NK Algemeen 2.2: drie barrages, heel veel vuurwerk
De returnwedstrijden waren vandaag een behoorlijk spektakel. Twee partijen (L’Ami-De Winter en Van Wely-Sokolov) waren gisteren in een overwinning voor de Witspeler geëindigd, waardoor er twee must-winsituaties waren ontstaan.
Jorden van Foreest – Thomas Beerdsen
(Analyse van René Tiggelman)
Gisteren eindigde de eerste partij na het nodige spektakel in remise. Nu, met ratingfavoriet Jorden achter de witte stukken, mocht de argeloze toeschouwer zeker nog meer vuurwerk verwachten. Toch?
Mmm, zie hier de stelling na 9 zetten. Thomas had ten onrechte verzuimd om een zet eerder zelf de dames te ruilen op d1 en zit ondanks het hoge diazepamgehalte van de positie hier toch al een beetje in de problemen.
Remise, en dus barrage.
Liam Vrolijk – Benjamin Bok
(Analyse van René Tiggelman)
Eveneens barrage.
Ivan Sokolov – Loek van Wely
(Analyse van René Tiggelman)
Ronde 2 van dit NK, maar toch al de finale van het officieuze seniorenkampioenschap. Al in de jaren negentig kruisten deze krasse 50+-ers de degens op de nationale kampioenschappen. Destijds mopperde Loek nog over de deelname van spelers als Sokolov en Nikolic aan een NK, inmiddels ouder en wijzer zal hij daar tegenwoordig denk ik wel iets milder over denken. Zo niet, dan slaagt de soepele remise van vandaag er misschien in om wat love en peace over de onderlinge relatie te strooien.
Na wits 16e zet stond bovenstaande stelling op het bord en leek een scherp gevecht in de maak. Loek wist met 23. ..,Pe4 echter de afruilknop te vinden en de partij ging linea recta naar een totaal gelijkstaand eindspel van ongelijke lopers. Dat dit nog even werd doorgespeeld was niet om het publiek te plezieren. Remise en Loek door naar de volgende ronde.
Arthur de Winter – Erwin l’Ami
(Analyse van Michaël van Liempt)
Arthur had de eerste ronde verloren en moest vandaag dus winnen om een kans te maken in het toernooi te blijven. Erwin had genoeg aan remise, maar liet in onderstaande stelling een kans schieten:
Zwart had enkele zetten geleden een stuk op h3 geofferd. Als hij hier 30…Dxf3+ 31.Kh2 Dh5 had gespeeld, met de vervelende dreiging Dxh3+ gevolgd door Dxg3+, dan was remise binnen handbereik geweest (direct 30…Dxh3+? is minder vanwege 31.Dh2). Wit heeft weinig anders dan 32.Lxf4, waarna Zwart met 32…Pf3+ gevolgd door 33…Pxe1 en 34…gxf4 zo veel dreigingen rond Wits koning heeft dat Wit aan de noodrem moet trekken. In plaats daarvan speelde Zwart het mindere
30…Pxf3?
en werd daarna getrakteerd op het vervelende
31.e5+! Kh8 32.Df5!
Plotseling heeft Zwart helemaal niets meer. Hij kan de toren op e1 nog meepakken voor zijn ellende, maar Wit maakte het vakkundig af.
En dus kwam er driemaal een tiebreak.
In de match tussen Jorden van Foreest en Thomas Beerdsen gingen wellicht de ratingpunten tellen. In een poging zijn slechtste stuk in onderstaande stelling te verbeteren sloeg Thomas drie vliegen in één klap:
Met 32…Pfe8?? speelde hij de ene verdediger van Tg8 weg, onderbrak hij de achtste rij voor de andere verdediger van Tg8, en liet hij bovendien het schaak toe dat het verlies van de toren mogelijk maakte: 33.Ph7+ Zwart gaf direct op vanwege 33…Kf7 34.Pe5+ en de toren gaat eraf.
Ook de tweede partij ging naar Jorden, die wederom van een technische onhandigheid profiteerde.
Liam Vrolijk won in de eerste ronde van Benjamin Bok doordat laatstgenoemde na een stukoffer zijn aanval niet goed uit wist te spelen:
Na 30…Dg3 gevolgd door 31…Tb2 heeft Zwart goede papieren om iets uit zijn aanvalsstelling te halen. Benjamin begon echter verkeerd met 30…T4f3? waarna 31.Pg4! de Zwarte dame buitensloot. Zwart probeerde de stelling nog te compliceren met 31…Tb2 32.gxf3 h5, maar na 33.Dg3! Dd2 34.Pf2 e3 35.Pe4 was de muziek wel uit de stelling.
In de tweede partij wist Liam de partij uiteindelijk remise te houden, waardoor hij verder mag in het toernooi.
De match tussen Arthur de Winter en Erwin l’Ami was wederom een spektakelstuk. De eerste partij eindigde in een overwinning voor L’Ami omdat Arthur door zijn vlag ging in een remisestelling. In tweede partij won Arthur in het middenspel met zijn zeer ver opgerukte vrijpion. 1-1, en twee nieuwe partijen.
In de derde partij liet Arthur zich een stuk ontfutselen, wat Erwin in ronde 4 met zijn f3-pion deed. Opnieuw 1-1, en daarmee sudden death.
In de sudden death-partij lootte Erwin Wit. In deze partij werd al snel afgewikkeld naar een min of meer gelijkstaand eindspel. Na 40 zetten kwam de volgende stelling op het bord:
Zwart had in de verwikkelingen een pion weten buit te maken. De stelling is echter heel lastig te winnen, omdat Zwart ook altijd rekening moet houden met allerlei paardoffers tegen de pionketen aan. Hier echter liet Erwin zich verleiden tot een ander stukoffer dat niet goed was:
41.Ph5? Pd7 42.Pg7+ Kf7
Met deze zetten heeft Wit zijn paard effectief klem gezet. Zwart heeft zijn koning in het vervolg niet meer nodig: hij manoeuvreert het paard naar d5, gebruikt indien nodig zijn b-pion als bliksemafleider, en knaagt vervolgens met het paard de hele snoepketting weg. Na
43.Kc3 Pb6
gaf Wit op. 44.Kd4, zoals op Lichess te zien is, is niet gespeeld: de koningen gaan naar de zwarte centrumvelden om aan het livebord door te geven dat Zwart gewonnen heeft.
De halve finalisten zijn dus:
- Jorden van Foreest
- Liam Vrolijk
- Loek van Wely
- Arthur de Winter
~ René Tiggelman en Michaël van Liempt
Foto’s van vandaag vind je hier.
Wat een pruts format. Speel gewoon gesloten toernooi met 12 deelnemers. Vluggertjes beslissen nu soms wie doorgaat……Wie verzint dit?
Mijn foto’s vind je hier
Overigens is het in dit toernooi niet toegestaan remise aan te bieden voor zet 40.
Ah, dat laatste wist ik niet. Het slot van de analyse van Sokolov – Van Wely zou dus moeten luiden:
“Dat dit nog even werd doorgespeeld was niet om het publiek maar alleen om de arbiters te plezieren”
🙂
@poisned_pawn: Ik vind het formaat ook ongelukkig, maar begrijp het wel: de organisatie is veel goedkoper, voor de helft van de speler hoeven maar 2 overnachtingen te worden betaald.
Tegen die barrages heb ik ook mijn bedenkingen. Maar ik vind wel dat er in de klassieke partijen meer op winst wordt gespeeld. Ik heb het NK schaken in 2019 in mijn eigen stad bezocht, toen het in Amsterdam Noord vlak bij de pont was. Daar werd echter veel geremiseerd, terwijl het kampioenschap toch ook in een barrage beslist werd. Lucas van Foreest won toen van zijn broer Jorden. Vroeger werd het kampioenschap in Leeuwarden gespeeld en waren er 12 deelnemers, als ik het goed heb. Bij gelijk eindigen was er dan een beslissingsmatch op een later tijdstip. Het heeft allemaal mijn voorkeur, maar het is helaas historie.
Inderdaad Wim, waar zijn die tijden van weleer gebleven? tegenwoordig moet alles snel en in een kort tijdsbestek. Ik vind het al met al helaas de complete verloedering van het hedendaagse schaakspel. het gaat niet meer om kwaliteit , maar om geldbesparing en commercie. Snel, spectaculair, want dat wil het publiek denken ze. Maar de echte schakers willen dat nu juist niet! Ik hoop dat binnen niet al te lange tijd die enkele groep met 12 spelers en dus 11 ronden weer ¨gewoon”terugkomt. Dan heb je tenminste een echte kampioen!
Gisteren was ik aanwezig bij de barrages. Wat ik daar zag was af en toe hartverscheurend. Ik ben het volledig eens met Wim en Rudy. Dit kan allemaal, maar dan moet er wel een sponsor gevonden worden om een dergelijk toernooi te kunnen financieren. Ik heb de round-robin toernooien meegemaakt en dat vond ik een betere reclame voor het schaken. Laten we die sponsor vinden!
Het snellere spel gaat er komen onder invloed van Magnus Carlsen die vindt dat het klassieke tempo voor het grote publiek niet zo aantrekkelijk is, denk ik. Met de tegenwoordige livestreams is het schaken bijna een soort televisiesport geworden. Die tiebreaks met versneld tempo vind ik persoonlijk nog altijd een verbetering ten opzichte van het door het lot te laten bepalen in een casino dat bij een Kandidatentweekamp tussen Smyslov en Hübner gebeurde…
In 1981 had ik me als totale outsider gekwalificeerd voor het NK in Leeuwarden. Dat was zelfs nog een 14-kamp, die zie je tegenwoordig alleen maar bij Tata Steel. Ik heb een herinnering aan dit toernooi geschreven met vooral anekdotes over Donner: Anekdotes rondom Donner. Omdat er in het hotel door vrijwel alle spelers de partijen met elkaar geanalyseerd werden, heb ik daar veel aan gehad. Dat zie je tegenwoordig ook niet meer. De spelers verdwijnen zo snel mogelijk naar hun hotelkamers om de laptop open te klappen en “de waarheid” van Stockfish tot zich te nemen.
Er worden nu in feite 8 ronden gespeeld. Waarom niet het aantal deelnemers beperken tot 8 of 10? Dan ben je met een volledige competitie ook in 7 of 9 ronden klaar. Ik vond ’t vorig jaar al erg triest dat Jan Timman er na 2 partijen al uit lag via een tiebreak, dat had alles met de plaatsing op rating te maken. Nu liggen Erwin l’Ámi en Max Warmerdam er ook al uit. Als dit over hotelkosten besparen gaat, dan maar een extra sponsor erbij?!
Ik zie nu pas dat die barrages meteen na de tweede partij gespeeld worden met slechts 5 minuten voor elke speler, vluggertjes dus. Ja, dan wordt het gauw een tombola. Bij de World Cup worden de barrages gespeeld met rapidpartijen op de derde dag. Dat zal qua tijd wel inhouden dat we het NK met 8 schakers zouden moeten spelen. Maar er kan wel zoals vroeger een toernooi worden georganiseerd, waarbij schakers zich voor het NK kunnen plaatsen.