Vanmiddag won Jorden van Foreest van Jan Werle en is hij kampioen van Nederland geworden. Van harte gefeliciteerd met dit resultaat. Dit is een in de schaakgeschiedenis een historisch moment. Zie de Canon van het Nederlandse Schaak. Later gaan we uitgebreid op deze prachtige overwinning in met analyses en verslagen.
Foto Harry Gielen
Van Foreest – Van Wely kan al beslissing leveren
Vandaag doe ik een dagje NK en daarvan doe ik verslag op schaaksite. Het wordt een groeiverslag. Daarmee wil ik zeggen dat er vandaag diverse aanvullingen bij komen. Steeds weer met nieuwe impressies. En straks ook partijen natuurlijk!
Ruim 30 graden Celsius vandaag. Hoe toepasselijk om dan eens een dagje naar het Tropentheater te gaan. En laat daar toevallig de vierde ronde van het schaakkampioenschap van Nederland worden afgewerkt! We nemen een kijkje…
Het is het vertrouwde recept op reis naar Amsterdam. Parkeren in Diemen en dan de trein in om gedoe met parkeren te voorkomen. Zou het de hitte zijn? Ik reed pardoes de afrit Diemen voorbij op de A1! Gelukkig is er op de A10 een tweede kans. Wachtend op mijn sprinter kreeg ik eindelijk antwoord op de vraag of een ambulance met gillende sirene ook voorrang krijgt bij een spoorwegovergang. Neen! De spoorbomen blijven dicht en mijn tergend langzaam aankomende sprinter mocht eerst.
“Tropenmuseum 0,8 kilometer” lees ik op het bordje als ik net de uitgang “Dapperbuurt” van station Amsterdam Muiderpoort heb gevonden. Een kleine tegenvaller, want op de site van het NK beweren ze toch echt dat het maar 500 meter lopen zou zijn. Maar ach, lopen is gezond. Ook met dit weer. Erik van den Doel zat in dezelfde trein. Die liep aanvankelijk 10 meter voor me, maar dat werden er uiteindelijk wel 100. Die 50 kilo verschil doen zich gelden.
Voor het museum staan een enkele tafels met schaakspelen opgesteld. Er wordt gretig gebruik van gemaakt, ook drie kwartier voor aanvang. Binnen word ik welkom geheten door Paul Rump, de baas, en Arnth van Tuinen. Die was mij in onze jeugd nogal eens de baas. En nu weer, want ik ben pers en hij is perschef. In de perskamer tref ik Johan Booij. Die gaf me een hand en een glas water, waarna ik een mooi plekje kon uitzoeken.
Lees meer >Ernst houdt Van Wely op remise
Het moet deze week muisstil zijn in het Tropenmuseum, de nationale schaakstop is er neergestreken voor de nationale titelstrijd.
‘Je voelt binnen de concentratie, het denken, de energie en dat is iets heel speciaals en sereens. We moeten trouwens wel een beetje stil zijn hier’, zegt organisator Paul Rump als er op de achtergrond al hartgrondig ‘ge-ssst’ wordt. Stille zalen en fronsende gezichten, het is niet het meest spectaculaire aangezicht maar voor de liefhebbers is het genieten.
Alle blikken zijn dit toernooi op de 17-jarige Van Foreest gericht.
Dat hij heel goed zal worden staat wel vast, maar zal hij nu al voor het kampioenschap kunnen gaan?
Bij de opening van het toernooi zei hij dat zijn trainer dacht dat het nog één jaar zou duren. 
Jorden van Foreest scoort in de eerste ronde meteen een belangrijke overwinning op Erwin L’Ami en neemt de leiding.
Op de eerste speeldag van het Open Kampioenschap van Dieren kreeg ik een mail van de journaliste. “Voor de Gelderlander ben ik vanavond op Polysport voor een sfeerverslagje op de camping en bij het hotel. Verblijft u daar toevallig ook?” Dat las ik natuurlijk pas ’s avonds, in mijn kamer, maar ik stuurde toch maar een mail terug. Net op tijd las ze dat en even later hadden we een gesprekje van ongeveer een kwartier, waarvan uiteindelijk een paar regels in haar verslag. Ik legde onder andere uit dat bij schaken, meer nog dan bij andere sporten, één moment van onachtzaamheid fataal kan zijn. Je kan bij tennis of volleybal drie matchpoints tegen hebben, maar je hebt dan nog steeds het resultaat in eigen hand. Maar bij het schaken kan je vier uur lang goed spelen, een fout maken, de rest van de partij ook goed spelen en toch verliezen. Het is eigenlijk nog erger: één zet kan het verschil tussen een goed en slecht toernooi zijn. Maar terwijl ik nog uitlegde wist ik nog niet dat me dat min of meer zou gebeuren.
Vorig jaar haalde ik 4.5 punten voor de rustdag, o.a. door een overwinning met wit op Stefan Beukema en een snelle remise met zwart (in de vijfde ronde) tegen Ikonnikov. Vervolgens won ik het toernooi. Daarom ging ik dit keer ook wel met vertrouwen de rustdag in, want weer won ik met wit van Beukema en speelde ik snel remise met zwart tegen de Rus.
Er was echter wel een verschil: dit jaar moest ik in de derde ronde al tegen een grootmeester en dat leverde een extra halve verliespunt op. In die partij was de opening wel interesssant.
Lees meer >
