Een reuzenstap

Al maanden stond 8 maart bij elke Stukkenjager aangeduid als D-day. 8 maart zou de dag zijn waarop de match van het jaar gespeeld werd. Als De Stukkenjagers hun verblijf in de Meesterklasse wilden verlengen dan moest er absoluut gewonnen worden van Amstelveen. Iedere Stukkenjager had de opdracht begrepen, want ik heb nooit eerder meegemaakt dat de volledige ploeg reeds 10 minuten voor de start aan het bord zat. Vriendinnen, echtgenotes, … hadden ruim op tijd bloemen gekregen om permissie tot spelen te krijgen op internationale vrouwendag. De ploegkapitein had weken gedacht over de tactische opstelling. De hoogste borden moesten een muur opwerpen. Op de onderste borden werd gerekend om de match te winnen.

Foto Frans Peeters www.flickr.com/photos/suspeeters/ Volle concentratie en verbetenheid op de 5 eerste borden bij De Stukkenjagers

Remco op bord 10 voerde het meesterplan perfect uit. Slechts 18 zetten had hij nodig om de tegenstander tot opgave te dwingen. Remco buitte het gebrek aan openingskennis van de tegenstander feilloos uit.

Stefan op bord 6 verdubbelde hierop de voorsprong. De tegenstander blunderde onverklaarbaar twee pionnen weg en Stefan had vervolgens weinig moeite om opgave af te dwingen.

Het tactisch plan bleef werken want er volgde nog een derde punt op bord 8 dankzij Sam. De opening was een nerveuze affaire, maar na een fout van de tegenstander in het middenspel liet Sam niet meer los. Sam werkte rustig en beheerst af.

De remise op bord 2 was uiteraard ook een goed resultaat voor de Stukkenjagers. De ploegkapitein had hiervoor uit zijn hoge hoed oud-lid Maurice Peek getoverd die een uitstekende invalbeurt maakte. De lichte druk en sterkste speler van Amstelveen werd vakkundig geneutraliseerd.

Met 3,5 – 0,5 zag het er heel goed uit maar Amstelveen liet zich niet zomaar wegzetten. Sjoerd op bord 9 zat nooit lekker in de partij en het moet gezegd dat zijn tegenstander een heel leuk slot breide aan de partij.

Toen ook bord 1 plots onverwacht moest opgeven, schoot de temperatuur in het lokaal 5 graden omhoog. Bertalan was er kapot van dat hij met zijn laatste zet voor de tijdscontrole zijn stelling had weggegooid. We hebben het allemaal al eens meegemaakt in een scherpe stelling met weinig tijd.

Dus het stond nu 3,5- 2,5 maar erger was dat twee Stukkenjagers dreigden te verliezen terwijl de twee andere borden gelijk stonden. Het degradatiespook stond ons grijzend aan te kijken, maar zover kwam het gelukkig niet. Op bord 5 liet de tegenstander van Nathan de winst liggen op zet 40. Nathan kon afwikkelen naar een lastig toreneindspel dat hij met nauwkeurig spel kon remise houden.

Pas wanneer Luuk op bord 7 ook zijn remise-eindspel kon winnen, werd duidelijk dat de match in het voordeel van De Stukkenjagers zou gaan. Met een passieve verdediging was Luuk er niet doorgeraakt, maar niemand verdedigt graag passief.

Op bord 4 had Nick in het middenspel enkele winstkansen laten liggen. Toen remise voldoende was om de match te winnen, waren die winstkansen bijzaak geworden.

Foto Frans Peeters www.flickr.com/photos/suspeeters/ Matchwinnaar Nick Bijlsma die het beslissend halfje scoorde

Als laatste was ikzelf bezig op bord 3. Ik was de enige die de opdracht van een muur opwerpen letterlijk had genomen. Ik haalde nog eens mijn geliefkoosde Hollandse Stonewall boven. Piet probeerde alles om die muur te slopen. Op het eind lukte dat ook, maar hij had toen geen tijd meer over om de winstweg te vinden. Met eeuwig schaak maakte ik een einde aan dit heel geladen degradatieduel.

Eindstand Stukkenjagers 6 – Amstelveen 4

Een reuzenstap naar lijfsbehoud werd er geschreven door Jan Jaap Janse op Schaaksite en ik vond dit een goede titel voor dit verslag. Er zijn nog twee ronden. Ik zal de huid van de beer niet verkopen voor we die geschoten hebben, maar de kaarten liggen goed. Bedankt en proficiat Stukkenjagers !