Groningen ontsnapt met een gelijkspel (MK)
Expeditie Groningen is gelukkig afgerond. Het buitengebeuren bleef rustig, d.w.z. de wegen en de rails vormden geen vertraging. Hoewel dit wel had kunnen gebeuren mede door het feit dat de KNSB geen maatregelen had genomen.
De wedstrijd werd weer een nieuwe teleurstelling voor het Rotterdamse team. Door het plotselinge en op het allerlaatste moment uitvallen van Winants werd met 9 spelers gespeeld. Niet alleen kreeg Groningen hierdoor gratis een bordpunt cadeau, maar ook gedurende de hele wedstrijd liepen de noordelingen achter de feiten aan en werd het mede door foutjes aan de kant van de Rotterdammers toch nog 5-5. De teams kunnen hier misschien nog gelukkig mee zijn, want in deze vreemde competitie telt ieder matchpunt. Maar echt ermee opschieten doet men niet.
Het wedstrijdverloop zelf werd al snel bepaald door een Rotterdams overwicht. Vanaf het begin waren de meeste stellingen voordelig voor hen. Hetgeen zich dan ook aftekende in het scoreverloop. Frans Cuijpers en Eric Hoeksema besloten al snel tot remise. Daarna kwamen er twee Rotterdamse overwinningen van respectievelijk Pascal Vandevoort en Maarten Solleveld. Pascal stond al snel prettig. Maar na een incorrect stukoffer van wit was het spoedig bekeken. Hij wikkelde af naar een totaal gewonnen toreneindspel van 4 tegen 2 pionnen. Maarten stond tegen Sipke Ernst gedrongen, maar wel solide. Wit kon met zijn ruimteoverwicht niet veel doen, ook al leek het optisch veelbelovend. Nadat de witspeler de zet Lf5 van zwart had overzien en daarmee de kwaliteit verloor, wikkelde Maarten snel af naar winst. Maarten is dit seizoen goed bezig en m.i. weer terug op zijn oude niveau. Hiermee was de achterstand weer goed gemaakt, die was ontstaan door het te late afzeggen van Winants. Vrijdagavond nadat ik hiermee werd geconfronteerd heb ik nog geprobeerd een competente vervanging te krijgen, maar mede door tijdgebrek en omstandigheden lukte dit niet. En omdat een ieder op zaterdagochtend in alle vroegte moest vertrekken richting Groningen, kon er niemand meer op de zaterdag zelf benaderd worden.
Daarna twee remises aan de laatste 2 borden. Michiel Besseling die zelfs vrijdagavond naar Groningen was gereden, vocht als een leeuw. Hij was de enige speler die aan Rotterdamse zijde na de opening minder stond. Maar hij wist zich goed in de partij terug te knokken. In wederzijdse heftige tijdnood en met bedreigde koningen werd tot herhaling van zetten besloten. Bij Jan Willem werd dit ook het einde van de partij. In eerste instantie stond hij met zwart wat beter, maar tot echte zaken kon hij niet komen. Intussen was de partij van Martin Martens ook in remise geëindigd. Hier had Martin toch echt het betere spel. Zijn stukken stonden zeer actief geposteerd en de zwartspeler moest echt heel goed keepen. Dat deed hij bekwaam, verloor weliswaar tijdelijk een pion, maar het toren eindspel was nog net houdbaar voor hem.
Karel van de Weide, wat zijn wij blij dat hij weer is gaan schaken. In het begin was het nogal onduidelijk. Wit stond heel prettig en het zag er niet goed uit voor zwart, maar de zwartspeler had wel degelijk tactische tegenkansen. Toen dit geneutraliseerd was, kwamen de witte damevleugel vrijpionnen naar voren en tikte Karel de partij uit.
Dan de partij van Rini Kuijf. Wat een pech dat hij vlak voor het einde van de partij een eenvoudige remise miste. Hij had niet gezien dat zijn koning naar het veld h8 kon en daarna op tempo weer terug naar de damevleugel. Hetgeen daarvoor gebeurde was weinig verheffend. Zijn tegenstander die aan een veel te laag bord speelde, maakte er een uiterst saai potje van. Binnen 30 zetten ruilde hij werkelijk alles af. Hetgeen resulteerde in eindspel van loper tegen paard en ieder 2 pionnen. En dan maar wachten op een fout van je tegenstander.
Waar het tenslotte ook nog fout ging was aan bord 1. Het was een moeilijke partij, waarbij Daan Brandenburg het initiatief nam. Zijn dame + toren + loper en bovenal zijn vrij b-pion zorgden naar het leek voor een beslissend overwicht. Dit werd nog versterkt toen hij met zijn zware stukken de witte stelling binnenkwam. Maar ook de zwarte koning stond geëxponeerd. Juist op de 40ste zet maakte wit met Tb1 de beslissende fout: had hij Dh2 gespeeld dan had hij (denk aan Dh5 of De5 en de zet g5) actief tegenspel gehad, met serieuze dreigingen.
Gedetailleerde uitslag:
Bord Groningen SO Rotterdam Uitslag
1. D. Brandenburg L. Ftacnik 1 – 0
2. S. Ernst M. Solleveld 0 – 1
3. E. Hoeksema F. Cuijpers ½ – ½
4. E. Danielian N.O. 1 – 0
5. U. Rau K. v.d. Weide 0 – 1
6. I. Paulet P. Vandevoort 0 – 1
7. L. Galoyan M. Martens ½ – ½
8. D. Lobzhanidze R. Kuijf 1 – 0
9. A. v. Pelt M. Besseling ½ – ½
10. J. Houtman J.W. v.d. Griendt ½ – ½
Totaal 5 – 5
Het commentaar bij de partij Lobzhanidze-Kuijf vind ik dat van de slechte verliezer. Lobzhanidze had een betere loper dan het paard van Kuijf, hij heeft gelijk dat hij dan de andere stukken afruilt. Het eindspel met allebei 2 pionnen zou iedere witspeler doorspelen met zo’n kansrijke vrije randpion.