Halve(n) en hele(n)…
‘Taalgrappen’ zijn Beyna altijd leuk. Dat wil zeggen, met uitzondering dat als je als scribent (twee keer als, hmm..) een uitglijertje maakt of de grap die je maakt niet te begrijpen is. Zo probeerde ik gisteren in mijn dagverslag GM Postny te citeren, maar ik begreep de post niet. Hup, meteen alweer een voorbeeld van zo’n taalgrapje. Ik citeerde in m’n verslag: ‘Chess is allways a strategy of the last move..’, maar zoals de grootmeester mij vanmorgen mailde vanuit zijn hotel: ‘Hahaha, tragedy of one move, not strategy. The correct quote, I think is: “chess is a tragedy of one tempo”. Kijk, dat bedoel ik. Blijft een erg moeilijke zaak dat schrijven. Enfin, op bijgaande foto van Maaijveld kijkt hij weliswaar ietwat moeilijk, maar dat was tijdens de partij. Hij kon er nadien gelukkig wel om lachen.
De titel van dit verslag is eveneens geschreven als een taalgrapje, omdat er na de partij spelers naar me toekomen en vertellen dat ze helemaal gewonnen stonden en ‘slechts’ met een halfje genoegen moesten nemen. Vaak moet ik deze mensen dan even ‘helen’ met een drankje en de opmerking ‘LB’. Dat is een van mijn meest gebruikte uitspraken. Ik bedoel daarmee: ‘lekker belangrijk’.
Achter de touwen met de live borden van de derde ronde waren dit keer zes vrouwen te zien, of zoals u wilt, te bewonderen. Naast de vier vrouwen van de kroongroep zat de sterke internationale meester Irine Sukandar tegen Loek van Wely en Zhaoqin Peng tegen Hugo ten Hertog. Beide topvrouwen zouden hun partijen verliezen, maar onze gast grootmeester John van der Wiel ging vervolgens in zijn explicatie sessie (ca. 40 minuten) samen met Ten Hertog nog eens over die partij(en) praten in de analyseruimte.
Vlak voor de start van de jubileum editie van het Leiden Chess Tournament (15-24 juli) zien we uiteindelijk dat er een van de sterkste edities van de afgelopen tien jaar is ontstaan. Met circa 150 deelnemers uit zeventien verschillende landen, met in de top van de A-groep zo’n dertig titelhouders, is dit evenement loodzwaar bezet.
