Twee keer haalden de Nederlandse jeugdspelers 100%, in de tweede en de vierde ronde, maar in de zesde ronde ging het een stuk slechter: alleen Robby scoorde een halfje. Anna-Maja had zo’n mooie start, maar na haar tweede nederlaag is het al een stuk minder, ze gaat toch niet de olympiadeteams achterna? Marijn verloor nota bene van iemand wiens rating niet eens met een 2 begint. En ook Robby was niet heel tevreden,
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken. Wij streven naar publicatie op de woensdag na het voorgaande weekend.
Vorig jaar op de clubavond van UVS probeerden 1900 speler Thomas Willemsen (niet te verwarren met IM Thomas Willemze) en ikzelf het ongelijk te bewijzen aan IM David Miedema tijdens de analyse van een eindspel toren+pion tegen loper+paard met pionnen op beide vleugels. Wij beweerden stellig dat de 2 stukken het makkelijk moesten houden, terwijl de meester andersom beweerde. Hoe erg we ook probeerden, de meester won steeds.
In het laatste Nederlands Jeugdkampioenschap nam Erwin Kalle uit Bergen op Zoom deel. Dat het in zijn geval niet zomaar vanzelfsprekend blijkt uit het volgende, waarvoor wij graag uw aandacht vragen. We laten Jan en Ilja Kalle, vader en moeder van Erwin aan het woord:
Onze droom: een rolstoelbus voor Erwin. Om Erwin veilig te kunnen vervoeren en om samen als gezin op pad te kunnen, hebben we op korte termijn een bus nodig. De gemeente kan een tegemoetkoming in kosten doen voor de aanpassingen, de bus (waar terecht eisen aan gesteld worden door de gemeente) moeten we zelf aanschaffen.
Erwin is een jongen van 19 jaar, altijd goed gemutst en een knokker eerste klas. Volledig rolstoel afhankelijk, door de spierziekte SMA type 2. Bij deze progressieve spierziekte neemt kracht in de spieren steeds verder af (atrofie), en is ademhalen door een afname van kracht in het middenrif ook steeds lastiger. Erwin heeft een scolioseoperatie gehad om de vergroeiing in zijn rug zo veel mogelijk te verhelpen en kan hierdoor zijn rug niet meer buigen. Ook zijn energie neemt telkens wat af. Kortom: het wordt telkens een beetje lastiger om te doen wat je normaal doet. Erwin zijn levensverwachting is beperkt.
Lees meer >Vandaag is de beroemde Russische schaaktrainer Mark Dvoretsky overleden. Hij is 68 jaar geworden. Op jonge leeftijd openbaarde zich bij hem een inzicht talent voor het spel, maar al snel besloot hij om zijn talent aan te wenden om anderen sterker te maken en daar werd hij – mede door veel prachtige publicaties – wereldberoemd mee.
Mark Dvoretsky bij een trainingssessie (bron http://open2013.moscowchess.org/en/news/89)
Mark Dvoretsky werd geboren op 9 december 1947 in Moskou. Nadat hij zijn studies wiskunde en economie succesvol had afgerond besloot hij zich te richten op een beroep als schaaktrainer en schaakcoach. Hij had daarvoor bewezen te kunnen schaken door onder meer in het Kampioenschap van de Sovjet-Unie in 1974 vijfde te worden en door de tB-groep van het Hoogovensschaaktoernooi in Wijk aan Zee 1975 op zijn naam te schrijven. Het leverde hem in elk geval de IM-titel op. Grootmeester zou hij nooit worden, hoewel hij wel de kracht daarvan had. Dat hij zich toelegde op het trainen, kwam voort uit het feit dat de Sovjet-Unie op schaakgebied de grootmacht was in de wereld. Trainers waren hard nodig om die positie te kunnen handhaven. Zo kwam hij onder andere terecht in de fameuze schaakschool die wereldkampioen Mikhail Botwinnik had opgericht.
Hij had vele pupillen onder zijn hoede, die later zeer bekend werden. De meest succesvolle was Arthur Jussupow, die het tot de derde plaats op de wereldranglijst schopte. Onder de hoede van Dvoretsky werd hij in 1977 jeugdwereldkampioen tot en met 20 jaar en twee jaar later bevestigde het jonge talent zijn faam al door tweede te worden in het Kampioenschap van de Sovjet-Unie achter de zwaargewicht Efim Geller.
Lees meer >Ik geloof dat de drie Nederlandse deelnemers de afspraak die we hadden niet helemaal goed begrepen. Ik had gezegd “Alles winnen in de even ronden”, niet “Alleen maar winnen in de even ronden” en zeker niet “Alles verliezen in de oneven ronden”. Enfin, door dit misverstand besloten ze vandaag allemaal een nul te pakken. Gelukkig duurt het toernooi nog lang, al is er morgen al een rustdag.
Anna-Maja moest haar koppositie verdedigen tegen Aakanksha (2183) uit India.
Lees meer >De schaakvereniging “Association Échéphile Béthunoise” (Noord-Frankrijk, 40 km voorbij Rijsel) richt van 26 tot 30 december 2016 haar 37e Open Internationaal Schaaktoernooi in. De inschrijvingen zijn open.
Zoals verleden jaar zal het toernooi plaatshebben in de Rotonde winkelcentrum Auchan (Centre commercial La Rotonde).
Er zijn drie toernooien : A, B en C.
De drie toernooien vinden plaats in dezelfde zaal en in dezelfde condities.
Prijzengeld : 15000 EUR indien 250 deelnemers voor de 3 toernooien samen. Vorig jaar werd 16000 EUR uitgegeven voor 245 deelnemers. Talrijke prijzen voor de drie toernooien.
Lees meer >Ik heb een afspraak met de drie Nederlandse deelnemers dat ze in de even ronden steeds allemaal winnen, en tot nu toe houden ze zich daar keurig aan. Zowel Robby, Marijn als Anna-Maja wonnen vandaag en het ging allemaal nog redelijk soepel ook. En Anna-Maja staat nu zelfs met 4 uit 4 ongedeeld aan de leiding in haar groep!
Robby won een technische partij van Mitrabha (2286) tegen wie hij zes jaar geleden eens had verloren.
Lees meer >De Verenigde Staten hebben de Olympiade gewonnen, terwijl ze eigenlijk gelijk waren geëindigd met Oekraïne. Hans Ree en Gert Ligterink vonden dat in hun krantenrubriek eigenlijk niet eerlijk. Dat ze vrijwel dezelfde rubriek schreven, daar kom ik aan het eind nog even op terug. Beiden hadden een déjà vu naar 1980, toen de strijd tussen de Sovjet-Unie en Hongarije werd beslist op een bord in een veel lagere wedstrijd.
Frans Kuijpers (hier in 1971) deed veertien uur over zijn laatste partij.
Zelf dacht ik terug aan 1976, toen Nederland in Haifa met een tweede plaats het beste resultaat in de geschiedenis haalde. De afwezigheid van Oostbloklanden speelde daarbij mee, maar het bleef een geweldig resultaat. Weliswaar eindigde Nederland een half bordpunt achter de VS en was er dus geen sprake van een gelijke eindstand, maar een overeenkomst met nu was dat de beslissing op een wel heel laat moment viel. Namelijk na de geplande sluitingsceremonie.
Welshman ziet geen winst
Nederland kwam naar Israël met wat toen de ‘grote vier’ waren: Jan Timman, Genna Sosonko, Hein Donner en Hans Ree. De ‘invallers’ Gert Ligterink en Frans Kuijpers speelden ongeveer evenveel partijen.
Met Timman als absolute uitblinker aan het eerste bord ging Nederland van de zevende tot en met de twaalfde ronde aan de leiding. Na die twaalfde ronde hadden Nederland en de VS elk 33,5 bordpunt (daar ging het om) en Engeland een halfje minder. Als ze in de dertiende en laatste ronde gelijk zouden blijven, zou Nederland goud winnen.
Tenminste, als Engeland hen niet voorbij zou streven, maar dat gebeurde niet. John Nunn blunderde tegen Oostenrijk, waarna Nederland en de VS als kanshebbers overbleven. Nederland speelde tegen Finland, de VS tegen Wales. De opgave werd zwaar, de VS kwamen op 3-0. Sosonko won, maar Ligterink speelde remise.
Lees meer >De eerste column in dit nieuwe seizoen van Hans Meijer is een feit. Ik heb hem al gelezen, en met veel plezier. Nu is de beurt aan u. Lees de column hier !
De derde ronde was de ronde van de gemiste kansen. De beide jongens mochten beiden tegen sterke Iraanse spelers, en krijgen beiden een goede stelling. Vooral Marijn leek met twee pionnen meer te winnen maar helaas werd het einde door de Nederlanders niet goed gespeeld en zo kwam de 0-2 op het bord in de minimatch…. gelukkig wist Anna-Maja in een lange partij wel te winnen (maar hier miste haar tegenstandster een goede kans).
Alle drie de Nederlandse deelnemers hebben in de derde ronde gewonnen. Dat was volgens ratingverwachting, maar toch mooi dat ze het waarmaakten. Blijkbaar was het overleg voor de ronde nuttig. Robby kreeg tot zijn verbazing door Roshka (2275) uit Oekraïne 1.e4 voorgeschoteld.
Wit leek wel wat prettiger te staan na de opening, maar zwart kon met geruil dat neutrakiseren en krreeg ondanks pionnen op e7 en e6 een prettig eindspel.
Lees meer >De eerste ronde leverden (bij de Nederlanders althans) geen verrassingen op; Anna-Maja en Robby wonnen, Marijn verloor.
Anna-Maja mocht met zwart tegen Cieslak (1869). Ze kwam zonder problemen uit de opening en even later deed ze met Pf4xg2 een stukoffer dat er goed uitzag. “Ik ga winnen!” dacht ze dan ook, maar na een tussenzet van de Poolse tegenstandster moest ze het goed spelen en dat deed ze niet,
Lees meer >
Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders. In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.
Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.
Een aantal keer kwam ik in de situatie dat er in de laatste ronde van een toernooi gestreden moest worden voor een titelnorm. In een partij, die ik helaas niet meer heb terug kunnen vinden, ging het om het verschil tussen een bepaalde torenzet. Als ik de toren een veldje minder ver had gezet, had ik gewonnen. In de partij ‘schoot’ die toren net even door en toen werd het remise. Dat was het verschil tussen wel of niet een IM-norm. U begrijpt dat toen dat na de partij was geconstateerd, ik daar wel een halve nacht wakker van heb gelegen.
Hans Ree (anno 2016). De foto is van Frans Peeters tijdens de wedstrijd Stukkenjagers – Caissa uit het vorige seizoen.
Nadat ik dat fragment in het clubblad van mijn toenmalige vereniging (de Eindhovense Schaakvereniging) had gezet, was er gelukkig een clublid die het eindspel nog eens uitvoerig analyseerde. Zijn conclusie was dat ik toch rustig had kunnen slapen, omdat de partij in beide gevallen – bij de beste verdediging – in remise had moeten eindigen.
Dit gevalletje riep bij mij automatisch de associatie op met een voorval dat de Nederlandse grootmeester Hans Ree in 1979 in Lone Pine (Verenigde Staten) overkwam. Ree, die toen nog een sterke IM was en zijn grootmeesternormen telkens op een haar na miste, zat in de laatste ronde tegen de Joegoslaaf Sahovic wederom voor een GM-norm te spelen. Op de 48ste zet moest hij een belangrijke beslissing nemen. Wat was beter? 48. Te7 of 48. Te8 ? Ree speelde de eerste van deze twee mogelijkheden en de partij eindigde in remise. Na afloop werd gevonden dat het tweede alternatief wel gewonnen had. Weg grootmeesterresultaat en ook weg 8000 dollar, indertijd (en nu ook nog) een fors bedrag. Uiteraard werd dit wrede lot uitgebreid beschreven in het blad Schaakbulletin.
Nu, na zoveel jaren, kwam ik deze partij weer tegen omdat ik een les rondom toreneindspelen aan het voorbereiden was. En warempel: met een sterke engine op de achtergrond blijkt dat ook nu beide zetten in remise moeten eindigen bij correct spel. We kunnen wel vaststellen dat zwart na de tweede mogelijkheid (48. Te8) maar één goed antwoord heeft, maar daarna is de stelling ook remise. Kortom: hierbij kunnen we Ree alsnog geruststellen!
Lees meer >
Van 21 september-4 oktober wordt in de Siberische schaakstad Khanty-Mansiysk (Rusland) wereldjeugdkampioenschappen georganiseerd.
Nederland neemt deel met Anna-Maja Kazarian, Robby Kevlishvili en Marijn den Hartog in de categorie tot en met 16 jaar.
De openingsceremonie was op 21 september. De eerste ronde start op donderdag 22 september. Het WK telt in totaal 11 ronden. Dimitri Reinderman is de coach tijdens dit evenement.
De officiële website is: http://chess.ugramegasport.ru/
