De eerste matchpunten zijn binnen!

Ronde 1 uit naar Sas van Gent of ja, Sluiskil. Het was voor beide teams meteen duidelijk dat dit een zeer belangrijke wedstrijd zou worden voor behoud in de Meesterklasse. Vooraf werd verwacht dat het team van HWP Sas van Gent een klein tikje sterker zou zijn, vooral doordat ze over iets meer/betere toppers kunnen beschikken.

Na de lange heenreis kwamen we er echter achter dat HWP wat krachten miste. Bij het selecteren van invallers werd gekozen voor de jeugd van het 2e team. Hierdoor werd het een qua rating gelijkwaardige wedstrijd.

Bord 1 Jasper Beukema tegen Koen Leenhouts

Stefan Beukema was op bord 3 als eerste klaar en wat laat hij het soms simpel lijken. Stukken activeren, zwakte uitlokken en klaar. De loper op g2 bleef pionnen van het bord afpakken en snoepte het punt binnen. Daarmee was de eerste IM van Sas van Gent, Helmut Cardon, geneutraliseerd. Dan zie je toch dat Stefan, als hij enigszins fatsoenlijk uit de opening komt, een geweldige schaker is.

Zelf had ik (Luuk Baselmans) op het vijfde bord ook een prettige dag. Er ontstond snel een ogenschijnlijk rustige stelling waar wit wat ruimte­voordeel had. Een paar rustige zetten van tegenstander Adrian Roos toonden gelijk het verraderlijke karakter van de stelling. De h-pion ging naar voren en ontmoedigde de zwarte koning sterk om te gaan rokeren. Tja, wat doe je dan met die koning? Adrian ging in de denktank en probeerde er nog wat van te maken. Die poging werd snel afgestraft en daarmee was de 0-2 binnen.

Bord 6 Glen De Schampheleire tegen Helmut Froeyman

Sjoerd van Roon heeft zijn Meesterklassefobie weten te overwinnen door op bord 8 een vol punt te pakken. Zijn jeugdige opponent Nils Vantorre kwam met een zeldzame variant. Sjoerd offerde een pion in de opening… en had er zowaar compensatie voor! De f-pionnen rukten meermaals op en toen er een op de 3 e rij belandde kon de koning mat gezet gaan worden. Dat kun je aan Sjoerd wel overlaten, 0-3 voor ons.

Toen sloegen de Zeeuwen terug. Aan Belgische jeugdtalenten (en iets oudere jeugdtalenten) geen gebrek deze match. Op bord 4 was de kraker Elias Ruzhansky – Joppe Raats. Nadat de witveldige lopers geruild waren, was de weg voor de witte f-pion vrij. Net als Sjoerd duwde Elias deze pion veelvuldig naar voren en ging met zijn stukken op de koning af, wat helaas voor ons team fataal bleek, 1-3.

Dat Zeeuwse momentum was van korte duur. Remco Sprangers zette op bord 9 zijn tegenstander vanaf het begin onder druk. Benjamin Decrop ging er lange tijd goed mee om. Na het ongelukkige 20…Dd5 greep Remco echter meteen zijn kans: Pd7! en het paard op e8 was overbelast. Remco liet niet meer los en bracht de stand daarmee op 1-4.

Op het zesde bord voegde Helmut Froeyman er knap een halfje aan toe door een remise tegen IM Glen de Schampheleire. Glen had hier en daar zeker wel wat druk op de zwarte stelling en cashte een pion. Gelukkig had Helmut genoeg compensatie in de vorm van een vrijpion op de c-lijn, die als bliksem­afleider fungeerde. Die pion bleek zo gevaarlijk dat Glen moest berusten in zetherhaling. Hiermee kwam de teller op 1,5-4,5.

Mooi gedaan, Helmut!

We hadden op dat moment nog 1 punt nodig voor de teamoverwinning en dat leek wel goed te komen. Oké, Bob stond op bord 2 al een tijdje verkrampt. Bob bleef echter nog goed in de touwen hangen en er ontstond zelfs nog een kans op een gelijke stelling als 26…fxe4 was gespeeld. In de tijdnoodfase kwam de groot­meesterlijke klasse van Vyacheslav Ikonnikov helaas toch bovendrijven en hij maakte er overtuigend 2,5-4,5 van.

Overzicht van de speelzaal

Gelukkig had Sam op bord 10 inmiddels de stelling naar zijn hand gezet tegen de jonge Servaas Dooghe. Na een lang gelijk opgaande partij leek Servaas een prettig voordeeltje te hebben. Hij koos echter het verkeerde plan met 36.Le2 en 37.Tg7 waardoor de e5-pion te zwak werd. Die ging de doos in, maar later ontstond er toch weer een dynamisch evenwicht. Na 49.Kf4 ging de g-pion ook verloren en haalde Sam alsnog het volle punt en daarmee de teamwinst binnen!

Dan was er op bord 1 nog een gevecht bezig tussen Jasper Beukema en GM Koen Leenhouts. Nadat Koen iets te veel vroeg van de stelling met 12…b5 en 13… Lh4
kreeg Jasper een aangename positie. Het resulteerde in een kwaliteit voorsprong. Met een kwaliteit minder wist Koen het Jasper nog erg lang lastig te maken. Er waren dan ook veel benauwde momenten met “only moves” voor Jasper om het voordeel vast te houden. Die wist Jasper te vinden en daarmee bekroonde hij een knappe partij met winst op een grootmeester! Hiermee was de stand 2,5-6,5.

Tijdens het analyseren

Naderhand analyseerde de vriendelijke en sportieve Zeeuwse grootmeester de partij nog lang met onze spelers. Ze zullen vast veel geheimen van de lastige stelling hebben weten te ontrafelen, terwijl de rest van het team bezig was met een grondige inspectie van de menukaart in het nabijgelegen restaurant.

Toch eindigde onze wedstrijd nog met een dompertje. Bertalan Bokorovics stond op bord 7 prettig na de opening. Hij ging terecht zetherhaling uit de weg tegen nog zo’n jeugdtalent, Arne Nemegeer, maar wist het juiste pad niet te vinden. Ze kwamen terecht in een voor wit lastig toreneindspel. De zet 42. b3 was de enige manier om het eindspel te kunnen redden. Dat werd niet gevonden en Arne speelde het knap uit.

Etentje bij Dallinga

Hiermee werd de eindstand 3,5-6,5 in het voordeel van De Stukken­jagers. Een zeer belangrijke overwinning in dit vierpunten­duel om een kans te houden het abonnement op de Meesterklasse met een jaar te verlengen.

Achteraf werd er door ons eerste en tweede team heerlijk nagenoten bij restaurant Dallinga.

We gaan ons weer opladen voor 12 oktober, dan ontvangen we medekoploper Charlois Europoort in Tilburg!