Een correspondentiepartij van 25 jaar als film
Vorige week op TV en nu nog op Uitzending Gemist te zien: de film Nesjomme. In deze docufictie speelt de Joodse Amsterdamse vrouw Rusha via brieven een correspondentiepartij met haar broer Max die in Nederlands-Indië woont (en wellicht daarom Konings-Indisch speelt). De inhoud van haar brieven (die over haar dagelijks leven gaan, maar ook over belangrijke gebeurtenissen) wordt met een voice-over voorgelezen. Ondertussen zijn archiefbeelden te zien van gewone mensen op straat, in de synagoge, achter het schaakbord etc. maar ook van die belangrijke gebeurtenissen, zoals de Olympische spelen en de wereldtitel van Max Euwe. Het schaken wordt als symbolliek gebruikt van de keuzes die je in het dagelijks leven moet maken. Begin jaren ’40 stort haar stelling in, waarschijnlijk ook symbolisch.
De partij die gespeeld wordt in de film is (op de laatste zetten na) Willem Wolthuis tegen Max Euwe.
De film is hier te zien: https://npo.nl/npo3/npo-doc/19-06-2025/VPWON_1350586/video
De trailer:
Dank voor de tip, Dimitri! Gisteravond gekeken, zeer de moeite waard
Net gezien, ook bedankt, Dimitri. Wat een bijzondere film, mooi geconstrueerd: een fictief maar heel persoonlijk verhaal puur gemaakt aan de hand van bestaande (zowel publieke als privé) beelden en gebeurtenissen, om de zoveel tijd gelardeerd met droog uitgesproken (alleen) witte schaakzetten. Een wereld die tenslotte volkomen instort inderdaad, wat nog veel te zacht uitgedrukt is.