Kent u het nummer ‘Walk like an Egyptian’ van The Bangles uitgebracht in 1986?
The Bangles
Aardig nummer dat ook van toepassing is op Bassem Amin, de Egyptenaar die ‘the finals’ van de Open groep in Hoogeveen op zijn naam wist te schrijven. Hij wandelde als het ware door het toernooi, alsof het hem geen moeite kostte. En ook met de gekke formule in het Open toernooi, namelijk dat de eerste vier van de ranglijst zich plaatsten voor een soort Play-offs, had hij ook geen moeite. Zijn tegenstander in de halve finale en de tweede in de finale werden door hem met speels gemak opzij gezet. En zo wist de man uit Egypte, met de hoogste Elo-rating zijn reputatie waar te maken.
Laten we even teruggaan naar het moment dat ik u verlaten heb, met het verslag na de zesde ronde.
In de zevende ronde speelden de koplopers remises tegen elkaar en stelden zo hun plaats bij de laatste vier vast. Hoe zat het ook alweer. Toernooidirecteur Loek van Wely, die wel van een lolletje houdt, heeft vorig jaar bedacht dat het Open toernooi na zeven ronden toch een beetje anders dan anders zou moeten eindigen. Dus zouden de eerste vier zich kwalificeren voor de ‘Finals’. Daarbij zou nummer één tegen nummer vier uitkomen en nummer twee tegen nummer drie. De rest van het Open toernooi is dan ontdaan van zijn vier koplopers en mogen nog twee ronden verder spelen en bepalen wie dat gaat winnen.
De stand leverde op dat we in de halve finale de volgende twee partijen op het programma stonden: Kryakvin – Van den Doel en Amin – Safarli.
Erik van den Doel (foto toernooiwebsite)
Om te beginnen met de als laatst genoemde partij. Amin creëerde een geïsoleerde pion op d5 en haalde die op instructieve wijze van het bord. Het resterende eindspel speelde hij heel strak naar de winst en zo kwam hij, als ratingsterkste, in elk geval in de finale terecht. Ondertussen was er een waar gevecht ontstaan in de partij tussen Van den Doel en de Rus Kryakvin. De Leidse grootmeester kwam prima uit de opening en al vrij snel raakten de twee spelers verwikkeld in een eindspelbattle.
Zwart had het loperpaar en hij won al vlotjes een pion en toen leek de rest een kwestie van techniek. Dat is nu net iets dat je Van den Doel wel kunt toevertrouwen, maar misschien speelde vermoeidheid een rol of was er iets anders aan de hand, maar feit is dat Erik zijn pluspion al heel snel, volledig onnodig, terugblunderde. Maar hij ging onverstoorbaar verder nadat hij zich over deze teleurstelling had heengezet. En hij kreeg zowaar winstkansen. Want de geheimen van dit eindspel werden door beide spelers niet helemaal ontsluierd. Kijkt u even mee?
Lees meer >