18 juli 2011 8:52 Eddy Schuyer
Uit de middeleeuwse literatuur blijkt, dat het schaakspel ook voor heel andere zaken dienst dient te doen dan alleen maar als middel tot de allegorische verbeelding. In de Parzival van Wolfram von Eschenbach, die omstreeks 1200 zal zijn ontstaan, komt een passage voor waarbij ridder Walewein (Gawan in het Duits!) op een kasteel de jonge en mooie koningin Antikonië ontmoet. Wanneer zij de ridder in bedekte termen tot het liefdesspel uitnodigt, aarzelt deze niet lang. Maar al gauw worden zij door een woedende schare omsingeld en zoeken ze naar wapens om zich te verdedigen. Er is niets te vinden dan een schaakbord en stukken, maar daarmee weten ze zich ook goed te redden. Walewein gebruikt het bord als schild en met hulp van de koningin gooit hij de stukken naar de aanvallers, die bij een rake worp dood neervallen. Van welk gewicht deze schaakstukken geweest zijn, laat zich moeilijk raden maar gemakkelijk hanteerbaar op het bord waren ze zeker niet!
Lees meer >