Schaakrubrieken 17 december 2011
Schaaksite.nl is een site voor iedere geïnteresseerde in het schaken.
Daarom mag aandacht voor de schaakrubrieken in de landelijke bladen niet ontbreken.
Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken.
Intro
Robin van Kampen in Audi Magazine
In het nieuwe nummer, dat deze maand op de mat viel, een interview (+foto) met van Robin van Kampen. Het thema van dit nummer was Grootmeesters.
Audi Magazine kijkt op een bijzondere manier naar auto’s, mobiliteit, design en de wereld daaromheen. In iedere editie van Audi Magazine wordt deze zienswijze zo breed mogelijk uitgelicht. Zo brengt het tijdschrift onder meer reisreportages naar opvallende oorden, rij-impressies, spraakmakende interviews, column van Aaf Brandt Corstius en artikelen over design en lifestyle. Dit alles met foto’s en teksten van topfotografen en -auteurs.
Audi Magazine verschijnt vier keer per jaar in een oplage van 140.000 exemplaren en wordt gratis toegestuurd aan alle Audi-rijders. Het magazine wordt daarnaast in de kiosk aangeboden voor de losse verkoop. De redactie van Audi Magazine is in handen van Readershouse Brand Media in Amsterdam.
Kerstschaakpuzzels
Henk Prins bijt de spits af met bijdragen aan de Winterpuzzels van het Reformatorisch Dagblad. Klik hier.
Volgende week meer over kerstschaakpuzzels.
Hans Ree
Zijn rubriek ‘Zo vilein, bijna charmant ’begint met:
´Viktor Kortchnoi was eregast bij het London Classic toernooi, wat betekende dat hij een paar simultaans gaf en af en toe aanschoof bij de commentatoren die de partijen van de dag bespraken. Het is Viktors taak in het leven om de jonge generatie te tuchtigen, en vorige week zaterdag was er een kolfje naar zijn hand toen Nigel Short tegen Luke McShane het Koningsgambiet speelde.
Het koningsgambiet is een schitterende en rijke opening waarvoor helaas in sterke mate het woord van Siegbert Tarrasch opgaat: een gambietspeler is iemand die een paar partijen opoffert om als compensatie de reputatie van een romanticus te verwerven.’
(…)’Viktor vertelde dat hij zelf het Koningsgambiet altijd als een grap had beschouwd, een grap die je niet in een serieuze wedstrijd moest maken, en als je het toch deed, dan moest je er in ieder geval evenveel van weten als de meesters van de negentiende eeuw. Hij bedoelde dat Short minder wist.
Hoewel het Koningsgambiet volgens Kortchnoi een grap is, heeft hij er omstreeks 1970 toch een boek over geschreven, samen met zijn vroegere Russische trainer Vladimir Zak.’
Hij behandelt de partij Nigel Short –Luke McShane, London Classic 2011.
De schaakopgave deze week is een stelling uit de partij Reinhart Fuchs – Viktor Kortchnoi, Jerevan 1966.
Oplossing: ‘1..Ld3 2.Lxd3 (als wit met een toren de loper neemt, volgt 2…Te1+ en mat) Dxd6 en wit gaf een zet later op.
Gert Ligterink
Zijn rubriek ‘ Nakamura op het matje bij leermeester Kasparov ’ begint met:
‘Vladimir Kramnik won het laatste toptoernooi van 2011 met behulp van een oud recept. In de London Chess Classic maakte hij remise met zijn vier collega’s uit de toptien en versloeg hij de vier Engelse deelnemers. Met deze beproefde tactiek is in het verleden ook het toernooi in Hastings vaak door een buitenlandse gastgrootmeester gewonnen.
Voor de volledige rubriek, de behandeling van de partij Nakamura – Adams en het naspelen hiervan …volgt nog.
Hans Böhm
Zijn rubriek’Londen 2011 ’ begint met:
De Engelsen, die op een eiland wonen, doen veel op hun eigen manier. Zo liep het London Chess Classic-toernooi afgelopen maandag (!) af, was het deelnemersaantal negen (!) en leverde een winst drie punten op en een remise één punt. Daar zit voor een Hollander weinig logica in maar het toernooi was wel sterk bezet en had een spannend verloop en daar gaat het toch vooral om. De deelnemers: Magnus Carlsen (Noo), Viswanathan Anand (Ind), Levon Aronian (Arm), Vladimir Kramnik (Rus), Hikaru Nakamura (USA), Michael Adams, Nigel Short, Luke McShane en David Howell. De laatste vier zijn Engelsen en hun uitnodiging was geen vriendelijk gebaar naar de achterban, zij zijn allen in staat om van iedereen te winnen. Kramnik speelde niet spectaculair maar wel ijzersterk. Hij verloor geen partij en won vaak vanuit het niets.
Voor de volledige column klik hier.
Bab Wilders
Voor zijn schaakrubriek met een tweezet van John Ricek, met boekbesprekingen en een analyse van de partij Grischuk – Ftacnik Geller klik hier.
Johan Hut]
Zijn rubriek ’ Mooi eerbetoon aan Max Euwe ’ begint met:
Vorige week vierde het Max Euwe Centrum in Amsterdam zijn 25-jarig jubileum. Na het overlijden van Euwe in 1981 werd het idee geopperd om een standbeeld voor hem te laten maken. Henk Wille (voorzitter KNSB) en Leo Diepstraten (schaakhistoricus) meenden echter dat Euwe liever geëerd had willen worden met een ontmoetings- en studiecentrum. Het kwam er in 1986 en verhuisde in 1991 naar de huidige plek, nabij het Leidseplein, aan een plein dat bij die gelegenheid tot Max Euwe Plein werd gedoopt. Het centrum huisvest een indrukwekkende bibliotheek (tienduizend schaakboeken), maar organiseert ook tal van activiteiten, waaronder simultaans op het plein, trainingsmatches voor jonge spelers en een schaakkaravaan langs Amsterdamse basisscholen. In zijn boek ‘Mijn schaken’ schreef Hans Ree: “Zonder de bibliotheek van het Max Euwe Centrum zou ik mijn beroep als schaakschrijver niet goed kunnen uitoefenen.” Euwe zelf zou apetrots zijn geweest op de bibliotheek, maar waarschijnlijk nog meer op de promotionele activiteiten. Overigens staat er inmiddels ook een standbeeld van Euwe op het plein.
Voor de volledige rubriek, de behandeling van de partij Haast – Martens en het naspelen hiervan klik hier.
Henk Prins
In de aflevering van vorige week kwam het zware toernooi in Moskou aan de orde, genoemd n oud-wereldkampioen Tal. Tal stond bekend om zijn bijzondere aanvalspartijen. Onlangs kwam ik een heel bijzondere partij tegen waarin Tal al heel vroeg aan het aanvallen en offeren ging. Tal won toen in de Olympiade voor studenten in Uppsala (Zweden) zijn eerste zeven partijen. Hij produceerde een verbazingwekkende miniatuur tegen de Poolse speler Szukszta.
J. Szukszta – M. Tal, Uppsala 1956.
1.d4 Pf6 2.c4 g6 3. Pc3 Lg7 4.e4 d6 5.f3 0-0 6.Be3 e5 7. Pge2 c6 8. Db3 exd4 9.Pxd4 d5!?10.cxd5 cxd5 11.exd5 Pc6?!
Een zeer risicovol offer. Tal rekent erop dat de tegenstander, die in de spanning zit van de partij, de weerlegging niet vindt achter het bord. Tal stond bekend om zijn dubieuze offers. Mooi is dat vrijwel alle offers van Tal zijn doel bereikte. Hier ook en heel fabelachtig.) 12.dxc6 Te8 13.Kf2? (En hier gaat de Poolse student in de fout. 13. 0-0-0 Txe3 14. cxb7 is in het voordeel voor wit en ook 13. cxb7 Txe3+ 14.. Pcxe2 moet voor wit te winnen zijn.) 13…Txe3 14.Td1? (En dit verliest. Te proberen voor wit was nog 14. Kxe3 Pg4+ 15. Ke2 Dxd4 16. Pe4 bxc6 16. Pe4 bxc6 17. Td1 De5 en het staat gelijk.) 14…Ng4+! 15.fxg4 (Ook mooi is 15. Kg1 Td3!! 16. Txd3 Dxd4+ 17. Txd4 Lxd4 mat.) 15…Lxd4 16.Txd4 Dxd4 17.Dd5 Te2+!! (Deze zet is een plaatje waard)
18.Kxe2 Lxg4+ 19.Ke1 Te8+ 20.Le2 Txe2+ 21. Pxe2 Dxd5 en 0-1
Schaakpuzzel
In het Winterpuzzelnummer, dat vorige week dinsdag als bijlage bij deze krant verscheen, is een schaakpuzzel opgenomen waarbij veel punten kan worden verdiend. Iedereen is bij deze uitgenodigd mee te doen. Voor de Schaaksitebezoekers klik hier.
Nog dit jaar zal de bijgewerkte ladderstand op deze plaats verschijnen. Dan zal ook de stand van het voorgaande kwartaal geplaatst worden. Succes met het oplossen van de schaakpuzzel.
Rini Kuijf
Uit zijn rubriek ‘Dagschaak’ opgave A5662 voor beginners en B5662 voor gevorderden.
Gert Ligterink, 20 december 2011
Zijn e-column’De laatste Nederlandse winnaar’ begint met :
In De geest van het spel, de door John Kuipers geschreven biografie van de sinds 14 december 60-jarige Jan Timman, is een apart hoofdstuk gewijd aan het Interpolistoernooi. Daar valt veel voor te zeggen. De reeks van achttien toptoernooien in Tilburg zou er zonder Timman niet zijn geweest. De traditie begon in 1977, toen hij op het punt stond door te dringen tot de internationale top.
Veel bescheidener is de aandacht voor het Hoogovens/Corustoernooi, dat ook een belangrijke rol in Timmans carrière heeft gespeeld. In Wijk aan Zee won hij voor het eerst een partij van Michail Tal, de dierbaarste van zijn collega’s en, belangrijker nog, hij was in 1985 de laatste Nederlander die het toernooi op zijn naam schreef.
Toch is het begrijpelijk dat Interpolis wel en het Hoogovenstoernooi niet een eigen hoofdstuk in de biografie heeft gekregen. In zijn grote tijd was Timman te vaak afwezig in Wijk aan Zee. In de periode 1983-1993 deed hij slechts eenmaal mee. Pas nadat zijn rol in de strijd om de wereldtitel was uitgespeeld, behoorde hij weer tot de vaste deelnemers.
