Stukkenjagers 1 – HWP Haarlem 1

Het nieuwe seizoen begon zoals gebruikelijk met een ontbijt bij de vertrouwde plek: De Carrousel. Drie maal het broodje bal, een broodje hamburger, wat drinken erbij en lekker in het zonnetje, ik zou zeggen je kan slechter aan de zaterdagochtend beginnen! Maar goed daarna was het toch echt tijd om te gaan schaken in een niet onbelangrijke wedstrijd rondom behoud in de meesterklasse. Om daar als laagst rated team stappen richting te zetten moest er in ronde 1 toch eigenlijk wel gewonnen worden. De partijen (ongeveer) in chronologische volgorde:

Het eerste resultaat van de dag volgde al vrij snel in de partij Stefan Beukema-Bart Gijswijt. Stefan was niet helemaal fit, haalde vervolgens ook nog iets door elkaar in de opening en de
resulterende stelling was voor hem genoeg reden om remise aan te bieden.

Ook Sjoerd van Roon had wat fysieke klachten, maar ondanks dat speelde hij toch een prima partij tegen Christopher Brookes. Na een foutief pionoffer van zijn tegenstander net na de opening nam hij het initiatief volledig in handen en maakte het tactisch leuk af!

Helmut Froeyman kreeg het in de opening moeilijk tegen de opzet van Babak Tondivar, waarna een ingewikkelde tactische strijd op het bord kwam. Helmut had het gevoel dat het wel eens fout zou kunnen gaan aflopen (iets waar de computer het achteraf mee eens was), maar een goed getimed remiseaanbod bracht toch een halfje over de streep.

Op bord 2 kreeg Herman Grooten te maken met de sterke jeugdspeler Chenwu Zhu. Zijn eigen woorden over de partij: Ik slaagde er niet in om een grote kans die ik kreeg na de opening te verzilveren. Daarna was het eigenlijk nog heel lang ongeveer gelijk totdat ik twee opzichtige blunders na elkaar produceerde.

Daarna volgden een paar snelle resultaten achter elkaar. Joppe Raats speelde twee jaar geleden in Groningen nog remise tegen Florian Jacobs, maar wist dit keer het volle punt binnen te halen.

Zelf mocht ik met wit een prettig plusje vanuit de opening proberen door te breken tegen collega invaller Indra Polak. Nadat de damevleugel opengebroken werd viel de zwarte stelling uit elkaar.

Remco Sprangers wist niet veel later ook te scoren tegen Tim Mazajchik. Hij greep met zwart al snel het initiatief en na een aantal leuke tactische wendingen bleef de witte koning in grote problemen. Daarmee stond het intussen 5-2.

Helaas leek Sam Baselmans vrijwel heel de partij onder druk te staan van de aanvallend spelende Rob Duijn. Hij verdedigde taai, maar toen er (noodgedwongen) afgewikkeld werd naar een loper+3 tegen paard+4 eindspel, was het niet meer te houden.

De matchwinnaar van de dag werd Nick Bijlsma, die al redelijk vroeg een kwaliteit offerde tegen Rik van Rootselaar. De stelling rondom de tijdnood fase werd zeer tactisch met een aantal erg mooie motieven aan beide kanten. Maar Nick bleef kansen creëren en wist in het diepe eindspel toch de twee matchpunten veilig te stellen.

Teamcaptain Luuk Baselmans had de zware taak om met zwart ratingtopper Loek van Wely in bedwang te houden. Het leek best lang een spannende partij, waarin Loek aan het drukken was, maar Luuk ook nog wel wat kansjes op een halfje had. Helaas moest hij na ruim 5 uur spelen de handdoek in de ring gooien. Zoals vooraf al geopperd werd: Gelukkig kan Loek maar 1 punt scoren.

Loek-Luuk

Daarmee was de eindstand 6-4 in ons voordeel. Een prima uitgangspositie voor de rest van het seizoen!