De Algemene vergadering van de Verenigde Naties heeft een resolutie aangenomen om 20 juli van elk jaar uit te roepen tot Wereldschaakdag. Ik denk bij de Verenigde Naties vooral aan gewichtige geopolitieke zaken. Het uitroepen van speciale dagen, daar zou je niet direct opkomen.
De kalender zit vol met speciale dagen. Er zijn naast de dagen van de Verenigde naties ook internationale dagen, al weet ik niet welke instantie die uitroept.
Lees meer >De eerste column van Hans Meijer in het nieuwe jaar is een feit.
Wat is de kans dat je aan het einde van een schaaktoernooi op precies dezelfde plaats eindigt als die aan het begin van het toernooi? Volgens Gerhard Eggink, de grote statisticus van onze schaakclub, is die kans vijftig procent. Je eindigt op dezelfde plaats of je eindigt er niet op.
Isle of Man Chess Tournament 2019;
Lees meer >Manuel Nepveu kijkt terug op het Groningse Kersttoernooi.
De eerste column van SV Promotie in het nieuwe jaar is van Jan Willem.
Verheffend?
Amateur-schaker en professor Roel in ‘t Veld heeft in juni 2019 een zuinig oordeel over het schaakspel uitgesproken. Bij gelegenheid van het 100-jarig jubileum van Philidor Leiden behandelde hij op verzoek van het bestuur van Philidor het onderwerp of schaken tot ‘verheffing’ van het volk kan dienen, een oude socialistische droom. Hij zet er een vraagteken bij.
‘Meester, ik wist niet meer welke bladzijden wij moesten maken’. Dan kan gebeuren antwoordde ik en heb je toen in het boek gekeken naar de laatste nagekeken opgave en toen besloten om voor de zekerheid de volgende zes bladzijden te maken? Dit antwoord had hij nooit verwacht en beteuterd kwam er uit ‘nee, ik heb niets gemaakt’. Zijn vader, die er bijstond, zag ik vanuit mijn ooghoeken een beetje in elkaar zakken.
In deze Kersttijd vieren we het wonder van de geboorte van een heel speciaal kind. Maar Hans bericht over andere wonderkinderen.
Mijn oog viel op een berichtje in de krant van woensdag 11 december 2019 waarin de faculteit Electrical Engineering (EE) van de Technische Universiteit Eindhoven (TUE) genoemd werd. In de jaren zeventig studeerde ik op de TUE bij EE en ik heb uitstekende herinneringen aan die tijd zodat ik meteen klaarwakker was.
Het Schaakfestival presenteert met trots zijn nieuwe columnist: Zyon Kollen. De 24-jarige FM schaakt in de Meesterklasse voor Charlois Europoort en komt in de Bundesliga uit voor SV Lingen. Zijn beste resultaat is het winnen van het SPA Chess toernooi in Amsterdam in 2018, waar hij veel favorieten het nakijken gaf. Kollen heeft op het moment van schrijven een rating van 2347.
Kollen kent Groningen goed, hij studeerde er en speelde voor SISSA.
Lees meer >Afhankelijk van de omstandigheden wissel ik voor het begin van een schaakpartij in toernooi of externe competitie meestal enkele woorden met mijn tegenstander. ”Bij welke vereniging speelt u?” “Kan het zijn dat wij zo’n twintig jaar geleden al eens tegen elkaar zijn aangetreden?” “U speelt bij BSG. Daar heb ik ook ooit gespeeld. Speelt de heer X daar nog steeds?” Na de partij gaat het over de al of niet bloedstollende gebeurtenissen op het bord,
Een blik op de speellijst bevestigde mijn vermoeden. Ik moest tegen hèm. Niet lang daarna kwam hij op me af met die karakteristieke geamuseerde grijns op het gezicht en sprak hij op de licht zangerige toon die hem eigen is: “Wij spelen Wim.” Even later zaten we tegenover elkaar. “Hebben we al eens gespeeld?”, was zijn vraag en ik wist niet zo goed of dit nu een welgemeende vraag was of dat hij me slechts wilde herinneren aan een pijnlijke ervaring.
We hadden inderdaad al eens gespeeld. Ik was door hem in een soort moeras getrokken waarin ik objectief gezien wel beter stond, maar waar een fout levensgroot op de loer lag. En die maakte ik. “Ja, we hebben al eens gespeeld en jij won”, zei ik afgemeten. Hij kneep zijn ogen dicht om als het ware ongestoord in zijn herinnering te kunnen graven. “O ja”, zei hij na een korte pauze en zijn gelaatsuitdrukking verraadde binnenpret, “jij greep naar je hoofd onder de uitroep: ‘ach, een blunder gemaakt.’”
Dat hij zich dát herinnerde en niet iets schaaktechnisch is veelbetekenend. Hij lijkt het schaakspel geheel anders te beleven dan wie dan ook en dat heeft iets verontrustends. Je krijgt er geen vat op, je weet niet wat je te wachten staat. Dat ‘anders’ beperkt zich overigens niet tot het schaakbord.
Een paar maanden geleden liep ik met mijn vrouw in de buurt van Scheveningen op een vrijwel verlaten strand. Een eenzame man kwam ons tegemoet. Híj was het en in tegenstelling tot mijzelf leek hij totaal niet verrast. We gaven elkaar een hand en gingen vervolgens ieder ons weegs. Enige weken later stond ik in het winkeltje van het Franciscus Gasthuis op zoek naar iets leuks voor de zieke die we gingen bezoeken. “Dag Wim”, hoorde ik plots, en daar stond hij weer, als uit het niets opgedoken.
Lees meer >Al geruime tijd koop ik geen boeken meer, dus ook geen schaakboeken. Geen plaats meer in de overvolle boekenkasten en geen tijd meer om ze te lezen. Zeker, daar is wat aan te doen. Brochures en boeken van weinig hedendaags nut verwijderen en voor het kringloopproces aanbieden. Minder tijdschriften en kranten lezen. Ik weet het dus wel, maar doe het niet. Onlangs kreeg ik een boek met als direct gevolg daarvan dat er een doorschuifactie moest plaatsvinden.
