De Stukkenjagers 1 – Groninger Combinatie 1

KNSB-competitie 23 december 2024 21:11 Sammeister 0

De stukkenjagers mocht het op zondag 15 december thuis opnemen tegen Groninger Combinatie 1. Het team uit het noorden van het land was op papier, zelfs met het ontbreken dit jaar van enkele topspelers ten opzichte van vorige jaren, een stukkie sterker. Voordeel van de Stukkenjagers was dan weer wel dat zij thuis mochten spelen en niet ’s ochtends vroeg de lange reis moesten maken. Groningen was dit seizoen al sterk bezig, met onder andere een overwinnen op Apeldoorn. De Stukkenjagers bevinden zich in de onderste regionen. De thuis spelende ploeg probeerde wel te vechten, maar het mocht helaas niet baten. Groningen won de match met 3-7.

De match begon met een vroege puntendeling tussen Luuk met zwart en Leandro Slagboom met wit. Rond de 13 ^e accepteerde Luuk het aanbod, iets waar allebei de spelers waarschijnlijk naar omstandigheden (allebei voelden ze zich niet zo lekker) wel tevreden mee waren.

Hierna haalde Groninger Combinatie het eerste volle punt binnen. GM Sipke Ernst nam het met zwart op tegen invaller Erik Dignum in een interessante Trompowsky. Sipke speelde actief in de opening en kreeg veel grip op de stelling, al was het met een pionoffer. Erik kreeg nog wel wat kansjes op remise na een paar onnauwkeurige zetten van zwart, maar nadat hij zelf een fout beging kwam Sipke een vol stuk voor en had wit ook nog eens een onveilige koning.

De volgende die klaar was, was Remco die met zwart verloor van Joost Wempe. Joost speelde Remco met een mooie aanvalspartij vakkundig weg. Hij wist de witte stukken allemaal mooi richting de zwarte koning te brengen en met een mooi offer haalde hij de gehele verdediging weg. Een mooie partij, maar helaas nog een nederlaag voor de Stukkenjagers. De tussenstand hierna was 0,5-2,5.

Vervolgens speelde Stefan met zwart remise tegen Jonas Hilwerda. In een Italiaan probeerde Stefan druk te zetten, maar Jonas speelde nauwkeurig en gaf eigenlijk geen kansjes weg. Uiteindelijk bleef er een gelijk eindspel over en besloten de heren samen remise.

Ons Belgische talent Joppe met wit tegen de in dit meesterklasse seizoen in topvorm verkerende Eelke de Boer. Joppe leek aardig goed uit de startblokken te schieten en kwam prettig uit de opening. Zwart ging voor een kwaliteitsoffer, waarvan beide heren wisten dat het ergens hoorde in de opening maar toch leken ze de details een beetje vergeten te zijn. Joppe stond prettig na dit offer maar Eelke verdedigde zeer goed. Joppe besloot vervolgens all-in te gaan, maar dit mocht niet baten. De zwarte stelling was hiervoor te sterk. Eelke trok hierdoor aan het langste eind. Tussenstand 1-4.

Degene die wat terug wist te doen voor de Tilburgers was Sjoerd die met wit een modern op het bord kreeg tegen Andrii Palchuk. Sjoerd speelde ambitieus door zijn g- en h-pionnen naar voren te spelen en zijn koning in het midden te laten. Hij kwam hier dan ook al gauw mee beter te staan, zwart kreeg niet zijn gebruikelijke tegenspel dat hij graag wil na f5. En het was voor Sjoerd eigenlijk alleen een kwestie van zijn stukken naar de juiste velden krijgen. Dit wist hij te doen en hij haalde hiermee het 1^e (en spoileralert ook gelijk het laatste) punt binnen voor de Stukkenjagers.

Bertalan had hierna in het Siciliaans een mooie kans om hier nog een schepje bovenop te doen met zwart tegen Roger Labruyere. Hij kwam erg goed uit de opening en na 15 zetten kon hij zelfs al een stuk winnen. Echter misten bij de heren dit en moest hij het doen met een klein voordeeltje. Toen wit daarna onnauwkeurig speelde en zwart de mooie a1-h8 diagonaal pakte en zijn torens op de g-lijn verdubbelde kwam Bertalan toch weer gewonnen te staan. Maar na de keuze om voor stukkenruil te gaan bleef er opeens een eindspel over. Een eindspel dat helaas toch te moeilijk bleek om te winnen. De partij eindigde hierbij in remise, maar dit voelde toch wel als een gemiste kans. 2,5-4,5. Groninger Combinatie had nu nog maar 1 bordpunt nodig om de matchwinst veilig te stellen.

Ikzelf (Sam) droeg hier helaas een steentje aan bij. Ik dacht prima uit de opening met wit te komen tegen Nick Maatman, maar in een gesloten Siciliaan wist hij toch nauwkeurig met te verdedigen. Nadat ik een onnauwkeurige zet beging, pakte Nick het momentum en kwam hij dreigend met zijn toren op de 2^e rij binnen. Vervolgens wist hij een pionnetje te pakken en het enige wat hij nu hoefde te doen was nauwkeurig verdedigen. In tijdnood wist hij de precieze zetten te vinden en dit leverde hem dan ook de winst op.

Naast mij speelde Helmut aan de zwarte zijde van een afruil-spaans tegen Loek Verhagen. In de worden van Helmut was het een zoutloze partij, waarbij wit wel nog een momentje had waar hij een winnend kwaliteitsoffer had kunnen doen. Hier werd geen gebruik van gemaakt en voor de rest leek de partij toch aardig in balans te blijven.

César schreef het volgende over zijn partij:

“Césars partij was de langste van de middag. Er valt heel wat over te vertellen: ‘Om de promotiekansen van De Stukkenjagers 2 niet in gevaar te brengen viel ik in bij het eerste. Méésterklasse, das war einmal! Mijn laatste, negende, wedstrijd op dat niveau was in 2006. Een partij met een bizar einde, zie deze link. Vergeleken met wat mij deze middag zou overkomen was dat nog kinderspel.

Nu mocht ik aan bord 10 met wit tegen Machteld van Foreest. We hadden nog best kort geleden een keer tegen elkaar gespeeld, maar de uitslag? Ik dacht verloren, zij remise, iets met 1.f4 en een lopereindspel? Dat 1. f4 kan kloppen. Doe ik wel vaker.

Zo ook nu. Machteld investeerde best veel tijd in de opening en het vroege middenspel, maar ze reageerde niet optimaal op mijn paardmanoeuvre Ph4-Pf3-Pg5-Pe4. Ergens rond zet 15 vroeg ik aan teamleider Luuk of ik eventueel remise mocht aanbieden. Ik zit er nog steeds over te denken hoe ik zijn antwoord (‘Jíj́ mag altijd remise aanbieden’) moet interpreteren. Hoe dan ook, remise werd het niet, met dank aan Machteld. En ik deed zelf ook een stevige duit in het zakje, zoals je in de partijenviewer kunt lezen en naspelen.

De dag eindigde met een knipoog van Freud. Die avond wilde ik om 21.10 uur alle uitslagenformulieren invoeren in NetStand. Kwijt! Snel terug naar de Griek. Daar bleken ze niet aan scheiding van papier en etensresten te doen. Twee vuilniszakken omgekieperd en met behulp van een zaklamp handmatig zitten wroeten. Zonder resultaat. Toen ik sipte dat ik ook nog had verloren, vonden me zo zielig dat ik een mini-flesje ouzo cadeau kreeg. Het heeft nu al een mooi plekje gekregen in het laatje ‘Opa in de Meesterklasse’.”

Zo eindigde de match in 3-7. Zie hieronder het uitslagenformulier.