Korte biografie: Frits Fritschy (update)
U heeft eerder op Schaaksite het bericht kunnen zien waarin we een oproep deden om nieuwe recensenten of verslaggevers te werven. Voor de boekrecensies was de belangstelling overweldigend. Maar verslaggevers bieden zich maar mondjesmaat aan. Een van de nieuwe verslaggevers wordt Frits Fritschy, die zich gelukkig wél bereid heeft verklaard mee te gaan helpen. We zijn hem nu al erkentelijk en stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.
Frits Fritschy
Frits Fritschy (foto privécollectie)
Ik ben in 1956 geboren in Rotterdam. Mijn vader leerde me schaken toen ik een jaar of zes was, en vlak na mijn dertiende verjaardag mocht ik lid worden van schaakvereniging RSR/Ivoren Toren. In 1975 werd ik lid van Charlois (in dat jaar nog zonder Europoort), waarvoor ik in de seizoenen 1976–1978 in het hoofdklasseteam mocht uitkomen. Na een schaakpauze van drie jaar werd ik in 1983 lid van SV Voorschoten, waar ik een half leven gespeeld heb. Sinds 2018 ben ik lid van LECEL Limoges, waarmee ik dit seizoen in de Franse eerste klasse speel.
Eind jaren zeventig begon ik een studie geschiedenis in Leiden, waar het schaken en andere activiteiten niet erg bevorderlijk voor waren. Na twaalf ambachten en dertien ongelukken wist ik van alles een beetje; een uitstekende basis om bij een uitgeverij te gaan werken, eerst als redacteur, later als dtp’er, toen nog niemand (mezelf incluis) wist wat dat was. In 1994 werd ik kleine zelfstandige en dat ben ik nog steeds; ik produceer boeken voor uitgeverijen: opmaak, redactie en omslag.
Ik ben nu al 33 jaar niet getrouwd en toch gelukkig met Anneke. Sinds 1993 hebben we een dochter. Profiterend van het verschil in huizenprijzen verkasten we in 2018 naar een dorpje in Frankrijk. En zo kwam alles toch nog goed.
Van je vader herinner ik me dat hij voor een toernooi van RSR/Ivoren Toren als wisselprijs een metalen (?) schaakspel had gemaakt. Het toernooi zou een jaarlijks evenement worden, maar is volgens mij uiteindelijk maar 2 of 3 keer georganiseerd. Is dat schaakspel nog in de familie?
Jazeker, het staat nu bij onze dochter. Mijn vader had contractueel heel duidelijk gemaakt dat hij eigenaar bleef, en nadat het toernooi niet meer georganiseerd werd, heeft het bij hem thuis gestaan tot zijn overlijden. Ik heb nog heel veel door hem nagelaten kunst in en om ons huis, vandaar dat ik het in bruikleen heb gegeven aan de KNSB, als trofee voor het NK. De trofee werd (bij mijn weten) nooit uitgereikt, ik vermoed vanwege verzekeringseisen, maar de namen van de winnnaars staan aan de onderkant gegraveerd, net als de winnaars van het RSR/IT-toernooi. Uit het hoofd zeg ik dat dat toernooi zeker viermaal gespeeld is, met onder anderen (?) Roy Dieks, Erik Knoppert en Ad van der Bergh als winnaars. De KNSB heeft vorig jaar besloten van verder gebruik af te zien; ik vermoed vanwege de verzekeringspremie.
Overigens heb ik geen plannen om boeken te recenseren; ik zal alleen af en toe toernooiverslagen schrijven. De maker van de foto is trouwens Judith van Dam, partner van mijn Nederlandse club- enteamgenoot Harry Weerheijm en sterfotograaf op het laatste jaarlijkse toernooi van LECEL.
De inleidende tekst is aangepast. Frits treedt wordt geen recensent maar treedt vanaf nu toe tot ons team van verslaggevers. Hulde! We kunnen overigens nog meer mensen gebruiken om de grote toernooien zo actueel mogelijk te kunnen verslaan.