Een bewogen en betrokken bestuurder, schaakliefhebber in hart en nieren
Op de vergadering van de Bondsraad van 9 februari stond de begroting 2013 op het programma. Een begroting met forse ingrepen door het vervallen van subsidies voor Topschaak en Talentontwikkeling. De penningmeester wilde een inkijkje geven in de worsteling die bestuur en bondsbureau doormaakten, maar vooral ook zijn eigen worsteling bij het opstellen van deze begroting. Het werd een emotioneel betoog waarbij hem het huilen nader stond dan het lachen. Velen zullen dit jarenlang op het netvlies houden en verder vergeten waar deze vergadering om ging.
Wij proberen hieronder zijn emotionele betoog zo goed mogelijk weer te geven.
Toen hij acht jaar was, nu bijna 36 jaar geleden, leerde hij schaken van zijn drie jaar oudere zusje. Daarna kon hij in Purmerend naar een schaakclub die vlak bij hem om de hoek was. Een club waar je speels ook normen en waarden werden bijgebracht door een man als Jaap Leguijt.
De club organiseerde een simultaan en wel tegen Viktor Korchnoi, maar hij mocht niet meedoen want hij was nog te jong. Wat een grote teleurstelling. Later kreeg hij de gelegenheid om aan een simultaan mee te doen tegen Ljubomir Ljubojevic. Ljubomir is zoals veel schakers, eerst goed nadenken alvorens te zetten, maar ook eerst je mond open doen alvorens na te denken. Wat een geweldenaars.
Hij is zeer begaan met het verenigings- en het topschaak. Hij heeft zelf ook op het kruispunt gestaan om prof te worden. Hij was van de lichting van Jeroen Piket. Maar het zat er niet in, hij was niet goed genoeg, zoals hij zelf vertelde. Hij was enthousiast over de wijze waarop men in die tijd met elkaar omging. Maar hij had ook een ander beeld op zijn netvlies. Het beeld van de schakers in de categorie subtoppers. Zij konden nauwelijks droog brood verdienen in hun sport. En sommigen moesten van een uitkering leven, sommigen weigerden zelfs een uitkering. Hij gaf hiervan ook een indringend voorbeeld. De schakers die geen prof waren geworden en een redelijke baan hadden, konden zich veroorloven na een partijtje in een weekendtoernooi bij de McDonalds een driedubbele Mac te kopen terwijl de prof nauwelijks geld had voor een enkele hamburger. En kijk hoe het tegenwoordig is. Zelfs iemand als Jan Smeets gaat maar studeren. Maar wat zijn we blij als hij meedoet op nationale en internationale kampioenschappen. En nooit is hij te beroerd om ook iets terug te doen voor zijn sport.
En nu wordt veel afgebroken. De maatregelen zijn keihard. In essentie krijgt alleen Anish Giri nog ondersteuning. 2,2 FTE minder op het Bondsbureau, ruim 20 % van onze bezetting. Deze maatregelen zullen ons veel leden kunnen kosten.
Dan die vreselijke discussies die hier en daar worden gevoerd. We moeten de tering naar de nering zetten, topschakers moeten hun eigen broek maar ophouden, weg met de talenten en de topsport. Verder bezuinigen op de personele bezetting van het bondsbureau enz. Dit raakt mij diep, zeer diep.
Kijk eens naar de mensen die schaakliefhebber zijn en zich inzetten voor onze schaaksport. Alleen al achter deze tafel Dharma Tjiam, ons nieuwe bestuurslid Jeugd- en Talentontwikkeling, die zich ook belangeloos inzet voor het clubschaak, Mark v.d. Werf, directeur van het Bondsbureau, die een goed betaalde baan verruilde voor de functie bij ons bondsbureau omdat hij ook iets met het spelletje wilde doen. De andere bestuurders die zich ook belangeloos inzetten voor onze schaaksport. Over mijzelf wil ik het niet eens hebben.
We proberen nog enkele activiteiten mogelijk te maken en dat vraagt dan 4 euro extra contributie. Ik zou het niet erg vinden als u een extra verhoging zou willen betalen. Er moet iets gebeuren!
Drs. M.J.T. (Michiel) Bosman
Michiel Bosman heeft economie gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam (cum laude). Hij is sinds medio 2012 directeur Speciale Distributie bij Allianz Nederland.
Sinds 2007 is hij penningmeester van de KNSB. Bosman is lid van het Leidsch Schaakgenootschap(LSG). Hij komt voor LSG uit in de eerste klasse (de op een na hoogste klasse van de KNSB) samen met Mark v.d. Werf, directeur van het bondsbureau van de KNSB.
Veel waardering voor dit soort bestuurders!
M.i. wel oppassen voor al te veel emotionaliteit in de vergaderzaal; zo’n issue van € 4,- moet ook zakelijk afgewogen worden tegen het ledenverlies en financiële verlies wat daarvan het gevolg kan zijn. Maar belangrijker: er moet veel meer gebeuren dan zo’n kleine contributieverhoging en bestuurders moeten juist dat agenderen.
Het schaken in Nederland zit fundamenteel in de problemen en er zullen dus ook fundamentele scenario’s op tafel moeten komen, variërend van de extreme variant van het NOC/NSF ("focus", "medailles", "alle ballen op Giri") tot het andere extreem van een volledige focus op jeugd en schoolschaak.