Bologan’s King’s Indian: A modern repertoire for black
Een opening die leidt tot veelal gecompliceerde stellingen en die vroeger als wapen gold voor grootheden als Fischer en Kasparov. Uiteraard hebben we het over de KID (King’s Indian Defence). Deze twee grootheden die dit meermaals met succes hebben gespeeld, wisten er natuurlijk ook veel vanaf. Helaas voor de wat luiere schakers onder ons, is dit ook hard nodig om de KID met succes te kunnen spelen. Het is een leuke opening die kan lijden tot ongebalanceerde stellingen waarbij een creatieve geest altijd van pas komt.
Toen ik de aankondiging zag van de verzamelde schaakrubrieken van Gerben van Manen, schrok ik. Schreef hij fantasieverhalen in de Leeuwarder Courant? Nee, Ernst Grünfeld had een houten been en Van Manen heeft met hem in de auto gezeten.
Van Manen zit ertussenin. Hij speelde van 1978 tot 1984 met Philidor Leeuwarden in de hoofdklasse en scoorde daar 50 procent. Hij is geboren in 1946 en toen hij op z’n 52e begon met zijn schaakrubriek, kon je hem dus omschrijven als iemand die op hoog niveau geschaakt had, dat achter zich had maar nog ruim genoeg begrip had voor het spel om erover te schrijven. Hij is trouwens internationaal meester in het correspondentieschaak.
Zijn schaakdroom wordt al enigszins verstoord als oom Arnold op bezoek komt met zijn nieuwe vriendin Maxkara, die met haar lippen wel als lijm aan de lippen van oom Arnold lijkt vast te zitten. Arnold is duidelijk geen oom Jan die zijn neefje leert schaken, want op de desbetreffende vraag antwoordt hij: “Ik kan me niet bezighouden met onbenullige dingen als het geven van schaakles aan kleuters.”
