Schaaksite

Soest, een rijke geschiedenis

Daniel Stellwagen, dat is voor de meeste schakers de grootste naam die je associeert met Soest. Maar ook Euwe, Aljechin, Bogoljubow, Tartakower en Flohr speelden een rol in de Soester schaakgeschiedenis. En Ye, l’Ami en Epishin. Zaterdag vierde de Soester Schaakclub 1922 zijn negentigjarig jubileum. Een halfjaar na dato, maar dat mocht de pret niet drukken. Het oudste clublid Koen Vegter hield een hilarische toespraak.

Daniel Stellwagen (hier met Sytze Faber in Hoogeveen) is waarschijnlijk het bekendste lid van de Soester Schaakclub 1922.

Eerst was donderdag het Hemelvaarttoernooi gespeeld. Dat toernooi is de belangrijkste bijdrage van Soest aan de schaakgeschiedenis.

Weekendtoernooi Charlois Europoort: de eerste drie ronden

In buurtcentrum De Passage organiseert schaakvereniging Charlois Europoort haar eerste weekendtoernooi. Een toernooi waarvan de eerste twee ronden op Hemelvaartsdag gespeeld wordt, vervolgens op vrijdag de derde ronde en de laatste twee ronden worden vandaag afgewerkt.

33e Louis Blok Rapidtoernooi: Frans Pieter van den Bos tweede

Frans Pieter van den Bos reisde op Hemelvaartsdag af naar Zandvoort om er in gebouw De Krocht deel te nemen aan de Louis Blok rapidtoernooi. Een toernooi waarin er in groepen van zes deelnemers over vijf ronden gestreden wordt.

Liechtenstein; over schaken, klok en geknoei

Dezer dagen speel ik het schaaktoernooi in Liechtenstein. Zie schach.li. Wat een avonturen in dit dwergstaatje. Ik zit hier met goede vriend Karel van der Weide, die in de top van het klassement staat. Ik knoei wat af, en heb na zeven ronden 2 punten. Gelukkig is hier veel te wandelen, lezen en te schrijven (aan mijn nieuwe boek bijvoorbeeld). Het is hier gezellig, soms saai, en soms boeiend. Kortom, een geweldige vakantie!

Vandaag is de achtste ronde en ik speel met zwart als een krankzinnige. Ik doe veel volkomen achterlijke zetten. Ik leef nog een tijdje, maar na zet 35 is het gebeurd, ik ga een toren achterkomen. Dan gebeurt het, mijn tegenstander voert zijn 39e zet uit, staat die toren voor, en vergeet zijn klok in te drukken. Meestal attendeer ik mijn tegenstander hierop, nu doe ik niets.

Perfect afscheidsgeschenk

Al sinds mensenheugenis wordt de KNSB-bekerfinale gehouden in de vorm van een Final Four – de winnaars van de vier voorrondepoules spelen op Hemelvaartsdag om de KNSB-beker.

Ditmaal waren het Groninger Combinatie, Zukertort Amstelveen, Utrecht en HMC Calder en zij mochten aantreden in het clubgebouw van landskampioen En Passant in Bunschoten/Spakenburg. Bijna een kopie van de finale van 2005, toen in plaats van Groningen Apeldoorn in de ring verscheen.

In de halve finale werden beide ontmoetingen 2-2, zodat snelschaakpartijen de beslissingen moesten brengen. Daarbij versloeg Groninger Combinatie de Amstelveners met 2,5-1,5 en deed HMC Calder hetzelfde met Schaakclub Utrecht. Na de overvloedige lunch, aangeboden door de gastheer, was het weer back to business. Daarbij kwamen de elo-favorieten van een koude kermis thuis.

Utrecht legde het af tegen Zukertort in de kleine finale en HMC Calder maakte zijn reputatie als cupfighter waar door Groningen terug te wijzen. Kopman Jasper Broekmeulen zorgde voor een vlotte voorsprong. Toen Sipke Ernst zijn gunstige stelling om zeep hielp en genoegen moest nemen met remise begon het er somber uit te zien voor de Noorderlingen. Erik Hoeksema had steeds voordeel gehad, maar hetzelfde gold voor Bosch aan Bossche zijde. Uiteindelijk gingen de tegenstanders in beide partijen met de zege aan de haal en daarmee was de 3e bekerzege voor HMC in de laatste negen jaar een feit.