Hervormen

December was een lekkere schaakmaand. Via internet kon je op de voet volgen hoe in Londen Carlsen het ratingrecord van Kasparov brak, Kramnik de sterren van de hemel speelde en Robin van Kampen in het open toernooi ongeslagen eerste werd. Kort daarna konden we zien dat de Fries-Groninger GM Sipke Ernst medewinnaar werd van het Schaakfestival in Groningen. We werden bovendien dagelijks op de hoogte gehouden van de resultaten van een aantal clubgenoten en andere bekenden. Sommigen van hen zouden daar overigens wel eens minder blij mee kunnen zijn geweest dan wij.

Je kunt proberen je te verstoppen in de schaakwereld, maar zelfs in zo’n lekkere maand als december was, is de rauwe werkelijkheid onontkoombaar. Elke dag wordt ons ingepeperd dat we moeten hervormen, of we willen of niet. De arbeidsmarkt, de woningmarkt, de zorgsector, de studiefinanciering, cultuur, defensie, alles gaat op de schop om het begrotingstekort onder de 3% te houden en de staatsschuld te verminderen. Het hervormen staat met stip bovenaan de politieke agenda.

De hervormingsdrang heeft ook de sportwereld in zijn greep. De regering heeft de ambitie om in 2028 de Olympische Spelen te organiseren geschrapt, maar NOC*NSF blijft streven naar een plaats in de top-tien van het Olympische medailleklassement. Daarvoor is geen extra geld gekomen, dus is er hervormd. De nieuwe methode van subsidietoewijzing voor topsport en talentontwikkeling heeft echter niets te maken met sportieve, verdelende rechtvaardigheid. De sterksten krijgen het meest. NOC*NSF, de sportregering van Nederland, wil een maximaal rendement op zijn investeringen halen.

Anish Giri heeft 90.000 euro toegestopt gekregen als individueel toptalent en de KNSB blijft met lege handen staan. Het is Giri van harte gegund, maar een grotere diskwalificatie kun je je als sportbond nauwelijks indenken. NOC*NSF is kennelijk tot de conclusie gekomen dat deze individuele sporter beter af is zonder de steun van zijn bond. Lees verder…