We zijn al twee afleveringen bezig met de problematiek van gesloten stellingen in het Frans. In het eerste deel (onder A) werd de ketenstrijd belicht die ontstaat in de doorschuifvariant (1. e4 e6 2. d4 d5 3. e5). In het tweede deel (onder B) hebben we onze aandacht gericht op de varianten na 3. Pc3.
We nemen nu de draad op met één van de hoofdlijnen namelijk de zogenaamde Winawervariant die ontstaat na 3. … Lb4.
Lees meer >Modernisering van de FIDE
Internetconsultatie van de FIDE
Vandaag staat op de website van de FIDE een belangrijke mededeling. Het is een oproep tot internetconsultatie.
Dit instrument gebruikt de Nederlandse overheid al enige jaren, vgl.
www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internetconsultatie
En wat men ook mag zeggen van de FIDE, de bond gaat wel met zijn tijd mee. De KNSB en de regionale bonden zouden met meer dan grote belangstelling dit idee van de FIDE moeten volgen. Wellicht stimuleert het hen het middel ook te gebruiken.
Lees meer >
De surrealist en de schaker – deel I
Het surrealisme is een stroming in de kunst die in 1924 in Parijs gestart werd door de dichter André Breton. Later sloten schilders zich bij deze stroming aan en de belangrijkste schilders van deze kunststroming waren Salvador Dali , Paul Klee en Réné Magritte.
Lees meer >Grootmeester Sipke Ernst heeft het afgelopen weekend het Het Groninger Open op zijn naam geschreven. Ernst gaf slechts een remise af (tegen IM Erik Hoeksema) en won de rest van zijn partijen. Sommige zelfs ruim binnen de twintig zetten.
PERSBERICHT
Mathieu en Ine Kloprogge presenteren op 11 juni 2011 boek ‘Het schaakspel in Nederland’
‘Het schaakspel in Nederland’
door Mathieu en Ine Kloprogge
hardcover | 218 pp. | € 56,45 | isbn 978-90-816981-1-5 | Hilversum, 2011
Lees meer >Kees Schrijvers – Laurens Winkelhagen 1. d4 f5 2. Pf3 c6 3. c4 d6 4. Pc3 Dc7 5. d5 Pf6 6. Lg5 g6 7. Lxf6 exf6 8. e4 Lh6 9. Le2 O-O 10. exf5 Lxf5 11. Pd4 Ld7 12. O-O Te8 13. Lf3 c5 14. Pe6 Lxe6 15. dxe6 Txe6 16. Ld5 1-0
Lees meer >
“Er is een toernooidirecteur, een toernooicomité, een Raad van Advies, you name it. Maar ik zeg u: zonder een allesweter, alleskunner, allesregelaar, die altijd beschikbaar is en altijd zin maakt, zal het niet gaan.” Dit schreef Lex Jongsma in het tijdschrift Matten (januari 2009) over Berry Withuis.
Niemand heeft ooit zo’n grote rol gespeeld bij Nederlandse toernooien als Berend Jan Withuis (geboren 20 januari 1920). Hij richtte in 1956 een speciale persdienst op, voor het WK-kandidatentoernooi in Amsterdam. In 1957 deed hij dat bij het zonetoernooi in Wageningen, in 1959 begon hij bij het Hoogovenstoernooi en in 1961 was hij medeoprichter van het IBM-toernooi. Ook was hij perschef bij Nederlandse kampioenschappen. Withuis bedacht de dagelijkse toernooibulletins (met alle partijen), wat pas veel later door de FIDE verplicht werd gesteld. Dat lijkt een eenvoudig idee, maar tijdens de Olympiade in 1954 (Amsterdam) meende de KNSB nog de publicatierechten te hebben. Voor Withuis, communist in hart en nieren, was dat een gruwel. Hij hield zijn rol bij de diverse toernooien 35 jaar vol.
Lees meer >Weer een klassiek geval van vals spelen
De rol van de scheidsrechter
Op het Duits kampioenschap 2011 verlaat een speler regelmatig de speelzaal om lang weg te blijven. De tegenstander vraagt de bijstand van de scheidsrechter. Gezamenlijk gaan ze op onderzoek uit. Het blijkt dat de speler op het toilet is. De tegenstander vermoedt dat sprake is van fraude. De scheidsrechter doet niets. Voor de speler is de lol van het schaken eraf, en biedt remise aan, wat de tegenstander aanvaardt. Kort daarna gaat de scheidsrechter op onderzoek uit, en ontdekt dat de tegenstander op het toilet zijn smartphone heeft geraadpleegd waarop een schaakprogramma was geprogrammeerd.
Hoewel het voor de scheidsrechter uiteindelijk toch goed is afgelopen, verdient zijn optreden geen schoonheidsprijs. Zoals schakers zich verdiepen in openingsvarianten, zo moeten scheidsrechters zich verdiepen hoe zij zich moeten gedragen bij beschuldigingen van fraude. Want er komen nog wel meer gevallen van vermeende fraude.
Lees meer >
In Rijswijk werd de afgelopen drie dagen het Nederlands Kampioenschap tot en met 12 jaar gespeeld. De grote favoriet om de titel, Jorden van Foreest, won 7 van de negen partijen met speels gemak, maar hij verloor van de latere nummers een en twee, op tamelijk ongelukkige wijze. Als gevolg hiervan ging de strijd om de titel tussen Robby Kevlishvili en Robin Lecomte. Ook de goed spelende Joris Gerlagh wist zich lange tijd aardig in de strijd te mengen en na 6 ronden stond hij zelfs samen met Kevlishvili (met 5½ uit 6) bovenaan. Hij kwam huizenhoog gewonnen te staan (twee pionnen meer) maar hij liet zich toen foppen door een eeuwig schaakmechanisme.
Lees meer >Het is een kwestie van optellen en aftrekken
Hoe de digitale wereld het schaakrecht verandert
1. Het probleem
2. De subjectieve vlagval
3. De opvatting van Gijssen
4. -5 + 2 = -3
5. De digitalisering en de interpretaties van de FIDE-regels
6. De digitale klok als assistent-scheidsrechter
1. Het probleem
Nikita Tsjinarjev uit Rusland heeft het volgende meegemaakt in een partij waarbij een analoge klok werd gebruikt. De vlag van speler S valt, maar de tegenstander T bemerkt dat niet. Het spel gaat dus door. De partij gaat zelfs zolang door dat er na de vlagval vijf minuten zijn verstreken, dus -5 minuten. En dan komt het. De tegenstander (wiens vlag niet is gevallen) doet een ongeoorloofde (‘onreglementaire’) zet. De speler claimt. Op grond van artikel 7.4 sub b van de FIDE-regels moet de scheidsrechter dwingend rechtelijk de speler twee minuten extra bedenktijd toe te kennen.
Dan bemerkt de tegenstander natuurlijk dat de vlag van de speler al is gevallen. Hij claimt de winst van de partij. Echter, de scheidsrechter stelt de klok van de speler bij. Hij stelt de kloktijd in op twee minuten voor de speler, en beslist dat de partij zo verder wordt gespeeld. Dat nu vindt Nikita Tsjinarjev een onjuiste beslissing en vraagt Gijssen wat hij ervan vindt.
Lees meer >In deze aflevering een paar passages uit
Het is elementair dat een stuk (met uitzondering van de toren!) vanaf een centrumveld meer mobiliteit bezit dan vanaf een randveld. Zo logisch als dit allemaal klinkt, zo moeilijk blijkt de praktijk te zijn. Want hoeveel spelers zijn er niet die tijdens de partij hun centrumstrategie veronachtzamen? In de volgende partij zien we hoe Yusupov het principe van het centraliseren van de stukken consequent toepast, terwijl zijn tegenstander op dit gebied enkele steekjes laat vallen.
Lees meer >
