Schaaksite

Glorieus Verliezen (NK Snelschaken voor clubteams)

Ja … denken, das ist das Unglück.

A. Schnitzler

Dit verhaal begint op een pikdonkere ochtend, een ochtend die eerder een diepe nacht geleek – want hoe zou een beginnende zon die eindeloze rij van voorbijschietende wolkenschimmen kunnen doorbreken? – een ochtend vol huilende storm, neerstriemende regen en angstwekkende rukwinden, precies zo’n ochtend die pardoes een nieuwe watersnoodramp kan opleveren. Op dit begin van de 3e december 2011 trof de toekomstige bord 2 van de afvaardiging van Zukertort Amstelveen zich, na anderhalf uur slaap, aan op een allerguurst, buitengemeen niet uitnodigend stationnetje in Almere-West, in een buurt waar men een plein naar Michael Jackson en een pad naar Chopin heeft vernoemd, en hij vroeg zich ernstig af of hij niet eigenlijk volgende week op deze plek werd verwacht. De beoogde bord 3, met wie hij vanaf Amsterdam Centraal zou reizen, was nergens te bekennen geweest en telefonisch onbereikbaar gebleken en bord 1, die wél een rijbewijs bezit, had hier toch een kwartier geleden al moeten zijn. Dus bord 2, zijn verstrooidheid indachtig, vervloekte stampvoetend alle goden die hem te binnen schoten.