Zusterstudies
Mensen die deze titel zien en dan denken dat er een religieuze richting wordt ingeslagen met dit artikel hebben het mis. Het gaat hier niet over nonnen in een klooster. Zusterstudies is de term die wordt gebruikt als er vier stellingen een gelijksoortig karakter hebben. Nu we het toch over zusters hebben. De zusjes Polgar werden op jonge leeftijd ‘doodgegooid’ met stellingen uit het probleemschaak. Vader Polgar, psycholoog van huis uit, had bedacht dat hij een experiment met zijn kinderen ging doen. Zijn dochters zouden de hemel bestormen in het schaken. Om een stap in de goede richting te zetten, dienden zij getraind te worden op patroonherkenning. Daartoe creëerde hij een wand waarbij zo’n 50 stellingen kon opbouwen. Dat waren stuk voor stuk ‘inschuifschaakstukken’. Elk schaakstuk moest als het ware in het schaakbordje worden geschoven, een hels karwei dus! Elke week werden er zo’n 50 nieuwe problemen opgezet. Om praktische redenen, maar ook uit het oogpunt van de patroonherkenning koos pa Polgar ervoor om stellingen met slechts weinig stukken in zijn wand te stoppen. Daartoe nam hij stellingen uit de wereld van het probleemschaak. Er diende mat in een, mat in twee en mat in drie te worden gevonden. Later heeft hij daar een dik boekwerk met rond de 5000 stellingen mee uitgegeven. Wat is nu eigenlijk de zin hiervan? Wat heeft een partijspeler hier nu aan? Wel, dat is een lastiger vraagstuk, waar ik u graag in een andere rubriek wat meer over wil vertellen. Ik kan u zeggen dat het wel degelijk nuttig is. Zelf was ik bezig een training voor te bereiden en zocht ik op zusterstudies met als opdracht “wit speelt en geeft mat in twee”. Alle stellingen lijken erg op elkaar, maar telkens staat het net even wat anders. De winstvarianten zijn daarom ook allemaal anders, de matbeelden zijn ook totaal verschillend. Leuk om te doen. En met de KNSB-ronde van komende zaterdag voor de boeg, kunt u uzelf even testen. De oplossingen treft u direct aan onder de knop “Show”. Veel plezier!
De eerste vier problemen zijn allemaal gecomponeerd door Könemann in 1994.
De volgende vier zijn allemaal van Speckmann uit 1963.
