Op de dag voor Kerst is Siep Postma overleden. Hij was een van de groten in het Friese schaakleven. Vijf jaar secretaris en dertien jaar voorzitter van de Friese Schaakbond. Postma maakte deel uit van het sterke team van Philidor Leeuwarden in de jaren zestig. Het kampioensjaar van 1967 maakte hij mee als invaller.
Siep Postma was redacteur van het bondsblad en het blad Jeugdschaak en schreef boeken over schaakgeschiedenis.
Lees meer >Een week lang brachten wij hier op Schaaksite een eerbetoon aan Jan Timman, ter gelegenheid van zijn 65e verjaardag. Een compleet beeld schetsten we natuurlijk niet van hem, we pikten zomaar wat presentjes uit de grote grabbelton. Terwijl de hoofdpersoon momenteel waarschijnlijk met Wageningen zit te schaken in Venlo, ronden wij deze Timman-week af.
In mijn rubriek die vandaag verscheen in de regionale dagbladen in Noord-Holland en een deel van Zuid-Holland schreef ik dat je vroeger met 65 jaar bejaard werd genoemd, maar dat het nu gewoon een mijlpaal is.
We associëren het nog wel met pensioen, maar dat doet Timman niet, zo zei hij in een kort artikel in De Gelderlander. Dit jaar speelde hij zestien partijen in de Nederlandse en Duitse competitie, tien in een toernooi in Denemarken en vier in zijn match in Moermansk tegen Karpov, die Timman met 2,5-1,5 won.
Lees meer >Heeft Jan Timman meer met Hilversum dan met bijvoorbeeld Wijk aan Zee, Amsterdam, Tilburg, Hoogeveen of Groningen? Dat zou ik niet zeggen, maar deze serie bestaat uit persoonlijke verhalen en ik heb in 2012 nou eenmaal een boek geschreven over 125 jaar schaken in Hilversum, samen met Wim van der Wijk: ‘Mat in de Mediastad’. Timman heeft wel op veel verschillende manieren met Hilversum te maken gehad.
De eerste keer was het AVRO-toernooi van 1973. Een sterkbezet toernooi, maar niet zo bekend als AVRO 1938. Dat toernooi was bedoeld als kandidatentoernooi voor het bepalen van de uitdager van wereldkampioen Aljechin. Eigenlijk wereldkampioen Euwe, maar tijdens de voorbereidingen verloor Euwe in 1937 onverwachts de revanchematch. De sterkste acht schakers ter wereld speelden mee, inclusief de wereldkampioen zelf: Aljechin, Euwe, Capablanca, Flohr, Botwinnik, Keres, Fine en Reshevsky. Het toernooi werd gewonnen door Keres en Fine, maar onderhandelingen over een WK-match liepen stuk door allerlei oorzaken, die vooral te maken hadden met de Tweede Wereldoorlog.
Daar kan ik nog veel over schrijven, maar ik wil naar 1973. Na 35 jaar vond er een reprise plaats. Aanleidingen waren het vijftigjarig bestaan van de AVRO en het honderdjarig bestaan van de KNSB. De Hilversumse club HSG had er niets mee te maken.
Oud wint van jong
De sterkste acht schakers van de wereld bijeen te brengen, was niet te doen. De sterksten van dat moment waren Fischer, Spasski, Karpov, Kortchnoi en Petrosjan. De organisatoren wisten echter dat AVRO 1938 nog een ander kenmerk had. Het deelnemersveld bestond uit vier routiniers en vier hemelbestormers.
Lees meer >Sinds 2007 speelt Jan Timman bij de Schaakvereniging Wageningen. Via Yochanan Afek hadden de Wageningers al eerder contact met Jan, hij had een paar keer een training voor de club verzorgd. Toen Jan naar Arnhem verhuisde, opperden enkele Wageningers dat hij dan mooi voor de club kon komen spelen. Het leek een wild idee, maar toch werd een afspraak gemaakt om een en ander te bespreken. Tijdens een genoeglijk diner in een Italiaans restaurant werd overeenstemming bereikt. De Wageningers reageerden opgetogen. “Het is alsof het mooiste meisje van de school naast je komt zitten en ook nog verkering met je wil!”, reageerde voorzitter Bert Torn. In oktober 2007 debuteerde Jan bij Wageningen met een remise tegen Babak Tondivar van Philidor Leeuwarden.
Jan Timman laat zijn Wageningse clubgenoten zijn partijen uit het Tata-toernooi zien.
Sindsdien laat hij vrijwel geen wedstrijd voorbij gaan. En hij laat het niet bij zijn eigen partij. Hij loopt regelmatig rond bij zijn teamgenoten en na afloop geeft hij hen advies hoe het beter had gekund. Ook laat hij altijd zijn eigen partij zien aan de rest van de club. Af en toe verzorgt hij een simultaan, wat mooie PR voor de vereniging betekent. Bijzonder was zijn deelname aan de internetmatch Wageningen-Kenia
Lees meer >Deze hele week brengen wij een hommage aan Jan Timman, vanwege zijn 65e verjaardag. Vandaag, woensdag 14 december, is die verjaardag. Daarom plaatsen we nu gewoon een paar mooie foto’s.
Van deze foto kun je alleen maar vrolijk worden en dat zal Jan ook wel worden. Yasser Seirawan, een goede vriend van hem en altijd aangenaam gezelschap. De foto heb ik genomen in 2001 in Wijk aan Zee.
Zijn teamgenoten ook altijd vrienden? Niet altijd, maar Jan Timman zal zich best thuis gevoeld hebben in het team van De Variant uit Breda (onder diverse sponsornamen), waarschijnlijk het sterkste clubteam waarvoor hij ooit heeft gespeeld. De club had gewoon de sterkste schakers van Nederland verzameld.
Lees meer >Kan iemand uitzoeken wie er voor het eerst een analysediagram plaatste? Als ik zeg dat het Jan Timman was, is dat misschien wel omdat we hem deze week eren vanwege zijn 65e verjaardag. Maar het zou me niets verbazen als het zo is. In deze aflevering aandacht voor een meesterwerk in zijn oeuvre als schrijver: Het groot analyseboek. Het was een van zijn eerste boeken.
In een analyse moet je niet alleen varianten geven,
Lees meer >Komende woensdag, 14 december, wordt Jan Timman 65 jaar. Als hommage pakken wij deze week lukraak een aantal leuke foto’s en verhalen uit de grote grabbelton die er in ruim vijftig jaar is gevormd over de grand-old man van het Nederlandse schaak. Vandaag de goede verhouding waarin hij staat tot Judit Polgar.
Van de schaakfoto’s die ik zelf heb gemaakt, is deze mijn favoriet. Dat zal niemand verbazen. Ik maakte hem in 1999 in Hoogeveen. In de beginjaren van dat toernooi werden voor de kroonvierkamp steevast de hoogst gerate Nederlander en de sterkste vrouw ter wereld uitgenodigd. De sterkste vrouw was natuurlijk altijd Judit Polgar. De sterkste Nederlanders waren om de beurt Jan Timman en Loek van Wely. In de Canon van het Nederlandse schaak kunt u meer lezen over het toernooi in Hoogeveen.
Lees meer >Komende woensdag, 14 december, wordt Jan Timman 65 jaar. Misschien vindt hij dat niet eens leuk, ouder worden is niet altijd een feest. Maar wij van Schaaksite feliciteren hem natuurlijk van harte en gaan er een Timman-week van maken. Een doorwrocht verhaal gaan we niet schrijven, een uitputtende biografie ook niet. Ik zou niet weten waar ik zou moeten beginnen. Al ruim vijftig jaar lang is Jan Timman op velerlei manieren prominent in onze schaakwereld aanwezig. De talloze documenten over hem vormen een grabbelton waar we deze week wat uit halen.
Hans Ree bracht ons op het idee, hij wijdde vandaag zijn rubriek in NRC Handelsblad aan een vrolijk probleem dat Timman heeft gecomponeerd. Zoals altijd kunt u zijn rubriek vanaf woensdag op onze site lezen. Ook ik begin met een vrolijk onderwerp en wel met mijn favoriete tekenaar, wijlen Dik Bruynesteyn.
Eerder schreef ik iets over De Schaakkoerier, het tijdschrift van de Motiefgroep Schaken. Daarbij plaatste ik ook twee tekeningen van Dik Bruynesteyn, maar er stonden er meer in dat tijdschrift. Naar aanleiding van dat verhaal wees Hans Böhm me erop dat de tekenaar ook eens bij een van de KRO-matches in Hilversum was geweest. Het kostte me niet veel moeite uit te vinden welke editie het was. Het was de match Timman-Tal in 1988, door Tal gewonnen met 3,5-2,5.
Lees meer >Na de Hein Donnerbrug op het Max Euweplein is er in Amsterdam voor de tweede keer een brug naar een schaker vernoemd. In het Hortusplantsoen heet de brug over de Hortusvijver voortaan Johan van Hulstbrug.
Er zijn in Amsterdam nog honderden bruggen die geen naam hebben. Inwoners van de stad mochten de afgelopen weken voorstellen doen. Paul-Peter Theulings, schaker bij Zukertort Amstelveen, zag zijn voorstel voor de Johan van Hulstbrug gehonoreerd worden.
De 105-jarige Johan van Hulst was in de Tweede Wereldoorlog directeur van de Hervormde Kweekschool aan de Plantage Middenlaan, die toen fungeerde als de crèche van de Hollandsche Schouwburg. Hij redde in deze hoedanigheid ruim 600 Joodse kinderen van deportatie. In 1972 kreeg hij hiervoor de Yad Vasjem-onderscheiding.
Lees meer >Nu de WK-match is afgelopen, valt er natuurlijk veel te evalueren. Vrijdag citeerde ik uit de slotverslagen in de Telegraaf, NRC Handelsblad en De Standaard (België). Wie dat gemist heeft, kan dat hier nalezen. Vandaag enkele andere kranten.
Volkskrant
Magnus Carlsen kreeg kritiek op zijn makkelijke remise in de laatste partij van de reguliere match. Maar, schrijft Gert Ligterink: “Bij nader inzien is het een verstandige tactiek geweest. Terwijl zijn tegenstander zich mentaal en schaaktechnisch moest voorbereiden op een beslissend slotgevecht, nam Carlsen rust. Zoals hij het zei: ‘Ik dacht dat ik in vier partijen een betere kans had de match te beslissen dan in één.’
Die inschatting bleek juist.
Lees meer >
