Schaaksite

Olympiade Correspondentieschaak(4): Remise tegen een Japanner

In 2013 is de 20ste Olympiade Correspondentieschaak voor landenteams van 6 personen gestart. Nederland doet mee met Twan Burg(1), Martin Vlasveld(2), Jacques Kuiper(3), René Raijmaekers(4), Bert Westera(5), en Ronald Ritsema(6). Elke speler speelt 8 partijen en de bordpunten worden bij elkaar opgeteld. Naar de volgende ronde gaan de nummers 1 en 2 en de beste 3 (van de 5) nummers 3.

Bij de Olympiade Correspondentieschaak is ook mijn derde beëindigde partij een remise geworden. Ik speelde met wit tegen een Correspondentieschaakgrootmeester uit Japan. Japan is veruit het zwakste team uit de poule.

Olympiade Correspondentieschaak(3): Ons eerste punt

Onlangs berichtte ik reeds dat René Raijmaekers voor Nederland het eerste punt had gescoord! Omdat alle hulp geoorloofd is bij correspondentieschaak, en de overgrote meerderheid van de partijen in remise eindigt, is elke overwinning zeer te prijzen. We gaan nu kijken hoe dit hem gelukt is.

Olympiade Correspondentieschaak(2): Remise tegen de Najdorf

In de 2de partij die afgelopen is heb ik remise gespeeld tegen Mark Noble, een Nieuw-Zeelander met een correspondentierating van 2554 en een correspondentiegrootmeestertitel. Dus niet de Mark Noble die bij West Ham United voetbalt. Met wit koos ik voor de Engelse aanval tegen de Najdorf, wat over de hele geschiedenis genomen toch de meest gespeelde en meest kritieke opzet tegen de Najdorf is. 6.Lg5 wordt ook nog heel veel gespeeld, maar is mede dankzij de opkomst van de Verbeterde List op de achtergrond geraakt. Hij speelde de opzet met e7-e6, en ik koos een variant die vandaag de dag wel kritiek schijnt te zijn, maar bij correspondentieschaak weten ze inmiddels al hoe ze te moeten verdedigen.

Olympiade Correspondentieschaak van start

Onlangs ben ik gevraagd om mee te doen met de Olympiade correspondentieschaak. Dit mede door mijn ervaringen op spelletjessite jijbent.nl, waar je ook een langere bedenktijd hebt over een zet. Dat in combinatie met mijn FIDE-rating van 2500 leek hun wel een goede reden om mij het eerste bord van het Olympiade team aan te bieden. Voor hun ergens een riskante beslissing, omdat het toch anders is dan normaal schaken, en vooral motivatie een grote rol speelt. Zelf wist ik ook niet echt hoe het zou zijn, maar ik dacht er met de moderne hulpmiddelen die tegenwoordig toegestaan zijn er wel uit te kunnen komen en een redelijk niveau op te kunnen brengen zonder er overdreven veel tijd in te steken. Tot nn toe lijkt het wel redelijk te gaan, en lijkt een plusscore me meer waarschijnlijk dan een minscore. Met het team moeten we in de poule bij de beste 2 eindigen of bij de 3 (van de 5 poules) beste nummers 3. Geen gemakkelijke opgave, maar doordat het eerste bord relatief sterk is heb ik ingeschat dat ik met 4 uit 8 of 4,5 uit 8 mijn taak in teambelang vervul. Ik zit in een team met ervaren correspondentieschakers: Martin Vlasveld, Jacques Kuiper, René Raijmaekers, Bert Westera en Ronald Ritsema.

De bedenktijd is 50 dagen, en na elke 10 zetten krijg je er 50 dagen bij. Zo kan de partij enorm lang duren, maar kan ik ook partijen laten staan als ik een toernooi aan het spelen ben.

Logische vragen van bordspelers zijn: "wint dan niet degene die het langste zijn computer laat rekenen?", en "wordt dan niet alles remise"?