De Hollandse ziekte
Een wat raadselachtig titel misschien, die ik in dit verslag verder zal toelichten. Maar het zal de oplettende insider wel opvallen dat het allemaal rondom de zet …f7-f5, in Stukkenjagers-kringen niet onbekend, zal gaan…
Op de druilerige en bewolkte zaterdag 14 december stond in Cinecitta de kraker om de toppositie in 3E tussen De Stukkenjagers 2 en medekoploper Sliedrecht op het programma. We hadden dan wel wat bordpunten meer, maar deze op voorhand onberekenbare tegenstander moest natuurlijk heel serieus genomen worden. Dat moet overigens bij elke ploeg in deze klasse, waarbij de meeste teams zeer aan elkaar gewaagd blijven.
Sliedrecht is een team met de nodige ervaring, maar ook met veel jeugdig elan. Toevallig heb ik als schaaktrainer zo’n 10-12 jaar geleden mogen bijdragen aan de vorming van dit jeugdig talent. Er werden op privébasis trainingen georganiseerd waarbij een viertal spelers (Marijn den Hartog, de broers Mensing en Jorik Klein) op een aantal zondagen bij mij thuis (toen nog in Eindhoven) langskwamen. Wij hadden indertijd de zolder ingericht als instructielokaal en onze nog piepjonge zoon Tommy (2) hielp soms mee met het opstellen van de stukken op het demonstratiebord. Hij kon toen slechts bij de onderste twee rijen, maar die stukken stonden dan vast klaar! De nu 14-jarige middelbare-scholier is één van de steunpilaren geworden van dit Stukkenjagers 2. Want in no-time spelen had hij zijn tegenstander een kwaliteit afhandig gemaakt en ruim binnen de vier uur het punt binnen. Daarmee komt hij uit op de mooie score van 4 uit 4 (één wedstrijd gemist).
Omdat ik mijn handen vol had in mijn partij om die tot een goed einde te brengen, heb ik slechts sporadisch een aantal middenspelstellingen kunnen observeren. Daaruit kon ik in elk geval opmaken dat er veel strijd werd geboden en dat het bepaald geen walk-over zou gaan worden. Hoe anders zag de wereld er na zo’n 4,5 à 5 uur uit. De tussenstand was plotseling 6-0 (met 4-0 op de eerste vier borden) voor ons! Dat lijkt meer op een tennisuitslag of, om in de schaakwereld te blijven, op de eindstanden van de kandidatentweekampen van Fischer tegen Taimanov én Larsen in 1970. Die zouden over 10 partijen gespeeld worden, maar na 6 partijen was het al gedaan…
Ging het allemaal regelmatig? Nou nee! Omdat ik het overzicht in de chronologie kwijt ben, bespreek ik alle partijen in de bordvolgorde.
(lees verder op de website van De Stukkenjagers)
Is een kampioenschap van het 2e dit jaar belangrijker voor de Stukkenjagers pdan handhaving in de meesterklasse? Eerder werd meen ik Sprangers opgesteld in het 2e en nu Bijlsma en bv Dignum mee mocht doen tegen Groningen?