Schaakrubrieken 20 november 2010
Schaaksite.nl is een site voor iedere geïnteresseerde in het schaken. Daarom mag aandacht voor de schaakrubrieken in de landelijke bladen niet ontbreken. In de afgelopen jaren zijn helaas veel schaakrubrieken veelal wegens bezuinigingen verdwenen. Schaakrubrieken die nu nog over zijn moeten worden gekoesterd en op deze manier geven wij meer aandacht aan dit goede werk.
INTRO
Schaakrubriek gepromoveerd!
Dat was even schrikken afgelopen zaterdag. Waar was de rubriek van Hans Ree gebleven? Hij stond niet meer op zijn vertrouwde plek zoals in onze vorige afleveringen beschreven. De schaakrubriek was verhuisd evenals de rubriek van Fokke en Sukke enkele dagen daarvoor.
Maar waar stond de rubriek nu? Na enig speurwerk bleek dat de schaakrubriek verhuisd was naar het hoofdkatern op de pagina Sport! Nu wordt de strijd aangegaan met ander sportnieuws in de zaterdagkrant.
Cees Buddingh´
Schakende dichter Kees Buddingh’ weer volop in de belangstelling
DORDRECHT – De Dordtse dichter C. Buddingh’ (1918-1985) – met een grote liefde voor de schaaksport – staat weer in het middelpunt van de belangstelling. Het was woensdag 24 november een kwart eeuw geleden dat hij in Dordrecht overleed. Daarom kwam die dag het boek Buddingh’ gebundeld uit, dat meer dan 1100 pagina’s telt. Bezorger is Wim Huijser.
Nico Dijkshoorn, de dichter van het TV programma De Wereld Draait Door (DWDD), noemt dat op voorhand al het boek van het jaar. Op de sterfdag van Buddingh’ staat DWDD op Nederland 3 stil bij de brede betekenis van Buddingh’
De verwachting is dat de mediabelangstelling de komende week zal toenemen, nadat vorige week dagblad Trouw op de nieuwspagina al stevig uitpakte. De VPRO-gids komt deze week met twee pagina’s Buddingh’. Radio Rijnmond stond l op 24 november vanaf zes uur in de ochtend tot laat in de avond in het teken van de dichter. Ook TV Rijnmond brengt Buddingh’ nieuws, waarbij ook de schaaksport aandacht krijgt.
Het Buddingh’ genootschap, met vanuit de schaakwereld Hans Berrevoets als bestuurslid, heeft het uitkomen van boekBuddingh’ gebundeld aangegrepen om van zaterdag 20 tot 27 november te zorgen voor een Buddingh’ week in de stad Dordrecht.
Kees Buddingh’ speelde jarenlang in de KNSB competitie voor Dordrecht. Zijn club zorgt met De Willige dame (Dordrecht), Sliedrecht en Zwijndrecht voor speciale schaaktoernooien op zaterdag 27 november in de Dordtse binnenstad in de Gijs van Aardennezaal van lunchroom Den Witten Haen aan de Groenmarkt 19.
Info over de schaker Buddingh’ en gegevens over het Buddingh’ toernooi op zaterdag 27 november: Schaaktoernooi
Meer over Buddingh’ : Meer over Buddingh’
Stemmen op favoriete Buddingh’ gedicht: Stemmen op favoriete Buddingh’ gedicht
Een van de schaakgedichten van Buddingh’
BIJ EEN VROEGE PARTIJ VAN JAN TIMMAN
‘k Zag je voor ’t eerst, Jan, bij een wedstrijd tussen
Dordrecht en Delft. Jij speelde aan ’t tweede bord
tegen Leo Jansen. Je was nog maar veertien,
maar al na ’n uur had Leo zó’n rood hoofd.
Zelf zat ik aan bord acht. En telkens als ik
gezet had ging ik even kijken of hij
nog altijd leefde: twee pionnen achter,
maar ongelijke lopers en iets meer tijd.
Je zat erbij als ’n dromerig leerling-beultje,
haast verontschuldigend, alsof jij ’t ook
graag anders had gezien, maar ja: het moest.
Het was je vak, daarvoor was je gekomen.
Toen Leo er toch nog remise uit goochelde
keek je eerder beteuterd dan bedroefd.
Naschrift: Leo Jansen was op zaterdag 13 november wederom de tegenstander van Jan Timman bij diens simultaanwedstrijd in Sliedrecht.
Henk Prins
Deze week publiceren we integraal de schaakrubriek van Henk Prins van 19 november. In deze rubriek besteedt hij ook aandacht aan Buddingh’, die 25 jaar geleden overleed. Tevens presenteert hij zijn schaakprobleem dat hij gecomponeerd heeft voor de Schaakmanifestatie in Sliedrecht en heeft deze opgedragen aan Jan Timman. Een fraaie foto is aan het artikel toegevoegd.
Bab Wilders
Ook Wilders besteedt in zijn schaakrubriek aandacht aan Buddingh’.
Hans Ree
Zijn rubriek ‘Schrile kreten’ begint met :
‘Het wijst misschien op een slecht karakter, maar steeds speelt er niet een glimlach maar een brede grijns over mijn gezicht als ik denk aan de keren dat de gewijde stilte van een schaakwedstijd werd verstoord door een schreeuw die door merg en been ging, als van een dier in doodsnood.
De meest hartverscheurende schreeuw hoorde ik lang geleden op een clubavond in Amsterdam. Hij kwam uit de mond van Willem Verloren van Thermaat. ‘Verloren van Thermaat’ zeiden we soms als er gevraagd werd hoe we gespeeld hadden, ook als we van een ander hadden verloren.
Ik noemde hem net Willem, maar in feite kende ik hem als W.A. Verloren van Thermaat, een geleerde mathematische logicus en schrijver van deskundige ingezonden brieven in allerlei krante. Behalve geleerd was hij ook een beetje onhandig.
Die avond was zijn tegenstander niet op tijd achter het bord verschenen. In zo’n geval drukte je de klok van die tegenstander in en als hij er na een uur nog niet was, had hij verloren.’
(…) ‘De hartverscheurende schreeuw van Verloren van Thermaat kwam na een uur, toen hij ontdekte dat hij per ongeluk niet de klok van de tegenstander in werking had gezet, maar zijn eigen klok, zodat hijzelf de tijd had overschreden en de partij had verloren.’
Hij behandelt de partij Sergei Karjakin – Vladimir Kramnik, Tal Memorial.
De schaakopgave deze week is een stelling uit de partij Jordi Magem Badala – Oms Palisse, Barcelona 2010. Zie hieronder.
Gert Ligterink
Zijn rubriek ‘ Een remedie tegen het favoriete verdedigingswapen van Kramnik’ begint met:
‘Vaak heb ik in het recente vereleden met lichte tegenzin aandacht besteed aan een groot probleem in het moderne topschaak: hoe kan de klassieke openingszet 1.e2-e4 van de ondergang worden gerd tegen de Russische verdediging 1.e4-e5 2.Pf3 Pf6. Het favoriete verdedigingswapen van Kramnik is zo tergend solide gebleken dat het sommige witspelers tot wanhoop heeft gedreven.’
Voor de volledige rubriek, de behandeling van de partij Karjakin – Kramnik en het naspelen hiervan klik hier. Volgt nog.
Hans Böhm
Zijn rubriek De beste is geen kampioen begint met :
De Noor Magnus Carlsen heeft zich onlangs teruggetrokken uit de strijd om het wereldkampioenschap 2012. Het was een persbericht dat alle media haalde en waar ik de tranen van in de ogen kreeg. Dit negentienjarige ex-wonderkind was de hoop van het vrije Westerse denken, van de jeugd aller Landen en van de meeste schaakliefhebbers.
Voor zijn volledige column klik hier.
Bab Wilders
Voor zijn schaakrubriek met een driezet van Makaronez , met boekbesprekingen en een analyse van de partij Capablanca – Aljechin (WK 1927) klik hier
Henk Prins
Zijn rubriek begint met:
‘Dordrecht herdenkt de bekende schrijver/dichter Cees Buddingh (7-8-1918/24-11-1985) volgende week in de “Buddingh’week”. Het is 25 jaar geleden dat ereburger en schaker Buddingh overleed. Niet alleen Buddingh’s literaire verdiensten krijgen de aandacht maar ook zijn schaken* en zijn “schaakschrijven”. Met dit laatste bedoel ik Buddingh’s bekende schaakcitaten die o.a. zijn vastgelegd in “dagboeknotities”. Literaire kwaliteiten toegepast op het schaakleven.’
Voor zijn volledige rubriek met het schaakprobleem opgedragen aan Jan Timman klik hier
Rini Kuijf
Uit zijn rubriek ‘Dagschaak’ opgave A5331 voor beginners en B5331 voor gevorderden.
Max Pam
Zijn rubriek ‘Evans ook fameus aan blackjacktafel’ begint met:
‘In een ziekenhuis in Reno is de Amerikaanse grootmeester Larry Evans maandag op 78-jarige leeftijd overleden. Bij een operatie aan zijn galblaas ging het mis. Dat Evans in de gokstad Reno is overleden, is bepaald niet toevallig. Hij heeft het niet alleen een paar keer tot schaakkampioen van de Verenigde Staten gebracht, hij stond lange tijd ook bekend als de beste blackjackspeler van Amerika.
Vooral in zijn jeugd woonde Evans zo’n beetje in casino’s. Daar heeft Evans – zelf van Indiaans bloed –ook zijn vrouw Ingrid ontmoet, een adembenemende Duitse blondine die nog het meest leek op Nina van het zangduo Nina & Frederik. Ingrid was dealer aan blackjacktafels.’
(…) ‘Als jongeman heb ik Evans van dichtbij meegemaakt, toen Hans Ree en ik bij hem te gast waren in San Francisco. Dat moet in 1971 zijn geweest, want Bobby Fischer was nog geen wereldkampioen.’
Hij behandelt de partijen Yanofsky – Evans (1947), Euwe-Evans (1951), Evans – Reshevsky (1951) en Ray Charles (2002). Over de laatste schrijft hij:
‘De laatste partij van Evans die ik in mijn database vond, was die tegen de zanger Ray Charles, die ondanks zijn blindheid best aardig kon schaken. Ik vermoed dat ook Evans deze partij blind speelde.
De partij tegen Reshevsky werd door Evans de schwindel van de eeuw genoemd en eindigde als volgt:
