Vlissingen

Sipke Ernst alleen aan kop na zege op Bu

In het HZ Chess Tournament te Vlissingen begint het kaf zich van het koren te scheiden. In een toernooi waarin de ratingverschillen zo groot zijn als hier, duurt het altijd een paar ronden voordat de sterkere spelers elkaar treffen. Toen de balans na vier ronden opgemaakt werd, kon geconstateerd worden dat er nog ‘slechts’ zes spelers met een 100% score rondliepen. Daarachter een pelotonnetje van twaalf spelers met een half puntje minder. Onder hen de hoogst geplaatste speler, de Chinees Bu Xiangzhi, die een remise moest toestaan aan de Indiër Vishnu. Een ronde later was er nog slechts één koploper overgebleven: onze landgenoot Sipke Ernst!

Zelf had hij in de vijfde ronde afgerekend met grootmeester Semcesen en tot zijn grote tevredenheid zag hij om zich heen allerlei mensen tot remises besluiten. Ernst speelde een desastreus verlopen Open Nederlands Kampioenschap in Dieren en nu staat hij in Vlissingen na vijf ronden fier bovenaan. Het kan verkeren!

In de zesde ronde wachtte hem de vuurproef: met zwart tegen Bu Xiangzhi. Na een rustig begin waarin wit de stelling in zijn greep leek te nemen, begon Ernst op de damevleugel wat tegen te sputteren. En ineens ontplofte de stelling. Bu kwam met een doorbraak in het centrum, maar Ernst sloeg hard terug. Er volgde een slagenwisseling waarin de Chinees zich vreselijk vergaloppeerde. Toen de rookwolken waren opgetrokken had zwart twee paarden plus een pion voor een schamele toren buitgemaakt. Omdat er nog zware stukken op het bord stonden, moest er nog voorzichtig gemanoeuvreerd worden. Maar het eindspel met voor zwart dame, twee paarden en drie pionnen, tegen dame, toren en twee pionnen, waarbij de pionnen weliswaar op een vleugel stonden, was gewonnen voor zwart. Het duurde heel lang, maar uiteindelijk slaagde de Friese Groninger erin om een grote vis binnen te halen. Zou hij met een scheef oog gekeken hebben naar de verrichtingen van Erwin l’Ami, die ook al dezelfde twee armzalige toernooien had gespeeld met als opmaat zijn fantastische score in de Olympiade te Tromsø?

Lees meer >

HZ University of Applied Sciences ofwel Vlissingen!

Het HZ Chess Tournament in Vlissingen is zaterdag weer uit de startblokken geschoten. Het toernooi begint inmiddels een aardig zekerheidje op de Nederlandse toernooikalender te worden. En dat al jaren met een clubje vrijwilligers, daar mag ook eens een pluim voor gegeven worden! Dit keer is de officiële naam van het toernooi ‘Het HZ University of Applied Sciences’, dat klinkt heel deftig.

Met 18 spelers boven 2400, van wie 10 boven 2500, waarvan weer 3 boven 2600, waarvan zelfs eentje boven 2700 is de organisatie er weer in geslaagd een indrukwekkend deelnemersveld neer te zetten. Wie is dan die 2700-speler? Dat is de Chinees Bu Xiangzhi. Moet die niet in Tromsø (Noorwegen) bij de Olympiade zitten? Met zijn rating van 2707 zou hij toch niet misstaan in de nationale ploeg. Want hoe ziet die ploeg er nu uit? Ziehier:

Mooi klusje voor de ingewijden om dat uit te zoeken! Maar natuurlijk wel leuk voor Vlissingen dat er zo’n kanon meespeelt.

Lees meer >

Verliezen in Vlissingen

Vorig jaar deed ik een Nijboer: na een slecht NK wist ik in Vlissingen te winnen. Dit jaar kwam ik als Nederlands kampioen (en dus als titelverdediger) in Vlissingen. Dan zou je verwachten dat het niet goed zou gaan, en inderdaad. Al ging eigenlijk het grootste gedeelte van het toernooi gewoon goed, maar zoals wel vaker zijn een paar momenten beslissend.

Vlissingen is, afgezien van de lange treinreis, een fijn toernooi om als grootmeester te komen. Je kan in de eerste ronden lekker in je spel inkomen, de speelzaal is goed en Hotel Arion (waar de meeste grootmeesters ondergebracht worden) is een prima hotel. En mijn kamer was zelfs geüpgraded ten opzichte van vorig jaar. Of het met mijn nieuwe status als Nederlands kampioen te maken had weet ik niet, maar ik kreeg een kamer met airco, hemelbed en naaktfoto’s aan de muur. Dat laatste verwonderde me een beetje, maar het bleek dat ik in de themakamer "Romantiek" zat. Erwin en Alina l’Ami vonden overigens dat zij in mijn kamer hadden moeten zitten, en ze hadden een punt, maar ook zij waren tevreden over het hotel en het eten. Het enige minpuntje is dat het hotel relatief afgelegen ligt (2,4 km van de speelzaal), maar de organisatie zorgde voor auto’s met chauffeur, al liep ik meestal op de terugweg.

Voor het toernooi werd me gevraagd of ik in de commissie van beroep wilde zitten. Dat wordt me wel eens vaker gevraagd en dan zeg ik normaal gesproken ja (iemand moet het doen tenslotte), en ook dit keer. Wat is nou het ergste wat kan gebeuren? Nou, dat je lekker op je hotelkamer ‘Zomergasten’ zit te kijken en vervolgens terug moet naar de speelzaal. Het ingediende protest was vrij kansloos: als je tijdens de partij aan het bellen bent, ook al is het buiten, dan kan de commissie van beroep niets anders doen dan de arbiter gelijk geven die een nul uitdeelt. Dezelfde man wilde overigens een dag later weer een protest indienen, toen hij na nog een nul wegens wangedrag uit het toernooi gezet werd, maar dat protest werd door de organisatie geweigerd. Wie geen deelnemer meer is kan ook geen protest indienen?!

Lees meer >

Milan Mostertman scoort IM-norm in Vlissingen

Bij de verslaggeving van het Hogeschool Zeelandtoernooi te Vlissingen is in het (groot)meesterlijk geweld een niet onbelangrijk feitje verloren gegaan. Op de toernooisite werd geen melding gemaakt van de mooie Internationale Meesternorm van Milan Mostertman. De jongeman uit Groningen scoorde een keurige 7 uit 9 en hij eindigde daarmee op een gedeelde vijfde plaats, slechts een halfje van de vier winnaars. De TPR was exact 2450 en na afloop kreeg Milan de benodigde papieren in handen om de norm vast te laten leggen. Het ligt voor de hand om in dit geval de toepasselijke uitdrukking te gebruiken: als mosterd na de maaltijd hierbij alsnog aandacht voor deze bijzondere prestatie.

Milan speelde een apart toernooi. Hij begon met een gemakkelijke overwinning (op Edwyn Mesman, 1842), maar hij slaagde er niet in de defensie van jeugdspeler Rik Roelofs (1975) te slopen, dus die partij werd remise. Daarna won hij weer betrekkelijk eenvoudig van Velez Romero (1977) uit Spanje toen hij meteen voor de eerste vuurproef werd gesteld. Met zwart slaagde hij erin om de Duitse IM Kohlweyer (2440) een mooi halfje te ontfutselen. Daarna bond hij Krosenbrink (1949) aan zijn zegekar om toen ook zijn tweede IM, Twan Burg (2486), op remise te houden. Knap was ook het halfje dat hij daarna behaalde tegen de Duitse IM Zaragatski (2505), maar helemaal fantastisch was zijn volkomen verdiende overwinning met zwart op de koploper van het eerste uur, de Duitse IM Henrichs (2458). In de laatste ronde mocht hij aantreden tegen de onberekenbare Nederlandse IM Manuel Bosboom (2396), maar die ging al heel snel de fout in, zodat ook deze partij gewonnen werd. Ongeslagen gebleven tegen dit gezelschap met de fraaie score van 7 uit 9. Hier alle cijfers op een rijtje van Milan Mostertman (die zelf een rating van 2280 achter zijn naam heeft staan).

Lees meer >

Zeeuw Quinten Ducarmon op het hoogste podium!

Voor de eerste maal in de geschiedenis is een Zeeuw in het Hogeschool Zeelandtoernooi te Vlissingen bij de prijswinnaars. Het is Quinten Ducarmon uit Terneuzen gelukt om bij het viertal te komen dat met 7½ uit 9 de eerste prijs mocht delen. De Pool Michal Krasenkow kreeg de beker uitgereikt omdat hij meer weerstandspunten had dan onze landgenoot Erwin l’Ami, de Indiër Babu Lalith en de hierboven genoemde Ducarmon. Voor Krasenkow was het inmiddels al de derde maal dat hij de toernooiwinst voor zich opeiste.

Quinten Ducarmon (links) in zijn laatste ronde partij tegen Zaragatski
Lees meer >

Stuivertje wisselen aan kop

In het Hogeschool Zeelandtoernooi te Vlissingen zijn er na zes ronden twee leiders. De grootmeesters Harikrishna en Landa hebben beiden 5½ punten verzameld. De Indiër raakte in de vijfde ronde een halfje kwijt aan Ikonnikov, Landa aan de verrassend voor de dag gekomen Duitse grootmeester Huschenbeth. Een peloton aan spelers, waaronder onze landgenoten Erwin l’Ami, Sipke Ernst, Matthew Tan, Quinten Ducarmon, Stefan Kuipers en Manuel Bosboom volgt op een halfje daarachter. De Nederlandse kampioen Dimitri Reinderman moet het met nog een halfje minder doen na een nederlaag tegen de Duitse meester Henrichs, die zelfs na vijf ronden brutaal alleen de leiding had genomen. De nummer één geplaatste Harikrishna was degene die hem terugwees.

Pentala Harikrishna
Konstantin Landa
Lees meer >

Hogeschool Zeeland: schaken en strand… Daarom een quiz!

In Vlissingen is sinds zaterdag de 17e editie van het Hogeschool Zeelandtoernooi uit de startblokken geschoten. Het maximale aantal van 250 deelnemers heeft zich naar Zeeland begeven om strand met het schaken te combineren. De bezetting is ronduit goed te noemen want maar liefst 11 GM’s, 16 IM’s, 1 WGM en 8 FM’s zijn aan de borden verschenen. Waaronder ook de kersverse Nederlandse kampioen Dimitri Reinderman. Na drie ronden hebben nog weinig van de toppers averij opgelopen, al moet gezegd worden dat Erwin l’Ami in de derde ronde remise moest toestaan aan de Amsterdammer Arno Bezemer.

Lees meer >

Vlissingen winnen: better lucky than good

Na afloop van het NK, of misschien al ervoor, had ik het idee dat ik wel eens een Nijboertje zou kunnen gaan doen. Friso Nijboer had, toen hij nog profschaker was, de gewoonte om na in Dieren op amper 50% te zijn geëindigd vervolgens in Vlissingen uit te halen met 8 uit 9. Of misschien deed hij dat helemaal niet zo vaak en kloppen de scores ook niet helemaal, maar in ieder geval associeer ik het fenomeen om in de zomer een heel slecht door een heel goed toernooi te laten volgen met hem. En nu heb ik het dus ook gedaan.

Waarom gaat het het ene toernooi goed en het andere slecht? Dat is iets wat elke (top)sporter wel wil weten. Er bestaat zoiets als ‘vorm’ of ’the flow’, maar dat is toch een vaag fenomeen. Ook kun je lekker in je vel zitten of juist niet, wel of niet goed voorbereid zijn. Er zijn dus wel randvoorwaarden die samenhangen met prestaties, maar een 1-op-1-verhaal is het zeker niet. Verklaringen die gegeven worden voor goede prestaties zijn ook vaak een vorm van scorebordjournalistiek. Een mens zoekt nou eenmaal graag verklaringen, en dus worden er dingen gegokt of verzonnen. In mijn geval had ik na het NK gezegd dat ik niet scherp genoeg was en meer tactiek moest oefenen, en dat heb ik gedaan. Dat zou een verklaring voor mijn succes kunnen zijn, ware het niet dat ik niet het idee had dat ik heel scherp was in Vlissingen. Maar ik denk te weten wat het verschil maakte tussen mijn prestaties bij het NK en in Vlissingen: geluk. Toeval.

Lees meer >

Reinderman wint Vlissingen!

Voor het eerst sinds 2005 (Friso Nijboer) is het HZ Zeelandtoernooi in Vlissingen gewonnen door een Nederlander. En wat voor een! Hoera! Schaaksite heeft deze winnaar bereid gevonden om zijn partijen exlusief voor onze mooie website toe te lichten. Daar moet u echter nog een dag of zo op wachten, dus laten we eerst zien wat er allemaal in de laatste ronde van het toernooi gebeurde.

Er waren zes mensen die nog kans maakten het toernooi te winnen, en die speelden op de eerste drie borden:

  1. Reinderman (7) – Turov (6,5)
  2. Popilski (6,5) – Esen (6,5)
  3. Haslinger (6,5) – Harika (6,5)

Turov moest dus proberen om te winnen met zwart. Dat lukte niet:

Lees meer >

Reinderman aan de leiding bij Hogeschool Zeelandtoernooi

De enige aanwezige Nederlandse grootmeester in Vlissingen, Dimitri Reinderman, heeft bij het Hogeschool Zeelandtoernooi na zeven ronden de leiding genomen. Met een score van 6½ uit 7 heeft hij in elk geval het matige resultaat uit het laatste NK in Amsterdam nu al meer dan goed gemaakt. Gezegd moet worden dat hij in de zesde ronde tegen de Duitse meester Poetsch een moment door het oog van de naald kroop, maar dat hoort ook bij sport. Als we zijn gepolijste overwinning tegen Nyzhnyk uit ronde 7 daar tegenover zetten, dan komt hem de eerste plaats helemaal toe. Wel voelt Reinderman de hete adem in de nek van een peloton achtervolgers.

Lees meer >