Niets boven Groningen, Leiden in Last
Het Leidsch Schaakgenootschap (LSG) bleek de afgelopen 4 jaar een onneembare hobbel. Zelfs in het kampioensjaar met spelers als Naiditsch, Tiviakov, en Motylev kwamen we in de Euroborg niet verder dan een gelijkspel, de uitslag die ook in de andere jaren op het scorebord kwam. Het waren altijd absolute thrillers, en ook nu gebeurde er weer van alles. Maar de ban is gebroken! Voor het eerst sinds 2004 werden de Leidenaren verslagen. Maar zoals altijd was het veel spannender dan de 6,5-3,5 uitslag doet vermoeden.
Michael Riemens werd opgeveegd vanuit de opening. Hiermee schijnt tegenstander van Haastert het recht op een luxe hotelkamer verdiend te hebben, want een deel der Leidenaren had wel zin in een avondje Groningen. Ook oud Groningen speler Mark van der Werf zou daar wellicht aanspraak op kunnen maken; hij bracht Arkadij Rotstein diens eerste nederlaag in Groningse dienst toe. Toen Rotstein teveel vroeg van zijn veelbelovende stelling, counterde van der Werf bekwaam. Voeg daar aan toe dat Hoeksema verloor, nadat hij een klein kansje gemist had op een beter resultaat, dat er wat twijfels waren over de stellingen van Rietman en Slagter, en dat Ivan Sokolov ongelooflijk genoeg zelfs verloren leek te staan. Alle reden tot sombere gedachten, maar zoals altijd was daar het magische vierde uur, waarin de besten vaak ondanks alles toch aan het langste eind blijken te trekken.
Er waren ook een paar lichtpuntjes. David Lobzhanidze en Daan Brandenburg stonden goed met wit, evenals Tea Lanchava, die een pionnetje had gewonnen tegen alweer een oud-lid van Groningen Eelke Wiersma, maar waar nog wel een tricky stelling op het bord stond. En volgende witspeler Joost Wempe had een klein plusje en daardoor remise afgeslagen. That’s the spirit! En het was ook de strategie tegen LSG, dat zoals altijd ook nu weer met een onvoorspelbare opstelling aantrad. De strategie was om die spelers wit tegeven die optimale kansen hadden het witvoordeel uit te buiten en die spelers zwart te geven die het best in staat zijn om de zwarte stelling te keepen. Sluitstuk van de strategie was dat Sokolov in staat moest worden geacht om met zwart van iedereen te winnen. Maar hij stond toch verloren?
In de eerste tijdnoodfase gebeurt zoals gezegd altijd van alles. Sokolov wist druk op de stelling van Rudy van Wessel te krijgen en deze ging in de tijdnoodfase in de fout. Er bleef een ingewikkelde stelling over waar de kiebitzers in de wandelgangen weinig van begrepen en waar nog van alles kon gebeuren. Ook bij Frits Rietman waren de zaken in de tijdnood ten goede gekeerd. Inmiddels hadden Lanchava en Lobzhanidze gewonnen en dat was ook het verwachte resultaat bij Daan Brandenburg. Kortom, bijzonder spannend. Als alles goed zou gaan konden we op een overwinning rekenen. En werkelijk alles ging ook goed. Rudy van Wessel wist zich niet meer te herstellen van de tegenslag en moest het punt uiteindelijk toch aan Ivan Sokolov laten, Frits Rietman liet het voordeel niet meer los en won, evenmin als Daan Brandenburg. Joost Wempe had zijn stelling uitgebouwd tot een goed eindspel dat hij ook inderdaad wist te winnen. En tenslotte -na bijna 6 uur spelen – had Ruben Slagter zijn moeilijke stelling zo lang en vakkundig gekeept dat hij met remise loon naar werken kreeg.
En eindelijk weer eens gewonnen van LSG! Ook is nu duidelijk dat we, ongeacht het resultaat van de wedstrijd tegen Utrecht in de komende ronde, daarna een echte wedstrijd om het kampioenschap tegen HSG hebben op 27 maart in Groningen. Voor belangstellenden, hier is nog even een herinnering aan de vorige thuiswedstrijd tegen HSG.
Uiteraard willen we er ook nu weer iets moois van maken. Lees verder
en
