6 juli 2018 15:53 Renzo Verwer
“Ik heb geen eten verdiend vanavond”.
Zo luidt de reactie van Loek van Wely als er later op de avond een ober met hapje langskomt. Hij zegt het met een glimlach… en neemt toch wat te eten. Eerder die dag heeft hij tijdens de vierde ronde van Deloitte NK verloren van Koen Leenhouts. Van Wely zal zijn titel kwijt zijn. Van Wely heeft nu 2,5 punten achterstand op koploper Sergey Tiviakov.
Ik ben benieuwd hoe hoogleraar filosofie Bas Haring, auteur van Voor een echt succesvol leven, tegen een dergelijke uitspraak aan zou aankijken. En tegen het hele concept van een NK. Haring heeft een vrij ongewone visie op sport:
“Als kind liep ik eens in een estafetteteam van school met negen andere kinderen. Al rennend bedacht ik me dat winst voor mijn team tien blije medaillewinnaars op zou leveren. Maar de winst van de tegenstander zou exact hetzelfde resultaat hebben: tien blije medaillewinnaars. Er was één verschil: als de tegenstander zou winnen, hoefde ik me niet de longen uit mijn lijf te rennen. Die simpele rekensom liet me niet meer los. Ik ging steeds langzamer lopen en kachelde uiteindelijk als laatste over de finish. Weg succes.”
Een prachtige en sympathieke relativering. Maar kon Haring wel winnen, vraag je je dan toch af. De filosoof stelt in zijn boek dat wij mensen te veel opkijken naar winnaars en ‘succesvolle’ mensen.
Hij zou bij wijze van spreken veel aandacht in de media willen zien over de nummer zeventien van de bridgedrive in een kleindorpje. Haring: “Er is niets mis met de enkeling die het wél lukt om gelukkig te zijn zonder te streven naar succes. En eerlijk? Eigenlijk zou ik die enkeling wel willen zijn.”
Drie kanshebbers
Het is maar goed dat de deelnemers aan het NK niet te veel zo denken.
Lees meer >