Toernooien

Ook op tweede speeldag veel strijd

HWP’er Jaap de Jager en de Indische IM Khamparia Akshat zijn na twee ronden de enige spelers met de maximale score in het BDO Chess Tournament. Na opnieuw een strijdlustige ronde – de kortste partij duurde 45 zetten – gaan David Klein en Ali Bitalzadeh in het Premier Tournament aan kop na een onderlinge remise. Opvallend: vijf verliezers uit de openingsronde sloegen terug met een overwinning.

Jaap doet het beter dan in zijn BDO-partijen tegen Stewart Haslinger en Vaibhav Suri in de Premier-groep van 2011. De Engelsman zette toen voort met 6…, Pc6 waar Roger Meng het met 6…, b5 probeert, zoals ook Suri deed. Jaap reageert twee jaar later anders, maar niet per se beter. Roger komt prima te staan, maar met 23. Pb6-d5 gaat hij helemaal de mist in. De loper naar d3 of f5 lijken simpele en vooral betere mogelijkheden die het voordeel bij zwart houden.

Na de gespeelde paardzet kantelt de partij volledig. Roger lijkt dan nog een vesting te bouwen, maar Jaap schuift de partij uiteindelijk netjes uit.

De enige die Jaap bij kan houden is Khamparia Ashkat. Op zet 17 in een Kalashnikov moet wit, de jonge Justin Tan, toch lekker staan, maar als het op echt schaken aankomt blijkt de Indiër beter.

Lees meer >

Uitstekende start voor Nederlandse normenjagers

Het negende BDO Chess Tournament is in stijl van start gegaan met een strijdlustige eerste ronde, waarin slechts één remise te noteren viel. In het Premier Tournament wonnen drie Nederlandse jonge meesters in jacht op een GM-norm hun eerste partij. Ali Bitalzadeh en Benjamin Bok versloegen de sterke GM’s Van den Doel en Sethuraman; David Klein was met zwart te sterk voor de Pool Kanarek. Met een kleine vertraging ging de eerste ronde van start. Een vertraging, omdat de arbiters een start met slechts de helft van de deelnemers aanwezig wat mager vonden. Maar goed, een nieuwe locatie: dat kan wat zoeken veroorzaken.

Die nieuwe locatie, het Stedelijk Gymnasium in hartje Haarlem, beviel de jonge Nederlandse Meesters goed. Logisch, want ze zijn de schoolbanken nog niet uit. Maar ook HWP-kopman Jaap de Jager voelde zich op zijn gemak en tekende als eerste een vol punt aan. Chauvinistisch als ik ben geef ik Jaap eerst de nodige aandacht. Zijn slachtoffer was Yochanan Afek, graag gezien op onze toernooien. Yochanan waagde zich in een avontuur waar ongetwijfeld compensatie aanwezig is, maar Jaap zag geen spoken, nam het aangeboden materiaal in dank aan en accepteerde na 27 zetten dankbaar het punt.

Lees meer >

Verliezen in Vlissingen

Vorig jaar deed ik een Nijboer: na een slecht NK wist ik in Vlissingen te winnen. Dit jaar kwam ik als Nederlands kampioen (en dus als titelverdediger) in Vlissingen. Dan zou je verwachten dat het niet goed zou gaan, en inderdaad. Al ging eigenlijk het grootste gedeelte van het toernooi gewoon goed, maar zoals wel vaker zijn een paar momenten beslissend.

Vlissingen is, afgezien van de lange treinreis, een fijn toernooi om als grootmeester te komen. Je kan in de eerste ronden lekker in je spel inkomen, de speelzaal is goed en Hotel Arion (waar de meeste grootmeesters ondergebracht worden) is een prima hotel. En mijn kamer was zelfs geüpgraded ten opzichte van vorig jaar. Of het met mijn nieuwe status als Nederlands kampioen te maken had weet ik niet, maar ik kreeg een kamer met airco, hemelbed en naaktfoto’s aan de muur. Dat laatste verwonderde me een beetje, maar het bleek dat ik in de themakamer "Romantiek" zat. Erwin en Alina l’Ami vonden overigens dat zij in mijn kamer hadden moeten zitten, en ze hadden een punt, maar ook zij waren tevreden over het hotel en het eten. Het enige minpuntje is dat het hotel relatief afgelegen ligt (2,4 km van de speelzaal), maar de organisatie zorgde voor auto’s met chauffeur, al liep ik meestal op de terugweg.

Voor het toernooi werd me gevraagd of ik in de commissie van beroep wilde zitten. Dat wordt me wel eens vaker gevraagd en dan zeg ik normaal gesproken ja (iemand moet het doen tenslotte), en ook dit keer. Wat is nou het ergste wat kan gebeuren? Nou, dat je lekker op je hotelkamer ‘Zomergasten’ zit te kijken en vervolgens terug moet naar de speelzaal. Het ingediende protest was vrij kansloos: als je tijdens de partij aan het bellen bent, ook al is het buiten, dan kan de commissie van beroep niets anders doen dan de arbiter gelijk geven die een nul uitdeelt. Dezelfde man wilde overigens een dag later weer een protest indienen, toen hij na nog een nul wegens wangedrag uit het toernooi gezet werd, maar dat protest werd door de organisatie geweigerd. Wie geen deelnemer meer is kan ook geen protest indienen?!

Lees meer >

Milan Mostertman scoort IM-norm in Vlissingen

Bij de verslaggeving van het Hogeschool Zeelandtoernooi te Vlissingen is in het (groot)meesterlijk geweld een niet onbelangrijk feitje verloren gegaan. Op de toernooisite werd geen melding gemaakt van de mooie Internationale Meesternorm van Milan Mostertman. De jongeman uit Groningen scoorde een keurige 7 uit 9 en hij eindigde daarmee op een gedeelde vijfde plaats, slechts een halfje van de vier winnaars. De TPR was exact 2450 en na afloop kreeg Milan de benodigde papieren in handen om de norm vast te laten leggen. Het ligt voor de hand om in dit geval de toepasselijke uitdrukking te gebruiken: als mosterd na de maaltijd hierbij alsnog aandacht voor deze bijzondere prestatie.

Milan speelde een apart toernooi. Hij begon met een gemakkelijke overwinning (op Edwyn Mesman, 1842), maar hij slaagde er niet in de defensie van jeugdspeler Rik Roelofs (1975) te slopen, dus die partij werd remise. Daarna won hij weer betrekkelijk eenvoudig van Velez Romero (1977) uit Spanje toen hij meteen voor de eerste vuurproef werd gesteld. Met zwart slaagde hij erin om de Duitse IM Kohlweyer (2440) een mooi halfje te ontfutselen. Daarna bond hij Krosenbrink (1949) aan zijn zegekar om toen ook zijn tweede IM, Twan Burg (2486), op remise te houden. Knap was ook het halfje dat hij daarna behaalde tegen de Duitse IM Zaragatski (2505), maar helemaal fantastisch was zijn volkomen verdiende overwinning met zwart op de koploper van het eerste uur, de Duitse IM Henrichs (2458). In de laatste ronde mocht hij aantreden tegen de onberekenbare Nederlandse IM Manuel Bosboom (2396), maar die ging al heel snel de fout in, zodat ook deze partij gewonnen werd. Ongeslagen gebleven tegen dit gezelschap met de fraaie score van 7 uit 9. Hier alle cijfers op een rijtje van Milan Mostertman (die zelf een rating van 2280 achter zijn naam heeft staan).

Lees meer >

Zeeuw Quinten Ducarmon op het hoogste podium!

Voor de eerste maal in de geschiedenis is een Zeeuw in het Hogeschool Zeelandtoernooi te Vlissingen bij de prijswinnaars. Het is Quinten Ducarmon uit Terneuzen gelukt om bij het viertal te komen dat met 7½ uit 9 de eerste prijs mocht delen. De Pool Michal Krasenkow kreeg de beker uitgereikt omdat hij meer weerstandspunten had dan onze landgenoot Erwin l’Ami, de Indiër Babu Lalith en de hierboven genoemde Ducarmon. Voor Krasenkow was het inmiddels al de derde maal dat hij de toernooiwinst voor zich opeiste.

Quinten Ducarmon (links) in zijn laatste ronde partij tegen Zaragatski
Lees meer >

HZ Vlissingen 2013

Overzicht van een schaakevenement

Lees meer >

Foto's laatste dag ONJK

Foto’s genomen tijdens de laatste speeldag in Borne door Harry Gielen.

Stuivertje wisselen aan kop

In het Hogeschool Zeelandtoernooi te Vlissingen zijn er na zes ronden twee leiders. De grootmeesters Harikrishna en Landa hebben beiden 5½ punten verzameld. De Indiër raakte in de vijfde ronde een halfje kwijt aan Ikonnikov, Landa aan de verrassend voor de dag gekomen Duitse grootmeester Huschenbeth. Een peloton aan spelers, waaronder onze landgenoten Erwin l’Ami, Sipke Ernst, Matthew Tan, Quinten Ducarmon, Stefan Kuipers en Manuel Bosboom volgt op een halfje daarachter. De Nederlandse kampioen Dimitri Reinderman moet het met nog een halfje minder doen na een nederlaag tegen de Duitse meester Henrichs, die zelfs na vijf ronden brutaal alleen de leiding had genomen. De nummer één geplaatste Harikrishna was degene die hem terugwees.

Pentala Harikrishna
Konstantin Landa
Lees meer >

Komt L’Ami in de buurt van Nijboer?

“Zelden ben ik zo blij geweest met een toernooioverwinning”, zei Erwin l’Ami tegen Henk de Kleijnen voor een leuk verhaal in het Algemeen Dagblad. De reden voor zijn blijdschap was de revanche voor zijn slechte NK en daarmee de herwinning van zijn zelfvertrouwen. De Kleijnen – de grootste Erwin l’Ami-watcher – voegde er onder andere aan toe: “L’Ami, vijfde op de nationale spelersranglijst, wint tegenwoordig meer toernooien dan voorheen.” Is dat wel zo, vroeg ik mij af. En ik vroeg mij af: hoe ver is Erwin l’Ami nog verwijderd van het enorme aantal Nederlandse toernooioverwinningen van Friso Nijboer? Nou, heel ver, en daar zit ook nog iemand tussen. Probeer maar eens te raden wie dat is, voor op ‘lees meer’ te klikken.

Erelijst

In zijn jeugd won Erwin l’Ami een enorm aantal weekendtoernooien, onder andere in Utrecht, Bussum, Soest en Haarlem. Als volwassene ging hij de grote toernooien winnen en die zette hij zelf op een rijtje op zijn website:

Lees meer >

Foto's vijfde ronde Vlissingen 2013

Foto’s van een schaakevenement

Lees meer >