Schaaksite

Wie is Yangyi Yu?

Anish Giri begon in Qatar met 6 uit 6, Vladimir Kramnik versloeg hem in de zevende ronde en voltooide in de achtste ronde ook een serie van 6 uit 6, maar Yangyi Yu won het toernooi. Wie is deze jongeman? Velen zullen nog nooit van hem hebben gehoord, maar mensen die het internationale schaakleven volgen wel. Op de FIDE-lijst van 1 december was Yu de nummer vijf van China, het tweede schaakland in de wereld. Op dit moment staat hij virtueel zelfs nummer één.

(Yangyi Yu en de andere schakers in Qatar zullen veel te danken hebben gehad aan de oliesjeiks. Foto: toernooisite.)

Yangyi Yu is net als Anish Giri twintig jaar en werd net als Giri grootmeester in 2009. Nederlanders kunnen hem kennen van het Tata Steel Chess Tournament van begin dit jaar. Daar speelde hij in de Challengers (B-groep), waar hij 7 uit 13 scoorde met zes overwinningen, twee remises en vijf nederlagen. Hij verloor onder anderen van Benjamin Bok en Dimitri Reinderman, wat knap is van onze landgenoten tegen een van de sterkste schakers van China.

Giri stunt in Qatar

Giri nadert plaats zes van de wereld

Koppen maken is ook een vak

Robin van Kampen in De Gooi- en Eemlander

Giri, Van Wely en Haast goed, L’Ami minder

Anish Giri is de nummer zeven van de wereld, dat zal niemand zijn ontgaan. Loek van Wely is terug in de top honderd, waar hij uiteraard thuishoort. De degelijke Erwin l’Ami valt voor de tweede keer in korte tijd ver terug. Anne Haast komt binnen in de top honderd. Dat zijn de opvallendste mutaties op de Elo-lijst per 1 oktober.

(Anish Giri staat in Nederland op eenzame hoogte. Alle foto’s bij dit verhaal zijn tijdens de Olympiade genomen door Zhaoqin Peng.)

De Nederlandse ranglijst is hier op de FIDE-site te vinden.

Anish Giri is na Max Euwe, Jan Timman, Jeroen Piket en Loek van Wely de vijfde Nederlander die in de top tien van de wereld terechtgekomen is. Hij staat nu zevende. Veel punten had hij daarvoor niet nodig,

Opstellingen: zand in de ogen?

Proberen de teamleiders in de Meesterklasse elkaar zand in de ogen te strooien? In de opstellingen voor de nieuwe KNSB-competitie, die morgen begint, mis ik wat namen. Edwin Baart (teamleider BSG), die ik belde voor een voorbeschouwing in De Gooi- en Eemlander, voegde daaraan toe dat daar nogal wat spelers tussen zitten die nog wel op de ledenlijst van hun club staan. Op cruciale momenten kunnen sterke invallers de uitslag mede bepalen, dus laten we de teams maar niet rangschikken naar de gemiddelde ratings van de opgegeven spelers. Gelukkig hoeft dat ook niet, ze gaan gewoon negen wedstrijden spelen om de rangorde te bepalen.

(Wie is er sterker? Grootmeester Predrag Nikolic (LSG) of meester maar reuzendoder Manuel Bosboom (En Passant)? Dat is een vraag die niet met een beroep op Elo-ratings is te beantwoorden. Bosboom is onberekenbaar. Alle foto’s bij dit artikel zijn gemaakt door Zhaoqin Peng.)

Alle opstellingen zijn hier te vinden op de KNSB-site.

1. En Passant

Ik noem de teams wel in volgorde van die gemiddelde ratings, want helemaal onbelangrijk zijn die niet. En Passant steekt erbovenuit en is dus topfavoriet voor de titel, die de derde op rij zou zijn. Het team is nagenoeg ongewijzigd gebleven, alleen Jan Willem van de Griendt (hij woont in de buurt) kwam over van Rotterdam.

Moeilijke sportvraag

Krantenrubriekje

Robin van Kampen naar BSG

Opstellingen Meesterklasse

Prachtige imitatie van Magnus Carlsen

Humor in Noorwegen

Veel Elo-mutaties in de zomer

Anish Giri is de nummer elf van de wereld en Anne Haast staat stevig nummer twee in Nederland. Tijdelijk dan, Elo-ratings zijn momentopnamen. De Olympiade en de zomertoernooien brachten op de Nederlandse ranglijsten wat veranderingen teweeg.

(Anish Giri kijkt tijdens de Olympiade naar een partij van Erwin l’Ami. Alle foto’s bij dit artikel zijn genomen door Zhaoqin Peng.)

Anish Giri deed het heel goed op de Olympiade. Met zijn score van 8 uit 11 aan het eerste bord won hij 13 Elo-punten en steeg hij naar de elfde plaats op de wereldranglijst. Slechts 2 punten onder de nummer tien Kramnik, maar ook slechts 6 punten boven de nummer zestien. Op dit moment staat hij virtueel alweer een plaatsje lager. Maar Giri heeft de top tien duidelijk in zicht.

Bescheiden Martijn Dambacher mag ook trots zijn

Op het FIDE-congres, aansluitend op de Olympiade, is Martijn Dambacher tot grootmeester benoemd. Zijn beslissende norm behaalde hij in de Bundesliga van het afgelopen seizoen. Opmerkelijk: Dambacher behaalde al zijn normen in clubcompetities. Eén daarvan gold wel als toernooi, namelijk de Europacup van 2010.

De Limburger Martijn Dambacher werd in geen enkele leeftijdscategorie jeugdkampioen van Nederland. Dat de concurrentie te zwaar was, lijkt een open deur, maar dient toch genoemd te worden. Dambacher behoort tot de fameuze lichting 1979, het sterkste geboortejaar uit de Nederlandse schaakgeschiedenis. De lijst is imposant: Sipke Ernst, Erik van den Doel, Maarten Solleveld, Ruud Janssen, Merijn van Delft, Lucien van Beek en Jeroen Willemze. En dan kon je ook nog de in 1980 geboren Dennis de Vreugt tegenkomen. In de oudste categorie troefde Janssen zijn leeftijdsgenoten maar liefst drie keer af, van 1996 tot en met 1998. Zo kon je als schaker uit 1979 op nationaal niveau als sterke jeugdspeler toch onopvallend blijven.

In zijn provincie viel Dambacher wel op, hij werd al kampioen van Limburg in 1998, op achttienjarige leeftijd. Dat herhaalde hij in 2000, 2001, 2007, 2008, 2011 en 2014. De laatste jaren werd de kampioen aangewezen bij het Limburg Open, het weekendtoernooi in Maastricht met Pinksteren. De hoogst geëindigde Limburger wordt daar kampioen. Een methode die sinds kort ook de Stichts-Gooise Schaakbond toepast, om een sterke kampioen te krijgen. Aparte regionale kampioenschappen trekken te weinig sterke deelnemers.

Met zeven Limburgse titels staat Dambacher in de geschiedenis derde achter de legendarische Alex Vinken (twintig keer kampioen) en Jack Renet (negen titels).