Een kort uitstapje naar Leiden
De winnaars van het sprintje naar het einde van de partij waren Bertalan en Rudy. Na wat stukken geruild te hebben en zonder al te grote zwaktes besloten de spelers al snel om de punten te verdelen. Een snelle remise komt bij ons al niet zo vaak voor, maar vandaag konden Mark en ik ook de stukken binnen een uur opruimen. Ik kan leven met de zilveren medaille. Ik was daarna vertrokken voordat er een andere partij klaar was, dus de precieze volgorde van aankomst van mijn medeschakers aan de finish weet ik niet. Ik bespreek de partijen dan ook in bordvolgorde.
De partij van Luuk leek me al snel kansrijk. Een onachtzame opzet van zwart werd hard aangepakt met snelle ontwikkeling, en actief stukkenspel. Met een koning in het midden en gatenkaas moest Predrag al snel materiaal en de partij opgeven. Een mooie partij waarin lijkt alsof Luuk grootmeesters aan een lopende band verslind.
Zijn broer Sam speelde een wat rustigere positionele partij. in een duw en trek stelling bleef de partij in evenwicht, en met een stelling waarbij beiden weinig zwaktes hadden, werd er voor vrede getekend.
Mijn mede-Belg een Pf6 Caro-Kann tegen. Nadat Helmut 15 optimale zetten had gespeeld voelde Thomas de druk, en offerede hij een pion voor positionele compensatie. Het beste was daar om gewoon de pion te slaan, maar Helmut dacht ‘dat kan ik ook’ en offerde zelf een pion voor een mooi veld op d4. Dat kon Thomas niet laten gebeuren en bood opnieuw dezelfde pion terug aan om het paard niet naar d4 toe te laten. Er warden wat stukken geruild, en nadat 1 kansje op de 26ste zet met 26.Tf3 niet werd gevonden, werd ook hier aan puntenverdeling gedaan.
Remco had een wat moeilijker partij. In een Benko offerede wit een kwaliteit voor het beest op g7. In de resulterende stelling kreeg zwart er geen enkel stuk uit. Tegen de tijd dat die stukken eruit waren had Remco al het materiaal en meer in moeten leveren. Een overtuigende partij van Michiel.
In de tweede partij waar zwart een dubbelpion op de f-lijn kreeg (ik ben jaloers, dan kun je twee keer f5 spelen) leek Bob wat activiteit in het centrum te hebben. Toch hield de Challenger Arthur het dicht, waarna er naar een eindspel werd afgewikkeld. In de stelling had wit een ongedekte vrijpion. Met zo’n pion moet je je altijd de vraag stellen, is ie sterk of zwak. Arthur liet zien dat in dit geval de pion een aanvalsdoelwit was, die hij dan ook meer dan 30 zetten later eraf kon slaan. Meteen was toen ook de partij gedaan.
Op het achtste bord speelde Sjoerd een keurige opening tegen Jan-Willem. Na wat worstelen ruilde Jan-Willem op een beetje onhandige manier stukken, en zijn sterke centrumpionnen warden opens opgegeten. In een uitstekend staaltje eindspeltechniek wist Sjoerd het punt naar zich toe te trekken. Met nog een paar leuke pattrucjes te ontwijken was het dan ook binnen.
Om wat spel in de stelling te brengen offerde Nick een pion. Zijn offering waren zijn goden goed gezind en gaven hem er 2 pionnen voor terug. Toch blijft Wim een taaie tegenstander, en ook hier pakte hij alle kansen op het neutraliseren van het pionvoordeel. 25 zetten later waren de pionnen nog geen zet naar voren gekomen, en moest Nick de remise geven.
De jongste van de ploeg wist niet raad met de opzet van wit, hoe verloor veel tijd met paard en pionzetten, en opens had hij geen tijd meer om zijn koning in veiligheid te brengen. De koningsaanval kost hem ook materiaal, en toen er nog een 2de pion afging zonder dat het einde van de aanval in zicht was, gaf hij het op.
We waren uiteindelijk zo dicht bij matchpunten tegen de koploper van de meesterklasse. Dat bewijst dat wij de mogelijkheden hebben tegen elk team. Met uitmuntende prestaties van Luuk en Sjoerd en heel wat degelijkheid in het team ga ik de tweede helft van het seizoen hoopvol tegemoet.
