregeld voor iets anders gebruikt, zie hier.

Ben benieuwd of ook dáar ook eens klachten over komen.

 

Is er een oplossing? Verschuiven van het bord LIJKT wel een verschuiving van het probleem.

Is onze samenleving intolerant geworden tegenover een beetje herrie? Nemen ‘we’ minder, klagen ‘we’ eerder?

Ik opper het maar.