Weer een beslissing, weer Nepo
Wat een WK-match tot nu toe! Ik heb veel bewondering voor Carlsen, maar als dit het leven van een toeschouwer is zonder Carlsen in de tweekamp, dan kies ik hier voor. Zeker de laatste twee ronden waren genieten. Ik wil de vorige verslagen niet per se herhalen, maar tjonge: hoe Nepo Ding vastzette en vervolgens ging aanvallen in ronde 5, heerlijk. Hoe Ding ‘even’ inschat dat zijn aanvalskansen met maar 3 stukken beter waren dan die vrije a-pion in ronde 6, geweldig.
En zo komen we bij ronde 7, de laatste ronde van de eerste helft van het toernooi. Wat moet je vooraf verwachten van deze partij? Nepo’s uitstapje naar 1.d4 in ronde 3 was geen succes, maar zijn 2 partijen met 1.e4 (ronde 1 & 5) zagen er goed uit. Ik had dus verwacht dat Nepo met de witte stukken er wel weer even voor zou gaan zitten. Zeker Ding niet te lang laten genieten van die 2e comeback gisteren.
De partij begon, en ja, daar kwam 1.e4. Ding ging er voor zitten, dacht even na en speelde… 1…e6, Frans! Commentatoren in shock (Giri had het Frans net ‘a little bit second rate’ genoemd). Nepo reageerde snel met de Tarraschvariant (na 2.d4 d5 3.Pd2) en leek toch even terug te vallen na 3…c5. Nu bleek Ding in het verleden vooral een Frans-speler te zijn geweest en moet hij zich dus wel comfortabel hebben gevoeld in deze opening. Zeker met het oog op de andere 1.e4-partijen in ronde 1 en 5 leek deze partij hem wel wat meer vertrouwen te geven.
Na de zetten 4.Pgf3 cxd4 5.Pxd4 Pf6 6.exd5 Pxd5 7.P2f3 Le7 8.Lc4 Pc6 9.Pxc6 bxc6 10.0-0 0-0 begon Nepo met een standaard aanvalsplan. Het centrum is open en dus richten de stukken zich op de zwarte koning.
De 11e ronde moest er een van vuurwerk worden, nadat de spelers een rustdag hadden gehad en in de ronde ervoor wat rustiger aan hadden gedaan. En vuurwerk kwam er, vanaf de eerste minuut. Het waren de jongere spelers bij de Masters die in veel gevallen de toon zetten en veel centrale regels overboord gooiden. Misschien hadden de spelers dat debuutboek van Nick Maatman (
