Schaaksite

Wie döt mij wat vandage

De avond voor de vijfde ronde van de KNSB-competitie was ik met mijn partner Maaike bij de voorstelling Advent van Daniël Lohues en Holland Baroque, waarbij nieuwe en oude werken van Lohues in barok-arrangementen werden gegoten. Mooie muziek voor jong en oud. Wat mij direct opviel, precies een jaar na mijn afscheid van het werk, was dat ik in dit 1200-koppige publiek tot de jongste helft behoorde. Stemmige liedjes als ‘As de liefde mar blef winnen’ werden tot twee keer toe ruw verstoord door “GPS-signaal verloren”.

Cupsfeer, Cliffhanger en gezellige Italiaan

Met uitzondering van het takkenweer kon de zaterdag niet mooier en spannender. Ongeveer een week voor de match meldde Staunton dat het Denksportcentrum (DSC) de arena zou worden voor de wedstrijd, en of ze ons materiaal konden gebruiken, scheelt een hoop gesjouw. Geen probleem natuurlijk, en dus was ik op tijd aanwezig om te helpen een perfecte mat neer te leggen zodat de vedettes bij hun fluwelen spel niet gehinderd zouden worden door inadequaat materiaal.

E621 (…want de Chinees doet veel meer met vlees)

Zoals gebruikelijk gaan we gezamenlijk uit eten na een KNSB-wedstrijd. Teamleider Janski had besloten ditmaal de Chinees te bezoeken. Een van onze spelers werd onlangs gevraagd waarom hij niet meeging naar de pizzeria. “Nee, dat doe ik niet, ik ga alleen naar de Chinees, maar ik eet wel alles”.

Als vegetariër is de Chinees niet direct de eerste keus. Ik schuif liever een pizza van Dr.Oetker naar binnen.

De Schimmige Schaker, Groninger Combinatie 3 – Spassky’s 3½-4½

Als ik terug kon in de tijd, dan wel met jou. Ik heb je zo lang niet gezien, hoe is het nou?”

Zaterdag 12 oktober 2024 stond de match Groninger Combinatie 3 tegen de Spassky’s op de agenda. De immer actieve en vriendelijke Govert Pellikaan had mij uitgenodigd deze wedstrijd bij te wonen. Normaal ga ik natuurlijk niet op dergelijke verzoeken in, maar de Premier League lag die zaterdag stil,

De Algemene Schaakbeschouwingen op de Derde Klasse

Na een heftige politieke week in de Tweede Kamer was alle aandacht gericht op de Derde Klasse. De Spassky’s traden aan tegen Hardenberg in de eerste ronde van het seizoen 24-25. Onder regie van de nieuwe teamleider Janski, die de 25 jaar op het pluche zittende Putski heeft opgevolgd, werd het na een lange zitting een verdiende overwinning. Janski, verantwoordelijk voor de opstelling van zijn ploeg, speelde zelf niet om zo zijn manschappen geheel in hun kracht te zetten.

Spassky’s vieren 25-jaar-teamleiderschap met de grootste nederlaag in 25 jaar

Gedegradeerd waren we immers al. Waren het precies 25 jaren? Ondanks mijn redelijk goede geheugen weet ik het niet. In 1995 verliet ik de Spassky’s voor een baan in Amsterdam, in 1999 keerde ik weer terug, zoveel is zeker, maar of ik gelijk toen al teamleider werd, lastig na te gaan en….never waist a good story with facts. 25 jaar is mooi en 25 jaar is mooi geweest.

Catch-22

De beroemde oorlogsroman van Joseph Heller met deze titel gaat over Yossarian, een bommenrichter bij de Amerikaanse luchtmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn taak is het uitvoeren van gevechtsmissies boven Italië, een slopende en gevaarlijke bezigheid. De enige manier om hieraan te ontsnappen, was door zich te beroepen op krankzinnigheid. Door dit te doen, bewees je echter niet krankzinnig te zijn, maar juist heel verstandig. Ontsnappen aan je lot was dus niet mogelijk.

Spassky’s – Max Euwe II: Spassky’s in groot gevaar wegens gebrek aan historische kennis

Ondanks de aanwezigheid van de inspirerende historicus Michael Riemens hebben de Spassky’s zichzelf in de voet geschoten door onvoldoende kennis van de geschiedenis.

We gaan terug naar het seizoen 1973-1974. In de 2e klasse A van de Schaakbond Overijssel speelden de eerste teams van Haaksbergen, Winterswijk, Max Euwe, Favorita en Boekelo. De reserves van Almelo en Max Euwe deden mee, net als de derde teams van Drienerlo en ESGOO.

Max Euwe 1 – Spassky’s: bijna maar net niet

Bijna een gelijkspel tegen het sterke Max Euwe, maar net niet dus. De wedstrijd begon heel kalm met drie rustige remises en eerlijk is eerlijk: mijn eigen remise was wel heel erg rustig, misschien zelfs een beetje te rustig. Het is wel een partij met een verhaal. Om Frank Kroeze aan het eerste bord te ontlopen had ik me tactisch af laten zakken naar bord 3, en wie trof ik daar: juist,