NK Algemeen 3.1: op weg naar de finale
Dag 5 van het NK en nu al staan de halve finales op het programma. Ik heb hier op Schaaksite al het nodige gemopper van mannen op leeftijd voorbij zien komen over de knock-out opzet van het toernooi. Als mede-man op leeftijd: ook ik ben geen fan. Vroeger, zo sprak opa, was het NK een prestigieus toernooi met 14 deelnemers die allemaal tegen elkaar speelden. Door de jaren heen zagen we het aantal deelnemers afnemen naar 12, naar 10 en zelfs naar 8, totdat in 2022 de totale switch naar de Aldi/Lidl-variant van een schaaktoernooi werd gemaakt: een knock-out met 16 spelers. Tsja, de centjes hè. Het is voor onze niet al te rijke bond een stuk goedkoper om een toernooi te organiseren waarbij elke 2 dagen de hotelkosten halveren.
Ook het WK is in het verleden trouwens een aantal keer als knock-out toernooi gespeeld. In 2004, Arthur de Winter was nog niet geboren, Liam Vrolijk liep nog in de luiers, werd het gewonnen door Rustam Kasimdzanov die maar liefst 5 van zijn 7 matches met rapidpartijen besliste en ondermeer Veselin Topalov uitschakelde die tot dan toe 9,5 uit 10 (!) had gescoord. Kortom, twijfels of het de juiste formule is om de sterkste schaker aan te wijzen. Verder overigens geen slecht woord over Rustam hoor. Het is een bijzonder aardige kerel die bovendien indruk maakte door als kersverse wereldkampioen gewoon mee te spelen in het HZ toernooi, simpelweg omdat hij dat al had toegezegd. Een man een man, een woord een woord. Leuk voor de organisatie en ook leuk voor Jan Werle die de wereldkampioen zijn eerste nederlaag mocht toebrengen.
Afijn, genoeg boomergemopper, want is het allemaal ellende? Nee en zeker niet voor degenen die juist wel van het spektakel van rapid- en snelschaken houden. Gisteren werden maar liefst 3 van de 4 matches beslist in partijen met versneld tempo. Adrenaline, blunders over en weer, verrassende uitslagen, het kwam allemaal voorbij. Het was maar de vraag of dat vandaag met alleen maar “langzame” partijen op het programma ook te zien zou zijn.
Voor de schakers die de partijen online volgden via Lichess of het live commentaar van Nick Maatman op Twitch was er na zo’n anderhalf uur spelen wel degelijk een enorme verrassing. Kort voor Nicks pauze stond in de partij Loek van Wely – Arthur de Winter de volgende stelling op het bord:
In 10 minuten kan veel gebeuren en een kopje thee en een korte blik in de toernooizaal later zette Nick zijn analyse rustig voort met deze stelling:
Zoek vooral niet naar een zettenreeks die van de eerste naar de tweede stelling zou kunnen leiden, iemand had simpelweg de verkeerde namen ingevoerd bij de liveborden. Alle zetten waarvoor Nick voor de pauze Loek alle lof toezwaaide, bleken te zijn gespeeld door Jorden van Foreest in zijn partij tegen Liam Vrolijk. Op Twitch sprak iemand over een “enorme blunder” van de organisatie. Grote woorden, nergens voor nodig. Tenminste, sinds ze mij het bedienen van de liveborden bij het komende HZ toernooi hebben toevertrouwd pleit ik voor de grootst mogelijke mildheid ten opzichte van deze moderne bordenjongens en -meisjes.
Op naar de partijen!
Een vlotte overwinning van Jorden dus die optimaal gebruik maakte van Liams onzekere spel rond zet 17, 18.
De andere ratingfavoriet had het minder makkelijk. Loek van Wely – Arthur de Winter werd een lange manoeuvreerpartij waar Loek lange tijd afwisselend goed tot heel goed stond. Ergens tussen +0.50 en +2.00 aldus mijn computer die de taal van de jeugd spreekt. Hij verzuimde echter om het af te maken. Zijn laatste kans kreeg hij op zet 39.
Loek speelde 39. Pxb4? maar na 39. .. hxg4 40. hxg4 Pc5 41. Pxd5 Pxb3 bleef er te weinig materiaal over om te winnen. Winnend was 39. Pe3! hxg4 40. hxg4 d4 42. Pf5 Lc5 43. Ke4 Ook hier wint wit een pion, maar met de actieve witte koning en de zwarte b-pion die op termijn ook zal vallen is deze stelling wel gewonnen voor wit. Wie wil zien hoe Loek het hierna nog lang maar tevergeefs probeerde kan de hele partij hieronder naspelen.

Jorden “halfbeen” van Foreest (foto: Frans Peeters)
Samenvatting: Jorden wint overtuigend en staat met een half been in de finale, Arthur de Winter overleeft opnieuw de nodige hachelijke momenten en mag morgen met wit proberen om grootmeester nummer drie uit het toernooi te kegelen.
Foto’s van vandaag staan hier. En ja, de namen bij de twee live borden van de mannen hebben anderhalf uur verkeerd gestaan. Mijn schuld, niet goed opgelet.
Zeer prettig te lezen artikelen altijd van je, René Tiggelman! We zullen rekening houden met de HZ live borden in augustus, temeer daar je – zoals ik eerder las – je nog in opleiding bent ;-). Ook nooit een kwaad woord voor wie dan ook in je stukjes, integendeel, doe ik je niet na 😉 dus ook nu niet: dat er bij vier live borden anderhalf uur(!) lang de namen van twee borden omgewisseld staan, is natuurlijk een blamage van jewelste. Overigens vind ik (als boomer, maar ook als slechte schaker, geef ik toe) die knock-out formule best aardig. Stel dat je een WK voetbal afwerkt met acht sterke landen in één poule, zou dat nu leuk zijn? Dacht het niet. Groot voordeel is nu ook dat men straks bij de finale maar één bord in de gaten hoeft te houden (of twee omdat er immers ook een vrouwenfinale is, maar je zet dan gewoon de meisjesnamen bij de borden van de vrouwen, en de jongensnamen bij die van de mannen, een kind kan de was doen).
PS: Frans, je was me net voor. Sportief, excuses geaccepteerd 😉