Groningen ronde 7: wie het laatst lacht, lacht het best
Na een lange pot pakt GM Narayanan de leiding in Groningen nog steviger vast, door als enige van de topgroep te winnen (van GM Hagen Poetsch). Het was een lange zit voor de Indiër, maar laten we eerst even beginnen met twee potjes die wat sneller klaar waren. Eerst die tussen WIM Machteld van Foreest en GM Thomas Beerdsen. Hun eindstelling had -op een rimpel tussen de toren na- een niet vaak geziene symmetrie:
Totaal anders was de remise tussen IM’s Nick Maatman en Khoi Pham. Het leek even of Maatman niet goed meer wist wat nou de juiste reactie was op het gevaarlijke driehoek-systeem, maar na een moment de denktank ingegaan te zijn, bleek hij toch meer te weten dan zijn tijdverbruik deed vermoeden. Waarschijnlijk moesten de registers even open getrokken worden, of wellicht overwoog hij een andere variant aan te snijden. Deze belandde uiteindelijk in een redelijk geforceerde remise die ook al meer dan eens op het bord is geweest. Voor het oog is het verder ook leuk om te zien, dus bij deze de partij in de viewer:
IM Arthur de Winter zal enigszins balen, aangezien hij tegen GM Casper Schoppen winnend voordeel wist te creëren. Helaas, in een ogenschijnlijke poging de zwarte koning klem te zetten, overspeelde hij zijn hand met 39.h5? Deze pionzet bleek om slechts één reden (39…De2) niet goed, maar die was genoeg voor Schoppen om de kans met beide handen aan te grijpen. De twee pionnen voorsprong voor De Winter viel terug naar slechts één, en ondanks vele pogingen kon hij er niet meer dan een halfje voor krijgen.
Tot slot de koploper, GM Narayanan, die met wit tegen GM Hagen Poetsch mocht spelen. Hij koos voor een Engelse opening en eigenlijk leek het op een partij die vanaf de start geleidelijk in het voordeel voor de witspeler beslist zou worden. Klein voordeel werd groot voordeel werd winnend voordeel. Het werd echter een stelling met 5 pionnen tegen vier en toren plus paard (wit) tegen toren plus loper (zwart). In die technische fase ging het niet altijd even correct, en zo werd het voordeel twee keer weggegeven. Uiteindelijk belandde de partij in een toreneindspel. Waar ik in ronde 4 mocht schrijven dat Poetsch in zo’n eindspel IM de Jong de baas mocht zijn, zo was het dit keer aan Poetsch om (helaas voor hem) remisekansen te missen in een complex toreneindspel en zo uiteindelijk toch nog te verliezen. Daarmee was het dus Narayanan die duidelijk, na een lange partij, als laatste mocht lachen.
Narayanan staat nu met nog twee partijen te gaan een vol punt voor op een grote groep in de achtervolging.
