Wie wil er geen lid zijn van een club van schaakverzamelaars waar je op een van hun veilingen voor vijf pond een schaakstuk koopt dat een Lewis chessman blijkt te zijn. De werkelijke waarde? Zevenhonderdvijfendertigduizend pond na het veilen bij Sotheby’s (SK162 – zie de voetnoot). Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns.
Lees meer >Beste lezers, waarde redactie van Schaaksite,
‘Homo ludens’ staat voor een mensbeeld waar het wezen van de mens in spelen ligt en leren aan spelen verbonden is. Wij schakers zullen, naar ik denk, niet twijfelen aan de juistheid van zo’n mensbeeld. Maar wat beklijft er van alles wat je leert? Van slechts tien procent heb je later regelmatig plezier, las ik ergens. Alleen zul je niet van tevoren weten welke tien procent dat zal zijn.
Toen compagniescommandant, de kapitein Choufoer, mij op een gezegende dag met groot verlof stuurde, deed hij dat met de woorden: “Je hebt hier dingen geleerd waar je je leven lang profijt van zult hebben.” Dat leek me sterk, gezien mijn bescheiden carrière als hofmeester en schrijver in de Julianakazerne te Den Haag.
Lees meer >Olympisch schaak
Onlangs zag ik tijdens de olympische spelen op tv een rare skivariant. Skiën over zgn. moguls (hobbels). Tietskiën lijkt me een toepasselijker naam. Een belachelijk misbaksel en nog olympisch ook. Ook bij het snowboarden hebben ze een paar halfbakken varianten bedacht die het label olympisch verdienen. Houd de sport puur, zou ik zeggen.
Wat wel een doorbraak lijkt te worden is het padel,
Lees meer >Veiligheid is essentieel voor elk mens. Voor een schaker is de veiligheid van met name de koning essentieel. Daarom rokeren we, denkend dat het dan wel goed zit. Maar kijk eens naar de partij Aronian – Kramnik, Kandidatentoernooi Berlijn 2018. Aronian had gerokeerd, en na zijn h2-h3 had Kramnik geantwoord: Th8-g8. Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie,
Lees meer >Fingerspitzengefühl
Ik keek laatst naar de strijd om de wereldtitel bij het dammen tussen Roel Boomstra en Alexander Schwarzman (vergeef me deze uitstap). Wat me opviel, behalve het vroege aanvangstijdstip (11.00 uur), was hoe de spelers de schijven verzetten. Niet met een vinger op het houtje en schuiven maar. Nee, het stuk wordt keurig tussen duim en wijsvinger verschoven.
Ook opvallend was dat er niet met de geslagen houtjes gespeeld werd.
Lees meer >Eventjes over een inmiddels al jong belegen koe in de sloot: onlangs hebben we op Schaaksite.nl kennis kunnen nemen van een kleine controverse tussen Hans Ree en Wim Westerveld. Het ging over een stuk van Ree in de NRC, een (soort) necrologie van Jonathan Penrose. Zou onze GM ”sluw” plagiaat hebben gepleegd op een stuk van Wim? Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie,
Lees meer >Schaken is sinds 2018 officieel geen sport meer, slechts een aardig, misschien zelfs cultureel, tijdverdrijf. Maar wel een tijdverdrijf dat door het IOC als een sport beschouwd wordt, en trainingen van onze topschakers worden ook door ons NOC financieel ondersteund.
Morgen alweer de negende dag dat we kunnen genieten van topprestaties op het schaakbord van topgrootmeesters, die daar al jarenlang voor trainen en studeren. Over de hele wereld wordt dit toernooi met grote belangstelling online gevolgd. Zo groot is die belangstelling dat er zelfs bots ingezet worden op chatvensters, ook om schakers te pesten. Nou ja, waar niet tegenwoordig.
Voor de supporters van sporters en sportclubs is sport ook zeker een aardig tijdverdrijf. Hoe mooi is het als je favoriet goed presteert, en hoezeer voel je plaatsvervangende schaamte als je favoriet door een fout onderuit gaat.
In vroeger tijden (nou ja, misschien nog maar 40 jaar geleden) was je als schaaksupporter afhankelijk van een ter plekke aanwezige schaakmeester die live de partijen van een match of toernooi van deskundig commentaar voorzag. Dat gebeurt tegenwoordig ook nog, maar nu kun je als supporter de prestaties van je favoriet(en) nog van veel dichterbij volgen. Gebruikmakend van je favoriete engine, of via de met engines verrijkte websites waarin de partijen op de voet gevolgd worden.
En dat levert vergelijkbare ervaringen op als die van een voetbalsupporter die naar een wedstrijd zit te kijken: een plotselinge verandering van de stellingswaardering door een goede of slechte zet geeft eenzelfde adrenalineschok als het missen of benutten van een grote scoringskans!
Carl Schlechter speelt blindsimultaan in Wenen, december 1898. Rechts Georg Marco die aantekeningen schrijft in zijn blocnote.
(Bron: Das interessante Blatt, 22 december 1898)
Je hoort wel eens de verzuchting dat de topspelers van nu saai zijn. Het is dan dat de topspelers van vroeger vaak uitgesproken persoonlijkheden waren, zoals Tal, Kortsnoj, Spasski, Hort en noem maar op of dichter bij huis Donner en Timman en dat dit soort types tegenwoordig met een lantaarntje te zoeken zijn als ze er al zijn.
Zo’n verzuchting komt vrijwel altijd uit de mond van leeftijdgenoten van me en dan is scepsis geboden. Want is het niet zo dat met het klimmen der jaren de tijd van vroeger in alles beter lijkt en dat de jeugd van tegenwoordig nooit gedeugd heeft? En is het niet zo dat de nostalgische hang naar die ‘goeie ouwe tijd’ verraden wordt door de muziekvoorkeur van ons ouderen, bewust of onbewust verbonden met de jaren dat we jong en mooi waren, in de kracht van ons leven met nog een hele toekomst voor de boeg?
Maar laten we eerst eens wat verder teruggaan in de tijd, toen er nog weinig schaaktheorie was en er al helemaal geen schaakengines waren. Naar het begin van de twintigste eeuw.
Wenen, de hoofdstad van de Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie, was toen in veel opzichten de culturele ‘hotspot’ van Europa en ook voor de schaakwereld een belangrijk centrum. Wereldtopper Carl Schlechter was een Wener en het eerste deel van zijn dramatische match tegen Emanuel Lasker om het wereldkampioenschap werd in 1910 in Wenen gespeeld. Maar de man om wie veel, zo niet alles, in schakend Wenen en ver daarbuiten draaide, was Georg Marco, de redacteur van de toonaangevende ‘Wiener Schachzeitung’.
Lees meer >In mijn column Onze Patroonheilige berichtte ik over het toernooi om de Hemel Cup waarvoor vele schaakteams zich al hadden ingeschreven. De vraag die wij ons bij toernooien altijd stellen is welk team het toernooi zal winnen. Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.
Onlangs (december vorig jaar) werd wereldtopper Maxime Vachier-Lagrave de nieuwe wereldkampioen snelschaken, als opvolger van Magnus Carlsen, die “teveel punten liet liggen”. Het speeltempo was 3+2 (drie minuten plus twee seconden increment per zet), in mijn ogen niet het “echte”. Snelschaken. Lees de hele column in PDF.
Deze en andere columnisten van SV Promotie, schreven samen meer dan 1000 columns. U leest ze op onze site.
