Schaaksite

Caruana wint London Chess Classic na tiebreak

11 december 2017 23:25 Dimitri Reinderman 6

In mijn vorige verslag deed ik de weinig gewaagde voorspelling dat Fabiano Caruana de London Chess Classic zou gaan winnen. Zo geschiedde. De uitgangspositie na zes ronden was ook bijzonder gunstig, een punt voor op het peloton, een half punt op de speler met de één na laagste rating (Nepomniachtchi), in de laatste ronde wit tegen de speler met de laatste rating (Adams). En Nepo moest nog met zwart tegen Carlsen. Wat niet verwacht werd: de Rus won die partij! Omdat hij een ronde eerder ook al van Anand had gewonnen stond hij en niet Caruana een half punt voor. Uiteindelijk kwam het toch nog goed voor de Italiaanse Amerikaan: hij won eerst in een lange partij van Adams en versloeg toen in een spannende tiebreak Nepomniachtchi. Voordat ik hiervan uitgebreider verslag doe, eerst de eindstand van het toernooi en van de Grand Chess Tour:

Dat Nepomniachtchi (of Nepomnjasjtsji zoals teletekst hem noemt, laten we het op Nepo houden) met zwart van Carlsen won was achteraf niet eens zo heel verrassend. Nepo had namelijk al drie keer eerder van hem gewonnen en nooit verloren in klassieke partijen. Goed, twee van die partijen waren uit 2002 en 2003, maar toch. Er was nog een factor waardoor de onderlinge stand 4-0 werd: Carlsen was snipverkouden. De wereldkampioen speelde ook erg slecht: eerst miste hij een een kans op groot voordeel, daarna een kans op klein voordeel, daarna blunderde hij een pion en tot slot ook nog een stuk. “Ik zag geen enkele zet van mijn tegenstander aankomen”,  klaagde hij na afloop.

Nakamura laat Carlsen ontsnappen

9 december 2017 12:07 Dimitri Reinderman 3

Zoals u misschien weet is Carlsen een lastige tegenstander voor Nakamura in partijen met normale bedenktijd. Voor u en mij natuurlijk ook, maar  bij Carlsen-Nakamura stond het op een gegeven moment (exlusief remises) iets van 12-0 (de huidige tussenstand weet ik eerlijk gezegd niet) en dat is niet wat professor Elo voorspeld zou hebben. De gedachten bij het begin van de partij gisteren zullen dus iets geweest zijn van “Een goede kans om eindelijk een partij te winnen!” (Carlsen) en “Vandaag moet het toch eens een keer kunnen lukken!” (Nakamura). Het lukte bijna. Beide spelers gingen voor de winst. Er onstond een ongelijke materiaalverhouding van twee stukken tegen toren en drie pionnen. Vervolgens won wit een kwaliteit en in het eindspel had zwart dus drie pionnen voor het stuk. Carlsen speelde het echter onhandig, raakte een paar pionnen kwijt en het eindspel van toren, paard en pion tegen toren en twee pionnen moet gewonnen geweest zijn voor wit. Toen was het echter de beurt aan Nakamura om onhandig te spelen. Hij liet een zwarte vrijpion toe op c2 en vervolgens ook nog een zwarte koning op d2. Ja, dan zit er niet meer dan remise in.

Natuurlijk gebeurde er meer in het toernooi. Caruana won zijn tweede partij in ronde vijf, Nepo zijn eerste in ronde zes. En er werden veel remises gespeeld. Dat levert de volgende stand op:

Dan eerst de hierboven besproken partij.

Eindelijk een beslissing!

5 december 2017 22:25 Herman Grooten 2

Het blijft remises regenen in het negende Londen Classic. Nadat in de eerste twee ronden alles in een puntendeling was geëindigd, kwamen daar in de derde ronde opnieuw vijf remises bij. Dat had zomaar anders kunnen zijn als de Rus Karjakin het remise-aanbod van Aronian niet aangenomen had maar in plaats daarvan had weten te profiteren van de enorme blunder die de Armeniër had begaan.

Dat gebeurde niet maar ook de vierde ronde slaagden de spelers er – ondanks hun goede wil – niet in om het evenwicht te verbreken. Tenminste in vier van de vijf partijen.

Naar verluidt heeft men het in het perscentrum in Londen over de ‘remisedood’ van ons schaakspel. Als de spelers zo sterk zijn als hier het geval is, wordt het evenwicht niet of nauwelijks verbroken. Men heeft daar ook van gesproken in de tijd van Capablanca. Het was de Cubaanse wereldkampioen zelf die suggesties deed om iets aan de spelregels te veranderen, omdat volgens hem het spel een langzame remisedood zou sterven. Gelukkig bleek ons eeuwenoude spel tegen dit alles bestand. Zelfs Bobby Fischer, die de perfectie zelve nastreefde, deed aanbevelingen om bijvoorbeeld de beginstelling aan te passen. Maar ook in onze tijd, waarin Magnus Carlsen zo succesvol is, zien we bij de meeste toptoernooien relatief veel partijen in een beslissing eindigen. Dat het in Londen even anders is, daar zouden deze criticasters zich geen zorgen over hoeven te maken. Het schaakspel leeft meer dan ooit tevoren, we worden verwend met livestreams, interviews, uitvoerige analyses.

En gelukkig kwam daar in de vierde ronde eindelijk een partij tot een beslissing. In een scherpe Siciliaan slaagde de Amerikaan Caruana erin om met zwart zijn Russische tegenstander Karjakin te overmeesteren. Karjakin verkeek zich op een scherpe afwikkeling in het centrum waarin Caruana aan het eind een fraaie tussenzet had gepland. Ineens was alle muziek uit de stelling bij wit en stond zwart niet alleen materiaal voor maar ook het centrum. Daar wist de zwartspeler wel raad mee. Op een kleine aarzeling na, speelde hij vrijwel allemaal krachtzetten en daarmee kwam dan toch eindelijk de eerste partij tot een zege. Heel zuur voor de man, die na de derde ronde zomaar op plus één had kunnen staan. Die staat nu na vier ronden op min één.

Ondanks het feit dat alle partijen in de derde ronde in remise eindigden, viel er toch het nodige te genieten. Ik heb een aantal partijen, waarin wat aardigs te zien was, van wat licht commentaar voorzien.

De uitslagen uit de ronden drie en vier:

Het is duidelijk dat Caruana nu alleen aan kop gaat en dat Karjakin alleen onderaan staat.