Schaakrubrieken 6 november 2010
Schaaksite.nl is een site voor iedere geïnteresseerde in het schaken. Daarom mag aandacht voor de schaakrubrieken in de landelijke bladen niet ontbreken. In de afgelopen jaren zijn helaas veel schaakrubrieken veelal wegens bezuinigingen verdwenen. Schaakrubrieken die nu nog over zijn moeten worden gekoesterd en op deze manier geven wij meer aandacht aan dit goede werk.
INTRO
1. NRC Achterpagina, tot slot
Deze week sluit Youp van ´t Hek zijn column ‘Klantenservice’ af op de achterkant van de rubriek van Hans Ree.
Hij begint met: ‘Grappig dat na een kleine twee weken hees gekrakeel van een cabaretier de wachttijden bij de helpdesk van T-Mobile zijn teruggelopen van de normale tijd van een minuut.’
Hij eindigt met:’Maar mijn vraag is simpel: Managers van Nederland, dus niet alleen van T-Mobile: wat doen jullie de hele dag? Waarom die salarissen? Waarom die rare taal? Leg het me eens uit! Ik ben zo benieuwd.’
Nu maar wachten op zijn glossy ‘De Help’ die over enige weken uitkomt.
2. Magnus Carlsen stapt uit lopende WK Cyclus
Onder deze kop publiceerden wij op 6 november een artikel.
De Volkskrant kopte op 6 november :
‘Oneerlijk’ WK zint Carlsen niet meer”
Ook NRC Handelsblad publiceerde een bericht hierover.
Op dinsdag 9 november publiceerde Gert Ligterink de volgende bijdrage in de Volkskrant :
Het was een vooruitzicht dat tot de verbeelding sprak. Zoals Bobby Fischer in 1971 afrekende met grootheden als Larsen en Petrosian, zo zou het jonge Noorse schaakgenie Magnus Carlsen veertig jaar later in het kandidatentoernooi de illusies van spelers als Kramnik en Topalov definitief vernietigen. In 2012 mocht hij dan wereldkampioen Viswanathan Anand uitdagen in een match om de hoogste titel.
Maar die tweekamp zal er niet komen. Vrijdag liet Carlsen in een open brief aan de wereldschaakbond FIDE weten dat hij zich terugtrekt uit het kandidatentoernooi. De wijze waarop de strijd om de wereldtitel is geregeld bevalt hem niet. De procedure om een uitdager aan te wijzen, is volgens hem ouderwets, de lopende WK-cyclus duurt te lang, de regels zijn te vaak veranderd en de privileges van de regerende kampioen zijn te groot.
Dat laatste bezwaar weegt voor Carlsen het zwaarst. Hij schrijft: ‘Waarom zou een speler zo maar een van de twee toegangsbewijzen tot de finale krijgen? Het is alsof Spanje als winnaar van het WK voetbal in 2014 rechtstreeks zal worden toegelaten tot de finale, terwijl de overige teams moeten vechten om de andere plek.’
Een schaker van nog geen 20 die een meer dan honderd jaar oude traditie ouderwets noemt, dat hadden we nog niet eerder meegemaakt. Fischer was het indertijd met veel zaken zo hartgrondig oneens dat hij tweemaal een kandidatentoernooi oversloeg. Maar hij heeft nooit getornd aan het instituut van de machtige wereldkampioen die uitgedaagd en verslagen moet worden.
Carlsens ergernis is voor een deel begrijpelijk. Gewoontegetrouw heeft de FIDE geen glansrol gespeeld bij de totstandkoming van de wedstrijd om het uitdagerschap. Om Iljoemzjinovs herverkiezing als president te bevorderen, verhuisde de organisatie van het toernooi van Bakoe in Azerbeidzjan naar Kazan in Rusland. Tussentijds werd bovendien het reglement vele malen gewijzigd.
Sommige van die reglementswijzigingen waren niet in Carlsens nadeel. Om er zeker van te zijn dat de Noor erbij zou zijn, ruimde de FIDE twee van de acht beschikbare plaatsen in voor de hoogste ratinghouders die zich niet via een andere weg hadden geplaatst. Dat maakte de weg vrij voor de deelname van Carlsen en Kramnik.
Carlsen voert in zijn brief geen bezwaren aan tegen de opzet van het kandidatentoernooi, waarin de acht deelnemers korte knock-out matches van vier partijen spelen. Bij de recente FIDE-presidentsverkiezingen was Carlsen een warm pleitbezorger van Iljoemzjinovs tegenstander Anatoli Karpov. Die had beloofd de WK-cyclus de oude status terug te geven door in het kandidatentoernooi langere, voor de sterkere spelers minder riskante matches voor te schrijven.
Maar daarover schrijft Carlsen niet. Als alternatief voor toekomstige WK’s noemt hij een toernooi met acht of tien spelers, zoals die in 2005 en 2007 werden gehouden. Hij gaat voorbij aan de overweging dat die toernooien tussentijdse noodoplossingen waren om de hereniging van twee wereldtitels mogelijk te maken.
Carlsens brief is als een bom ingeslagen. Als hij had aangekondigd dat hij het schaken vaarwel zou zeggen, zou de schok nauwelijks groter zijn geweest. Zijn brief leidde tot felle discussies en grote meningsverschillen op de internet-schaakforums. Sommigen noemden hem een zeurpiet die de arena verlaat voordat de wedstrijd is begonnen, anderen gaven hem groot gelijk. De verstandigste reactie was misschien deze: ‘Wie de regels van het wereldkampioenschap wil veranderen, doet er verstandig aan eerst wereldkampioen te worden.’
3. Alexander Grischuk vervangt Magnus Carlsen
Recent heeft de FIDE gereageerd op de brief van Magnus Carlsen en Alexander Grischuk aangewezen als zijn vervanger. Zie het artikel op onze site.
4. Vergeetboek
Recent werd een nieuw boek van Douwe Draaisma gepubliceerd onder de titel Vergeetboek. Dit boek behandelt 13 essays. Guus Middag schreef in de boekenbijlage van NRC Handelsblad een uitgebreide recensie onder de titel Graven in het eerste vergeten met als ondertitel Douwe Draaisma schreef een boek vol paradoxen over het geheugen en het gemis daarvan.
Een interessant boek, ook voor schakers!
5. Schaakmanifestatie in Sliedrecht
Aanstaande zaterdag, 13 november, is het zover. Het ]grote jubileumfeest gaat dan beginnen en iedereen is welkom. Website Schaakmanifestatie Sliedrecht
Hans Ree
Zijn rubriek ‘Te beschaafd om te schaken’ begint met:
‘Harry Mulisch heeft eens gezegd of geschreven dat hij niet schaakte omdat hij daar te beschaafd voor was, maar dat was helemaal niet waar. Hij had vroeger bord en stukken en vertelde eens dat hij ze een keer aan Donner had uitgeleend, omdat die Bent Larsen op bezoek had en zelf alleen maar een zakschaakspelletje had. Bovendien bestaat er een foto waarop Mulisch achter het schaakbord zit.
Het ging om een simultaan van Max Euwe in 1956 in een Haags artiestenrestaurant met de naam Ruif. Op de foto maakte Euwe tegen de violist Theo Olof net een blunder waardoor hij zijn volgende rondje die partij moest opgeven, na slechts elf zetten. Aan het bord naast Olof zit de acteur Ton Lutz en daarnaast Harry Mulisch.
Naar aanleiding van die foto schreef de dichter Jan Kal in het tijdschrift Matten (nummer 4) een artikel dat voornamelijk over Olof ging maar ook over het schaken van Mulisch. Die zei tegen Kal:’ Ik heb het verder ook nooit meer gedaan. Alleen wilde Donner in een bepaalde periode steeds met me spelen. Dan gaf hij een koningin voor en vroeg:’Waar wil je matgezet worden?’ Ik wees dan wat aan en ging op die plek na een tijdje mat. Soms duurde het wat langer doordat Donner me niet op het goede vakje kon krijgen. Vond hij leuk. Mij kon het niks schelen.’
Hij behandelt de partij Robert Fontaine – Maxime Vachier-Lagrave, Aix les Bains, 2007.
Het slot van die partij ging als volgt:
35…f1P+ De promotie tot paard is nodig, want na 35…f1D zou wit eeuwig schaak geven. 36.Kf4 Th4+ 37.Kg5 Le3+ 38.Kxh4 g5+ 39.Kh5 Pg3+ Wit gaf op, een zet voor mat.
De schaakopgave deze week is een stelling uit de partij Klaus Bischoff – Mark Hebden, Dun Laoghaire 2010.
Gert Ligterink
Zijn rubriek ‘Lisa Schut Nederlandse uitblinkster bij WK junioren ’ begint met:
‘De sterkste jeugdspelers lieten het Univé-toernooi aan zich voorbijgaan ten gunste van de WK in het Griekse Porto Carras, waar in zes verschillende leeftijdscategorieën om de titels werd gestreden.’
Voor de volledige rubriek, de behandeling van een partij van Lisa Schut tegen Hakimifard en een partij van Benjamin Bok tegen Gabuzian en het naspelen hiervan.klik hier.
Ook is er een njaschrift van Ligterink naar aanleiding van een ontvangen reactie op zijn artikel.
Hans Böhm
Zijn rubriek De cruciale partij’ begint met :
‘Er zijn vele manieren om een toernooi te winnen: alles tussen de sublieme walk-over vanaf het begin tot en met het alles-of-niets in de laatste ronde. En een van die manieren ertussen in is de cruciale partij tegen de uiteindelijke medekandidaat voor de overwinning. Die partij kan soms ergens in het midden van het toernooi hebben plaats gevonden, toen niemand nog wist hoe belangrijk de uitslag was.’
Voor zijn volledige column klik hier.
Bab Wilders
Voor zijn schaakrubriek met een driezet van V.Chepizhy , met boekbesprekingen en een analyse van de partij tussen Carlsen en Topalov, Nanjing klik hier
Henk Prins
Zijn rubriek begint met:
In Groot -Brittannië overleed op 19 juni Robert Matthews. Hij werd 83 jaar.
Matthews was een van de beste driezet componisten ter wereld. Hij was internationaal meester in de schaakcompositie. In het maatschappelijk leven was hij hoogleraar in de economie. Matthews componeerde 250 problemen, geen groot aantal voor een topcomponist. De kwaliteit van zijn schaakproblemen, voornamelijk driezetters, is van top
Vervolgens behandelt hij een mooie driezetter van Matthews die wel zes Novotny’s bevat. Bij een Novotny plaats zich een wit stuk op het snijvlak van loper en toren. Hieronder dit probleem.
Rini Kuijf
Uit zijn rubriek ‘Dagschaak’ opgave A5319 voor beginners en B5319 voor gevorderden.
Max Pam
Zijn rubriek ’Strenge tucht brengt Carlsen terug’ begint met:
‘De wereldranglijst is weer opgemaakt en de top tien ziet er nu zo uit: 1. Anand 2804; 2. Carlsen 2802; 3. Aronian 2801; 4. Kramnik 2791; 5. Topalov 2786; 6. Grisjoek; 7. Ivantsjoek 2764; 8. Mamedyarov 2763; 9. Karjakin 2760; en 10. Yue Wang 2756.
Op zichzelf is het niet verrassend dat de wereldkampioen ook de nummer een van de wereldranglijst is, maar op de vorige lijst stond Magnus Carslen nog bovenaan. De jonge Noor deed het echter slecht tijdens de Olympiade en verloor flink wat punten. Daarna verhief zijn voormalige coach Gari Kasparov zijn stem. Hij beval Carlsen strengen tucht aan. En dat hielp. Vorige week won Carlsen op een ouderwetse manier een zeer sterk bezette zeskamp in Nanjing. De volgende week kom ik op dat toernooi terug. Die uitslag is nog niet in de wereldranglijst verwerkt.’
‘In de top honderd staan momenteel drie Nederlanders. Anish Giri is 55ste met 2682, Loek van Wely vinden wij terug als 78ste met 2666 en Smeets bezet de 85ste plaats met 2660.’
Hij behandelt voorts de partijen Sjirov – Tiviakov, Sjirov – Giri en Sjirov – Vachier-Lagrave, Univé toernooi, Hoogeveen 2010.
De partijanalyse Sjirov-Tiviakov van Max Pam hadden wij al opgenomen in ons artikel De beste rubriek is? Zeven keer Shirov – Tiviakov.
