In Mumbai is tot en met zaterdag (12-10) om wereldtitels gespeeld door de jeugd. Eline Roebers speelde mee in Meisjes U-14. Khoi Pham speelde mee in Open U-14. In groep Open-16 speelde Jonas Hilwerda mee. Website ║ Uitslagen en eindstanden ║ Partijen via Chess24
Deze week is in het Siberische Khanty-Mansiysk de Fide World Cup begonnen. 128 Spelers strijden in knockoutformaat om geld, ratingpunten en vooral twee plaatsen voor het kandidatentoernooi. Twee Nederlanders doen mee, Benjamin Bok en Anish Giri, en beiden hebben hun match in de eerste ronde gewonnen! Voor Giri was minder dan 2-0 winnen tegen FM Mohammad Fahad falen geweest,maar Bok moest tegen de op papier sterkere grootmeester Ivan Saric. De reguliere partijen werden remise, maar in de rapidpartijen sloeg onze in Amerika studerende landgenoot met 1.5-0.5 toe.
Voor Anish Giri is dit misschien wel het belangrijkste toernooi van het jaar, aangenomen dat plaatsing voor het kandidatentoernooi van 2020 een belangrijk doel is. Via de Fide Grand Prix gaat het niet lukken, dus moet het hier maar gebeuren. Al is dit niet zijn laatste kans: Giri is ook nog in de race om zich op rating te plaatsen. Dan zou het wel erg helpen als Liren Ding (die een flink eind in rating boven hem staat) finalist wordt. Een dubbele kans dus. De finale halen is erg lastig, maar de eerste horde was dat bepaald niet. Omdat er op rating wordt ingedeeld met 1 tegen 128, 2 tegen 127 etc. kreeg onze man een makkelijke tegenstander en won hij met twee vingers in de neus en kon hij zich op instagram lovende woorden veroorloven: “Ongetwijfeld zal met de juiste ondersteuning en coaching mijn jonge talentvolle tegenstander Fahad Rahman uit Bangladesh een goeie grootmeester worden.” Morgen zal de tegenstand zwaarder zijn met de Rus Evgeny Najer (2635) als tegenstander.
www.instagram.com/p/B2TSwrkidAc/?utm_source=ig_web_button_share_sheet
De partijen met licht commentaar:
Benjamin Bok kreeg wel meteen een sterke tegenstander, de Kroaat Ivan Saric, vorig jaar nog Europees kampioen. Het ratingverschil tussen beiden is echter niet zo groot, 2640 tegen 2667. De match begon goed voor Bok: met zwart neutraliseerde hij snel het witte initatief in een Berlijnse 5.Te1 saaivariant en kwam hij nooit in de problemen. De tweede partij was daarentegen verre van saai. In een Koningsindiër ontweek zwart op zet 17 een zetherhaling en kon er daarna van alles gebeuren! Wit stond goed, zwart stond goed, ergens had zwart zo goed als winnend voordeel kunnen krijgen, maar uiteindelijk eindigde de partij in eeuwig schaak. Dat was een meevaller…
Alle twaalf partijen remise in de WK-match, heeft dat gevolgen voor de toekomst? Hans Böhm denkt van wel. Dat zei hij onder andere in het tv-programma Nieuwsuur. Hij kan zich voorstellen dat het speeltempo wordt ingekort, zodat er eerder fouten worden gemaakt. De tiebreakpartijen waren daar al een voorbeeld van, al is het verschil tussen rapidtempo en klassiek tempo natuurlijk wel groot. Een ander idee is dat het WK voortaan in een toernooi wordt verspeeld in plaats van een match. Het zijn suggesties, de FIDE moet het maar beslissen.
Op de vraag hoe Carlsen na twaalf remises opeens wel met 3-0 kan winnen in de snellere partijen, vergelijkt Böhm de Noor met Cruijff of Messi. Zij hebben het supertalent en de intuïtie dat ze ook zonder nadenken de juiste beslissing kunnen nemen. Die voetballers kunnen zomaar opeens het juiste lobje of de juiste dieptepass geven. Carlsen kan dat in het schaken beter dan Caruana. Natuurlijk is Caruana de tweede schaker van de wereld op dit moment, maar Carlsen is net als Cruijff en Messi van een niveau dat zelfs daarboven uitsteekt.
Lees meer >“Alsof hij het ongelijk van zijn critici op ondubbelzinnige wijze wilde aantonen, won Magnus Carlsen de tiebreak van de WK-match in Londen met 3-0. Twee dagen voor zijn 29ste verjaardag stelde de Noor daardoor zijn in 2013 veroverde wereldtitel voorlopig veilig. Pas eind 2020 zal hij die opnieuw verdedigen.”
Zo begon Gert Ligterink zijn slotverslag in de Volkskrant. Cruciaal volgens Ligterink was de eerste rapidpartij, waarin Caruana de grote problemen had opgelost maar in remisestand een simpel zetje over het hoofd zag.
Carlsen was lang niet zeker van zijn stelling in de tweede partij. “Maar na die eerste partij voelde ik me kalm en zelfverzekerd.”
Na afloop zei Carlsen dat zijn spel de laatste jaren niet al te best is geweest, maar dat het in deze tweekamp een stap in de juiste richting vertoonde.
Gari Kasparov had Carlsen nog bekritiseerd over de twaalfde partij, maar zei na de barrage: “Zijn niveau in rapidpartijen is fenomenaal. We zijn allemaal zwakker als we minder bedenktijd hebben, maar Carlsens speelsterkte daalt hooguit met 15 procent.”
Het artikel van Ligterink is hier te lezen.
De Telegraaf (niet Hans Böhm) geeft een opmerkelijk citaat van Caruana: „Het was tot het laatste moment een hard gevecht met weinig krachtsverschil. Ik denk dat we samen reclame voor onze sport hebben gemaakt en ik hoop dat we een nieuwe generatie hebben geïnspireerd ook te gaan schaken.”
Lees meer >
Magnus Carlsen heeft zijn titel met succes verdedigd. Nadat het hem in de twaalf partijen met reguliere bedenktijd geen enkele keer gelukt was Caruana te verslaan, lukte hem dat in de rapidpartijen wel, en hoe: het werd 3-0. In de eerste partij miste Caruana een remise in een toreneindspel, de tweede won Carlsen in slechts 29 zetten na een rekenfout van zijn tegenstander en ook in de derde partij kwam hij geen moment in de problemen. Een zeer overtuigende overwinning dus en zijn beslissing om een gunstige stelling in de twaalfde matchpartij remise te geven is dus uiteindelijk goed uitgepakt. Een verslag van de drie tiebreakpartijen, één voor één:
In de eerste rapidpartij werd Caruana getruct in de opening. Er kwam min of meer een Rossolimo op het bord; met verwisselde kleuren echter. Caruana dacht niet na op zet 4 en merkte na 5.Pge2 dat hij te laat was om op c3 te slaan. Zwart probeerde tegenspel te krijgen met a6 en b5, won zelfs de pion op c4 maar ten koste van een slechte pionnenstructuur. Wit speelde het daarna niet helemaal nauwkeurig maar na 19…Pb5 had hij winnend voordeel kunnen krijgen. Het trio Giri, Svidler en Grischuk zocht lang hoe, vond wel 24.Txd4 Kf7 25.Kh1! a6 26.Td6 Tc2 maar niet het vervolg 27.Lf1! en het is niet gek dat Carlsen dat ook niet vond achter het bord. Hij koos (waarschijnlijk niet vol overtuiging) voor een toreneindspel waarbij hij een pion meer had maar zijn koning afgesneden was over de tweede rij. Even later ontstond deze stelling.
Dit zou je het beslissende moment van de match kunnen noemen. 37…Ta2! maakt remise om na 38.Kh3 Kxe4 39.Te7+ Kf3! te hebben. In plaats daarvan kwam meteen 37…Kxe4 en na 38.Te7! Kxf5 39.Txg7 ontstond een toreneindspel g+h tegen a waarvan Grischuk dacht dat het remise zou zijn, maar dat was het niet. Carlsen had goed door dat hij niet snel met zijn koning naar g4 moest gaan (dan is het wel remise) maar eerst met zijn pionnen moest lopen om met de koning g5 te kunnen bereiken. Daarna was het makkelijk.
Die nederlaag had waarschijnlijk invloed op het spel van Caruana in de tweede partij. De variant van de twaalfde matchpartij werd herhaald, maar dit keer koos Carlsen voor 11…Db8 in plaats van 11…Lf5. Wit kwam daarna wat beter te staan maar het plan met c5 en c6 (in plaats van rustig doorontwikkelen) was wat te haastig, ook al zag het er heel natuurlijk uit. Vrijpion op c6, goed gedekt, paard op d5, het leek mooi, maar de witte koning stond nog op e1 en na 25…e4! was 26…Pe5 een vervelende dreiging. Na 27.Ld4 was er nog niet veel aan de hand geweest; Caruana moet een misrekening gemaakt hebben, want 27.c7? kon gewoon geslagen worden en twee zatten later gaf hij op.
Wat iedereen verwacht had, is vandaag inderdaad gebeurd: ook de twaalfde partij tussen uitdager Fabiano Caruana en wereldkampioen Magnus Carlsen in hun tweekamp om de wereldtitel is in remise geëindigd.
Daarmee is de eindstand van 6-6 tot stand gekomen, met twaalf remises en dat fenomeen kennen we eigenlijk nog niet. De vorige WK-match tussen Carlsen en Karjakin eindigde ook in 6-6, maar toen vielen er nog twee beslissingen. Daarover waren veel commentatoren het wel eens: als kijkspel was die voorlaatste tweekamp niet bepaald een lust voor het oog. En na deze twaalf remises beginnen deze geluiden ook steeds harder door te klinken. Niettemin kunnen we wel stellen dat we een aantal levendige partijen hebben gezien. Vooral in de eerste partij, waarin Carlsen al meteen het voordeel met zwart naar zich toe trok, was indrukwekkend om te zien. En eigenlijk moest ook de dramatische constatering gemaakt worden dat de wereldkampioen er niet in geslaagd was om deze huizenhoog gewonnen stelling te winnen. Gezegd moet worden dat Caruana, na dat moeizame begin, langzaam beter ging spelen. En uiteraard kwam ook hij een paar keer erg dicht in de buurt van een overwinning. We herinneren ons het problematische eindspel nog en ook hoe hij nog meer kansen op een vol punt voorbij liet gaan. Maar gezegd moet worden dat Carlsen zich in verschillende netelige situaties van zijn beste kant liet zien. Hij bleef hardnekkig verdedigen, deed vaak steeds de enige zet en als de tegenstander verzuimde optimaal verder te gaan, gaf de Noor geen krimp.
De elfde partij van de WK-match heeft dezelfde uitslag als de eerste tien partijen gekregen. Na een Russische opening ontstond een eindspel waarin Carlsen een pion meer, maar vanwege ongelijke lopers waren de winstkansen erg klein. Caruana verdedigde het goed en dus is de stand nu 5.5-5.5.
Tot vandaag had Carlsen twee keer met 1.c4 geopend, twee keer met 1.d4 en één keer met 1.e4. Dus wat kwam er vandaag op het bord? 1.b4! En in tweede instantie: 1.e4! Caruana verdedigde zich weer met het Russisch en Carlsen koos voor de variant met 5.Pc3. De opzet van zwart daarna (met korte rokade en paard naar f6) is niet ongebruikelijk, maar toch werd Carlsen verrast. Hij koos daarna voor veiligheid. De afwikkeling die op het bord kwam had hij naar eigen zeggen wel gezien, de combinatie van dat hij zich niet helemaal comfortabel voelde na de opening en van dat het een klein voordeel opleverde deed hem besluiten en voor te gaan. Het kleine voordeel was om precies te zijn een pion meer, maar wel in een eindspel met ongelijke lopers. Het enige waar zwart op moest letten was dat wit geen vrije h-pion zou kunnen maken. Dat deed Caruana en dus werd het remise.
Lees meer >Tot en met partij 7 was de WK-match niet de match waarop Hans Böhm had gehoopt. Maar vanaf partij 8 wel. Dat zei hij in het radioprogramma Langs de Lijn en Omstreken.
Nooit eerder begon een WK-match, waarvan de eerste al in 1886 werd gespeeld, met tien remises. Böhm merkt op dat dat niet zo veel zegt. Er zijn saaie remises en er zijn remises na fantastische vechtpartijen. Daartoe behoren de laatste drie partijen. In de achtste partij had Caruana kansen, in de negende Carlsen en in de tiende allebei. Böhm: “Beiden zouden deze partij van menig wereldtopper hebben gewonnen. Carlsen had een winnende aanval, toen stond hij weer verloren, het was een prachtig gevecht.”
Aftasten gebeurt ook in andere sporten, Böhm noemt boksen als voorbeeld. Plaagstootjes, aftasten en de kennis die je daarbij opdoet komt je verderop in het gevecht ten goede.
Lees meer >Ook de tiende partij van de WK-match leverde geen beslissing op, maar een mooi gevecht was het wel! Echt zo’n partij waarbij zonder engines niemand had geweten hoe het stond. Zelfs toen de partij vervlakt was naar een dubbel toreneindspel leek het eerst zwart te zijn die op winst kon spelen, maar even later wit! En toch remise dus, 5-5 nu. Nog twee partijen te gaan voor de eventuele tiebreak…
De opening was weer een Sveshnikov en Caruana koos weer voor de variant met 7.Pd5. Even later kwam het nieuwtje: 12.b4!? Zwart brak met a5 maar de open lijnen waren voordelig voor wit die een paard op c4 en een loper op b6 kreeg. Ondertussen was zwart wel aan het aanvallen. Pionnen op e4 en f4, dame naar g5… Caruana kon een pion op b5 slaan, maar was er dan nog wel een verdediging tegen mat op g2 of h2?
Lees meer >
