Zukertort Amstelveen – En Passant 3-7
Op 18 september 1999 speelde En Passant voor het eerst in het bestaan een wedstrijd in de KNSB-competitie. Een team bestaand uit (in bordvolgorde) Richard Vedder, Dick de Graaf, Thijs Zwaan, Arie van Diermen, Ibrahim Haxholli, Henrik Koelewijn, Gijs Huijgen en Arie van den Hoogen mocht aantreden voor een uitwedstrijd tegen Zukertort Amstelveen 3. Ik geef toe, ik word misschien een wat te melancholisch mannetje, maar dat zijn van die bespiegelingen die ik dan vooraf heb in de auto op weg naar Amstelveen. Van dat team deed er maar een mee deze keer. En ook uit het toenmalige Zukertort Amstelveen 3 is er in de tussentijd een doorgestoten naar het eerste.
Nu ik de uitslagen van toen nog eens terugzie, met dank aan Eric Roosendaal, herinner ik me ook weer hoe dat toen ook alweer ging. Arie van Diermen won (van Eric Roosendaal!) in zijn geliefde Pirc met zijn eigen uitvinding Db6-f2. Gijs Huijgen had zijn eigen manier om het Marshallgambiet te bestrijden. Ibrahim Haxholli, al weer jaren terug naar Kosovo, won in zijn compromisloze stijl en Henrik Koelewijn, zijn partij herinner ik me niet, maar ongetwijfeld zette hij een oerdegelijke stelling op waartegen zijn opponent zich te pletter liep. Zo ging dat namelijk vaak in die tijd. Arie van den Hoogen verloor. Opmerkelijk, want hij werd uiteindelijk de topscorer van de derde klasse C! De rest werd remise. Dat was vooral van Thijs een fraaie prestatie, want hij zat aan bord 3 tegen Dennis Brouwer. Inderdaad, degene die nu in Zukertort 1 speelt!
Anno 2011 ziet En Passant 1 er heel anders uit. Goed gevuld met voornamelijk spelers die niet alleen uit liefhebberij een potje komen schaken. Dat levert natuurlijk allerlei reacties op. Een mengeling van bewondering en afgunst en soms ook van teleurstelling. Immers, er zijn er natuurlijk die in het eerste team zouden hebben gespeeld als…. ja als. Maar in welke klasse zou dat dan geweest zijn? Feit is, dat de gemiddelde Spakenburger een mentaliteit heeft die zegt voor het allerhoogste te gaan. Ons oud-lid Sjaak van de Groep heeft daarover net een boek geschreven: “Altijd de beste willen zijn”. Over mensen van Spakenburgse komaf die het nodige bereikt hebben.
Alleen is Bunschoten-Spakenburg een te klein dorp om op eigen kracht tien meesterklassewaardige spelers te produceren. En dan telt het clubbelang zwaarder dan het individuele belang. Dezelfde club die tien jaar geleden het mooiste schaakgebouw van Nederland liet bouwen, die zich profileert met een fraai clubblad en een fraaie website, die hoort ook op hoog niveau te schaken, zo meent men. En als er dan een collectief aan sponsoren bereid is dat mogelijk te maken, waarom niet?
We gaan schaken. De wedstrijd tegen Zukertort Amstelveen bleef lang spannend. Om half vijf, dus na drie en een half uur spelen, was er nog geen partij afgelopen. Toen kwamen de uitslagen echter gestaag binnen…
Jelmer Sminia – Jan Smeets
Bord 2
1.e4 c5 2.Pf3 e6 3.c3 Pf6 4.e5 Pd5 5.d4 cxd4 6.cxd4 d6 7.Pc3 Pxc3 Ik kan het niet laten om bij het naspelen van de openingen van onze toppers de boekenkast in te duiken om te zien wat de deskundigen van een bepaalde stelling denken. Enigszins verbaasd constateer ik dat Evgeny Sveshnikov, beschouwd als een van de grootste kenners van de c3-sicilianen ter wereld, de zet 7… Pxc3 afkeurt. Enerzijds verbaasd omdat die zet gewoon theorie is, maar ook omdat Sveshnikov zijn afkeuring staaft met slechts een mager variantje in zijn toch dik 500 pagina’s tellende boek. 8.bxc3 Dc7 Deze vrij normale zet wordt door Sveshnikov dus niet eens genoemd. Hij wijdt een paar regels aan 8…dxe5 9.Pxe5 en komt dan uit op voordeel voor wit, gebaseerd op een partij van hemzelf uit 1972… 9.Ld2 Pd7 10.exd6 Lxd6 11.Ld3 b6 12.0–0 Lb7 13.h3 Lf4 14.Lxf4 Dxf4 15.Pd2 0–0 16.a4 e5 17.Pb3 exd4 18.cxd4 Eigenlijk vrij geruisloos heeft zwart een prima stelling gekregen. Pionnenstructuur, machtige loper op b7, zeer actieve dame. Je vraagt je af waar wit het dan beter had kunnen doen. Misschien was het vrijwillig ruilen op f4 op de veertiende zet een beetje te behulpzaam. Daar had ook de ontwikkeling voortgezet kunnen worden met Te1 of zo. 18…Dg5 19.Dg4 Dd5 20.Tfb1 Pf6 21.Dg3 Ph5 22.Dh2 Tfe8 23.a5 Tac8 24.Lf1 er dreigde Tc3 met materiaalwinst 24…g6 Er moet even een luchtgat gemaakt worden. Na meteen 24…Tc3? redt wit zich uit de penarie dankzij een onderste-rij-truc: 25.Te1! Td8 26.axb6 axb6 (of 26… Dxb3 27.bxa7 en zwart moet gaan oppassen.) 27.Te5 Dxb3 28.Txh5 en van zwarts voordeel is niet veel meer over. 25.axb6 axb6 26.Ta7 Tc2
27.Txb7? Wit stond al niet best, maar dit kwaliteitsoffer maakt het alleen maar erger. Dxb7 28.Pc5 Dd5 29.Pd3 Misschien dacht Jelmer remisekansen te hebben met een kwaliteit minder als er alleen maar pionnen op de koningsvleugel overblijven, maar na 29.Txb6 Dxd4 verliest zwart nog meer materiaal. 29…Dxd4 30.Tb4 Dd8 31.g4 Pf6 en opgegeven 0–1
Meteen daarna eindigde de partij op het vierde bord…
Stan van Gisbergen – Friso Nijboer
Bord 4
1.d4 f5 2.Pf3 Pf6 3.g3 g6 4.Lg2 Lg7 5.0–0 0–0 6.c4 d6 7.Pc3 c6 Ik heb ook eens een blauwe maandag gedacht dat het Hollands wat voor mij zou kunnen zijn en dus schafte ik “Leningrader Systeem. Eine Waffe gegen 1.d4” van Stefan Kindermann aan. Die besteedt in deze stelling de meeste aandacht aan 7…De8. 8.d5 e5 9.dxe6 Lxe6 10.Dd3 Tot hier Kindermann in de variant met 7…c6. De lezer mag het verder zelf uitzoeken. Te8 11.Pg5 Lc8 Een zet uit de koker van Friso zelf denk ik, want in mijn database kom ik hem niet tegen. Zwart is zuinig op zijn loperpaar en heeft er zelfs een pion voor over om die lopers zo actief mogelijk te laten zijn. 11…Pbd7 (meest gespeeld in deze stelling) 12.Dxd6 Lxc4 13.b3 Lf8 14.Dd2 La6 kwam voor in l’Ami – Reinderman, Corus 2009. 12.Lf4 h6 13.Pf3 Pe4 14.Tad1 Pa6 15.Lxd6 Dxd6 16.Dxd6 Pxd6 17.Txd6 Le6 18.Pd4 Lf7 Vooral niet 18…Lxc4? 19.Txg6 en zwarts stelling is een ruïne. 19.Pb3
Tad8 In de auto op weg naar de Italiaan hoorde ik Hans Böhm iets mompelen over 19…Lxc3 20.bxc3 Txe2 “en dan krijgt ie straks ook nog veld c5 voor zijn paard.” Daar zit wat in. Nog niet meteen natuurlijk, want c5 wordt nog gecontroleerd door Pb3, maar zwart lijkt toch zeker actiever te staan dan wit. Maar Friso bleef zijn loperpaar nog even trouw. 20.Txd8 Txd8 21.Tc1 Lxc3 22.bxc3 22.Txc3 Td1+ 23.Lf1 Tb1 24.Tc2 Pb4 en zwart krijgt ook zijn pion terug. …Td7 Safety First! Na 22…Lxc4 23.Pa5 Lxe2 24.Pxb7 Tc8 25.Te1 zijn de witte stukken veel actiever dan de zwarte. 23.e4 fxe4 24.Lxe4 Kg7 25.Tb1 Lxc4 26.Pa5 Lxa2 27.Tb2 Ld5 28.Lxd5 cxd5 29.Pxb7 Tc7 30.Ta2 Txb7 en hier is alle muziek er wel zo’n beetje uit. De heren besloten het punt te delen… ½–½
Kort daarna weer een halfje. ..
Tobias Kabos – Bruno Carlier
Bord 8
We komen er in nadat Bruno zojuist 15… h5 gespeeld heeft. Nu nog e7-e6 doen en de stelling is zo stevig als een huis. Tobias is hem daarom voor: 16.e6 Zoiets hebben we vaker gezien. Kijk de partij van Tea uit de eerste ronde er maar eens op na. Wit offert een pion, maar de positionele compensatie behoeft geen nadere toelichting dacht ik… fxe6 17.Ph3 Huh? Waarom niet centraliseren met 17.Pd3… Ach, ik zie het. Tobias wil met Pg5 meteen die zwakke broeder op e6 op de korrel nemen. Maar Bruno ziet het ook… 17…Lf6 18.Tab1 0–0–0 19.Tb3 Pb6 20.Tfb1 Td7 21.Pf2 Pc4
22.Pd3 Na afloop werd er druk geanalyseerd en de vraag was of wit hier 22.Txb7 Dxb7 23.Txb7 Txb7 had moeten doen. Bruno vond van wel, Tobias vond van niet. Er kwamen allerlei varianten aan de orde. Manuel Bosboom vond er zelfs een waarin zwart tot het ogenschijnlijk onmogelijke e6-e5 kwam. Maar het gebeurde allemaal niet. Tobias had een ander aanvalsplan… 22…b6 23.a4 Tdd8 24.Lf2 h4 25.Pc5 Dxf4 Verschaft zich al vretend wat lucht. Hee… nu zien we ook de bedoeling van 24… h4! Lf2-g3 is onmogelijk gemaakt. Het paard slaan was uiteraard uit den boze: 25…bxc5 26.Dxe6+ Td7 27.Tb8+ Dxb8 28.Txb8+ Kxb8 29.Dxd7 en zwart kan opgeven. Nu ziet wit niet meer dan eeuwig schaak. Ik ook niet trouwens: 26.Dxe6+ Kc7 27.Pa6+ Kb7 28.Pc5+ Kc7 29.Pa6+ Kb7 ½–½
Tja, beste lezers, heel erg spectaculair is het allemaal nog niet. Het was een beetje de tendens van deze middag. Er werd lang en hard gevochten, maar het was een beetje droogjes. Nou ja, er waren een paar uitzonderingen, zoals bij Mr. and Mrs. Smith. U weet wel, dat echtpaar dat werkzaam is in de huurmoordenaarsbusiness, gespeeld door Brad Pitt en Angelina Jolie. Ook En Passant heeft zo’n echtpaar… Mr. and Mrs. L’Ami heten ze in het echt.
Eerst Erwin…
Erwin l’Ami – Sybolt Strating
Bord 1
De wetten van de sport zijn keihard. Sybolt Strating, heel geen slechte schaker, is het seizoen dramatisch begonnen met 0 uit 3. Ze bedachten bij Amstelveen een passende straf: zwart tegen het eerste bord van En Passant. Dat zal hem leren! 1.d4 d5 2.c4 c6 3.Pf3 Pf6 4.Pc3 dxc4 5.a4 e6 6.e3 c5 7.Lxc4 Pc6 8.0–0 cxd4 9.Pxd4 Hee… ik dacht dat je juist zoveel mogelijk stukken op het bord moest houden als je met een geïsoleerde pion gaat spelen. 9.exd4 dus. Maar het doet er niet toe, want Sybolt slaat niet op d4. 9…Ld7 10.e4 Pxd4 11.Dxd4 Lc6 12.De3 Ld6 13.h3 Dc7 Gunt de witspeler het loperpaar. Maar ja, hoe anders het dreigende e4-e5 op te vangen? De computer adviseert 13…Le5. Blokt de e-pion en dreigt bovendien na ruil op c3 wits e-pion te winnen! 14.Pb5 Lxb5 15.Lxb5+ Ke7 16.Te1 Lc5 17.Df3 a6 18.e5 Pd5 18…axb5? 19.Lg5! en wit staat zo goed als gewonnen. 19.Lg5+ Kf8 20.Lc4!? Ik heb het Erwin niet durven vragen. Dat is natuurlijk ongepast tegen zo’n grootmeester. Maar zou hij hier per ongeluk een pion weggeven? Of er eentje offeren om zo stukken te kunnen stapelen op de f-lijn… Met 20.Ld3 had wit uitstekend gestaan natuurlijk, maar ik twijfel natuurlijk niet aan het beoordelingsvermogen van een 2600-speler!
20…Lxf2+ 21.Dxf2 Dxc4 22.Tf1 Over deze zet was Erwin achteraf niet tevreden. Hij had Tec1 moeten doen, zo mailde hij me. Dus niet stukken stapelen op de f-lijn, maar binnenvallen op de c-lijn. Op 22… Db4 is namelijk 23.Tc7! Pxc7 24.Tf1 f6 25.exf6 g6 26.f7 winnend en als zwart 22…De4 doet is 23.Dc5+ Ke8 24.Td1 heel sterk. Dc7 23.Ta3 Ke8 Deze zet had Erwin gemist, zo bekende hij: “Was van 23…b6 24.Tf3 Ta7 25.a5! uitgegaan, of 23…Kg8 24.Tf3 Tf8 25.Lh6!” 24.Tf3 Tf8 Ik informeerde wat Erwin van plan was na 24…Dxe5. “Daarna heb ik nog steeds wel compensatie denk ik maar lang niet meer zo overtuigend als daarvoor. Bijvoorbeeld 24…Dxe5 25.Lf4 De4 26.Dg3 Dg6 27.De1 koning blijft zwak op e8, maar de partij is nog lang niet over.” 25.Le3 Pxe3 25…Dxe5 verliest nu uiteraard na 26.Txf7 26.Dxe3 Tc8 27.Kh1 Dc6 28.Tf4 f6 29.exf6 Txf6 30.Txf6 gxf6 31.Dh6 e5 Hoopt wit te verleiden tot 32 Txf6, waarna hij met Dc1 dames kan ruilen. 31…f5 ziet er echter logischer uit. 32.Kh2 even voornoemd schaak eruit halen. Ke7? En nu stort de arme Sybolt helemaal in. 33.Dg7+ Ke8 34.Txf6 Dc5 35.Tf7 e4 36.Dg8+ 1–0
En dan Alina… Tegenstander Florian Jacobs baalde stevig toen hij de strijd opgaf. Kennelijk heeft hij ergens iets laten liggen. We gaan het eens onderzoeken…
Alina l’Ami – Florian Jacobs
Bord 9
1.d4 Pf6 2.c4 e6 3.Pc3 c5 4.d5 exd5 5.cxd5 d6 6.e4 g6 7.f4 Lg7 8.Lb5+ Pfd7 9.Pf3 0–0 10.0–0 a6 11.Ld3 Pf6 12.a4 Lg4 13.h3 Lxf3 14.Dxf3 Pbd7 Ik weet heel weinig van de Ben-Oni, maar aangezien beide spelers deze zetten in weinig tijd op het bord kwakten zal het wel theorie zijn. 15.Le3 Dc7 16.b3 Tfe8 17.Tac1 Tab8 18.g4 Da5 19.Ld2 b5 20.axb5 axb5 21.g5 Ph5 22.e5 c4 22…dxe5 23.f5 is de standaardmanier om aan te vallen tegen de Ben-Oni. Dat weet ik dan weer wel. Ik zit namelijk wel eens naast Eric de Haan in de Belgische competitie. Maar Florian trekt zich niks aan van de witte aanval. Hij heeft immers zelf ook een aanval! 23.Pe4 Da3 24.bxc4 bxc4 25.Txc4 Lxe5 26.Tc7 26.fxe5? Pxe5 en er staan een vracht witte stukken in. 26…Ld4+ 27.Kh1 Tb3 28.Lc1
Hier is dan het cruciale moment in de partij. Het verschil tussen winst en verlies zit hem in de plaats waar zwart zijn aangevallen dame neerzet. … Da2? Fout! Ook 28… Da4 was niet goed wegens 29 Pxd6, maar 28…Da5! 29.Txd7 Txe4! 30.f5 Txd3 31.Dxd3 Dxd5 met dodelijke dreigingen was winnend geweest. Het gespeelde Da2 heeft hetzelfde idee, maar er is een cruciaal verschil. Vanaf a5 dekt de dame ook veld d8 en zie wat er in de partij gebeurt: 29.Txd7 Txe4 30.f5 Le5 30…Txd3 31.Td8+ en snel mat, zie het verschil met de variant na 28…Da5. 31.Td8+ Kg7 32.f6+ en mat in een paar zetten. 1–0
Daarmee was het ineens 4-1. De meest vreemde partij speelde zich af aan het vijfde bord.
Zhaoqin Peng – Lody Kuling
Bord 5
1.d4 Pf6 2.Pf3 c5 3.d5 b5 4.Lg5 Db6 5.Pc3 b4 6.Pa4 Da5 7.Lxf6 gxf6 8.b3 f5 9.d6 Het is dat Peng hier vrij lang nagedacht had, anders zou je bijna denken dat ze hier nog op bekend terrein was. In mijn database komt namelijk een miniatuur voor met dit zetje met als witspeler iemand met de fraaie naam Xu Yuanyuan. e6
10.Pe5 En hier blijkt dat ze die partij echt niet kende. Stom ook van mij om te veronderstellen dat Peng iedereen met een Chinese naam zou kennen. De partij Xu Yuanyuan – Tatjana Plachkinova kende het volgende verloop: 10.e4! Lg7 11.exf5 Lxa1 12.Dxa1 Tg8 13.Pg5 Pc6 14.Df6 Tf8 15.Pxh7 Tg8 16.Dh4 c4 17.Pf6+ Kf8 18.Dh6+ en zwart gaf het op! Ook met 10 Pe5 is Peng bereid een kwaliteit te offeren. Lody is wel zo verstandig daar niet op in te gaan. 10…Lg7 11.Pc4 Dd8 12.e3 Lb7 want 12…Lxa1 13.Dxa1 is echt niet aan te bevelen. De pion op c5 gaat er ook al af en die zwakke zwarte velden… brrrr. 13.Tc1 Lc6 14.Le2 Lxa4 15.bxa4 Lc3+ 16.Kf1 Pc6 17.Lf3 Tc8 18.Lxc6 Txc6 19.Dd3 Ta6 Deze keer is het zwart die een kwaliteit gaat offeren. Ik zou daar niet zo snel opgekomen zijn, maar wat nu wel een goed plan is in deze merkwaardige stelling… Ik weet het niet! 20.a5 Txa5 21.Pxa5 Dxa5 22.Dc4 a6 23.Kg1 Lf6 24.h3 Db5 25.Df4 Da5 26.Dh6 Le5 27.f4 Lxd6 28.Dg7 Tf8 29.Kh2 Dxa2 Uiteindelijk heeft zwarts kwaliteitsoffer wel rendement opgeleverd. Twee pionnen en er is weinig samenhang in het witte kamp. 30.Thd1 Le7 31.Ta1 Dc4 32.De5 d6 33.Txd6 Weer een kwaliteitsoffer. Het alternatief 33.Db2 De2 en straks ook nog Tg8 ziet er weinig aanlokkelijk uit voor wit. Lxd6 34.Dxd6 Dd5 35.Dxa6 Ke7 36.De2 Tg8 37.Ta7+ Kf6 38.Tc7 en remise. Dat had zwart nog wel even kunnen proberen met zijn pion meer. Maar misschien was er tijdnood, dat weet ik niet. ½–½
4,5-1,5, dus de eerstvolgende En Passanter die zijn of haar partij wint tikt de winst binnen! De eer was helaas niet voor mij weggelegd.
Christopher Brookes – Richard Vedder
Bord 10
Tja, uit naar Amstelveen. Bereid je je voor op Tan of Stan? Of geloof je het wel. Hoe dan ook, op Christopher Brookes had ik niet gerekend. Dat ik hem niet moest onderschatten wist ik wel. Afgelopen zomer zat hij in Vlissingen dicht bij een IM-norm! Dat zat ik in Hoogeveen ook, dus we konden elkaar een hand geven. Dat deden we dan ook en toen begon de partij… 1.e4 e6 2.d4 d5 3.Pc3 Lb4 4.e5 c5 5.a3 Lxc3+ 6.bxc3 Da5 7.Ld2 Da4 8.Db1 c4 9.h4 Pc6 10.Pe2 Er zijn verschillende manieren om The Black Queen Blues (Moskalenko) aan te pakken. Meestal volgt op 9.h4 10.h5, waarna zwart de keuze heeft om 11.h6 toe te laten of dat te voorkomen door zelf h7-h6 te spelen. Wat Christopher nu doet, h4, g3 en Lh3, komt ook vaak voor. Het paard tussendoor naar e2 ontwikkelen kan niet slecht zijn. 10…Ld7 11.g3 11.Dxb7 Tb8 12.Dc7 is geen aanrader voor wit. Zijn dame kan niks meer en zwart staat na simpel Dxc2 al heel goed. 11…0–0–0 12.Lh3 Pge7 13.0–0 b6 14.Pf4 Tdf8 15.Db2 Pg6 16.Tae1 Pxf4 17.Lxf4 h6 18.Lg4 Op zich was ik hier wel tevreden met mijn stelling, maar ook weer niet. Ik slaagde er niet echt in een goed plan te bedenken. Wat een verschil met die twee keer dat ik inmiddels een IM met deze variant verslagen heb. In die partijen was het wit die vond dat hij op winst moest spelen en die liep zich dan te pletter op de zwarte stelling. Nu was ik degene die vond dat hij op winst moest spelen. Zeker na een consult bij de teamleider, die nog niet zeker was of het op de andere borden wel helemaal jofel ging. Uiteindelijk, na lang wikken en wegen, besloot ik dan maar dat ik het van het openbreken van de damevleugel moest hebben. Daar heb ik in ieder geval geen last van die witte lopers! Kc7 Misschien was Kb7 beter. Ik krijg straks een paar keer last van varianten waarin wit e5xf6 schaak heeft. 19.Dc1 Pe7 20.h5 Dc6 Zwart is druk bezig ruimte te maken voor de pionnenopmars. Overigens is het in deze variant wel uitkijken als je je dame van a4 weghaalt. Op het EK in Aix-les-Bains flikte ik het tegen beter weten in een keer en kreeg meteen zetten als a4, La3 en Ld6 om mijn oren. Die loper staat echter op veilige afstand nu, dus ik dacht dat het deze keer wel moest kunnen. 21.Kg2 a5 22.Lh3 b5 23.g4 Db6 24.Lg3 Pc6 25.f4 b4 Daar gaat ie dan. Wit is ondertussen aan een opmars op de koningsvleugel begonnen. Wie er echt beter stond kon ik achter het bord niet beoordelen. 26.axb4 axb4 27.cxb4 Pxb4 28.f5 Ta8 29.Te2
Ta2 Een eerste mentale tegenvaller. Aanvankelijk was ik 29…Dxd4 van plan, in de overtuiging dat 30.c3 niet kon vanwege 30…Dd3! Maar hier keek ik er nog eens goed naar en ik vertrouwde het zaakje niet. In de analyse kwam Christopher al snel met 30.Lf2 Dc3 31.Le1 met stukwinst. Simpel eigenlijk! 30.Tff2 Pc6? Hier ga ik definitief in de fout. Ik baalde, omdat ik zijn Tff2 helemaal niet gezien heb. Ik dacht in veel varianten op d4 te kunnen slaan, maar dat is nu flauwekul omdat 30.c3 dan meteen wint. In plaats van aan Pc6? dacht ik ook aan 30…c3! Dat verhindert in ieder geval dat hij c3 kan spelen. Ja, maar 31.De3 dan? Dat is helemaal niet erg: …Kb7! 32.Dxc3 Tc8 33.Db3 La4 en zwart staat uitstekend. 31.c3 en nu staat wit uitstekend. Sterker nog: ik denk dat het hier al helemaal uit is en mij rest slechts de complimenten uit te spreken voor Christopher voor de strakke wijze waarop hij de partij tot winst voert… Txe2 32.Txe2 Pd8 33.Da3 Db3 34.Dd6+ Kc8 35.f6 Tg8 36.Da6+ Db7 37.Da1 Pc6 38.Tb2 Da7 39.Ta2 Db6 40.Ta6 Db7 41.Da3 g5 42.hxg6 Txg6 43.Ta8+ Pb8 44.Ta7 Db5 45.Dd6 Dc6 46.Df8+ Le8 47.Te7 Kd8 48.Txf7 1–0
Het beslissende punt werd binnen gehaald door wie anders dan Tea. Topscoorder met 4 uit 4 is ze nu. Bij het oplezen van de opstellingen hoorde ik: “Krudde – Lanchava” en ik dacht dat dat nog wel lastig zou kunnen worden. Krudde met wit is geen sinecure. Nou, hier komt ie!
Fitzgerald Krudde – Tea Lanchava
Bord 6
Tea doet niet aan openingsvoorbereiding. Ook heeft ze geen idee welke kleur ze heeft voordat ze de speelzaal binnengetreden is. Ze informeert bij Guido, waarna ze reageert: “potverdikke Guido, alweer zwart!” Een begrijpelijke klacht natuurlijk, want dit is de derde keer zwart in vier partijen. Maar zag u hoe belabberd de opening de vorige keer verliep? Toen ze wit had? Guido is ook niet gek, dat was niet om aan te zien. Zwart dus! 1.d4 g6 2.e4 Lg7 3.c3 d6 4.Pf3 Pc6 5.Le2 e5 6.dxe5 dxe5 7.Pbd2 Le6 8.0–0 h6 9.a4 Pge7 10.a5 a6 11.b4 0–0 12.Pc4 f5 13.Pfd2 De8 14.Pb3 fxe4 yep! Een pion is een pion. Zie maar dat je hem terugkrijgt! 15.Pc5 Pd5 16.Pxe6 Dxe6 En niet tussendoor 16…Pxc3? natuurlijk, wegens 17.Pxg7 en wit blijft een stuk voor! 17.Lg4 Df7 18.Db3 h5 19.Ld1 Kh8 20.Lc2 Pf6 21.Lg5 Ph7 22.Ld2 Tad8 23.Tae1 b5 24.axb6 cxb6 25.Lxe4 Pe7
Wit heeft zijn pion terug, maar hier dient zich het volgende probleem aan. Er dreigt … b5 met materiaalwinst. Het beste is nu 26.Le3 denk ik, om de aanval op die loper door de zwarte toren ongedaan te maken. 26.b5?! Tc8! 27.Ld3 Dd5! En ineens dreigt er van alles. Wit verliest materiaal. 28.Db1 28.Te3?? axb5 is helemaal verschrikkelijk. 28…Txc4 29.Lxc4 Dxc4 30.bxa6 Dxa6 31.c4 Pf5 32.Lc3 Te8 33.Dd3 Db7 34.Te2 Pg5 35.Tfe1 e4 36.Lxg7+ Dxg7 37.Dd2 Df6 38.Df4 Te6
39.h4? Maakt van een moeilijke stelling een verloren stelling. De pion kan simpelweg geslagen worden. Pxh4 40.Db8+ Kh7 41.Td1 Te7 42.Ta2 laat tot slot een tactische wending toe van het kaliber dat Tea zich nooit laat ontgaan. Ph3+! 43.gxh3 Df3 0–1
5,5-2,5 derhalve, maar de koek was nog niet op. Eerst Hans Böhm. Met hem heb ik de deal gemaakt dat ik zijn sprankelende openingsspel niet openbaar maakt op voorwaarde dat hijzelf een bijdrage levert aan dit verslag. Daar komt ie!
Hans Böhm – Dennis Brouwer
Bord 7
We komen er in bij deze stelling
“Wit moet toch beter staan?”, zei ik in de analyse maar mijn tegenstander was niet onder de indruk. “De zwaktes heffen elkaar op”, vond Dennis. Volgens de groepjes-theorie en in het verlengde daarvan het aantal aanvalsobjecten heeft wit b6 en d5 om aan te vallen en zwart alleen b2, dus staat wit beter. Ik liet het voordeel in de partij weer als zand door de vingers wegglippen, wat is dat toch ergerlijk. “Dat heeft met leeftijd te maken”, zei Hans Ree laatst maar ik geloof liever in een zucht naar gemak. Na 23.Td1 Dc5 24.h3 h6 kan wit het voordeel vastleggen met 25.Td4. Het ging echter zo
23.Dd2 Dc5 24.Td1 h6 25.h3 Ta2 26.De2 Dxc3 27.Txd5 Dc1+ 28.Kh2 Df4+ 29.g3 Df6 30.Td2
Gemakzuchtig gespeeld. Ik zag 30.Tb5 Dd4 31.De3 en wit krijgt precies wat hij wil maar ik zag ook 30…Ta1 met ‘iets over de onderste rij’ en gebruikte de toren op d2 dus ook voor de verdediging.
30…Ta4 31.De3 Tb4 32.b3 Dg5 33.Dxg5 hxg5 34.Te2 Txb4 35.Txe4 Kh7
en ook al raakte zwart later zijn b-pion kwijt, het bleef remise.
Ik heb als voornemen voor 2012 om wat slechter te gaan staan, dat inspireert wellicht.
En last, but not least, Manuel Bosboom. Hij trof in Matthew Tan de speler die normaal op bord 1 zit bij Zukertort en dus was dit het enige bord waarbij de Amstelvener de hoogste elo had. Maar Manuel heeft maling aan dat soort cijfermatige beschouwingen…
Manuel Bosboom – Matthew Tan
Bord 3
1.c4 e5 2.a3 g6 3.b4 Ziezo. Hebt u nog een boek in de kast waarin dit te vinden is? Voor Manuel is het trouwens niet nieuw, want in 2010 speelde hij het ook tegen Sara Hoolt. …Lg7 4.Lb2 Pe7 5.Pf3 d6 6.d3 0–0 7.Pbd2 h6 8.e3 f5 9.Db3 Le6 10.d4 Pd7 11.Td1 g5 12.dxe5 dxe5 13.Dc2 De8 14.c5 Pg6
Het is weer een typische Bosboompartij. De damevleugel is ontwikkeld, de koningsvleugel niet. Hoogtijd voor h4! 15.h4 g4 16.h5 Ph8 In de voetsporen van Nimzowitsch? Als het idee is om via f7 naar g5 te gaan komt dat nu niet erg uit de verf. Althans, een beetje laat in de partij, als wit al groot voordeel heeft. Logischer is om dat paard op e7 te zetten. 16…gxf3 17.hxg6 fxg2 18.Lxg2 c6 is het ook niet echt voor zwart. 17.Ph4 Dxh5 18.Lc4 Tae8 19.Lxe6+ Txe6 20.Pf1 Df7 21.Pxf5 Dxf5 22.Dxf5 Txf5 23.Txd7 Tf7 24.Td8+ Tf8 25.Txf8+ Kxf8 26.e4 De balans van de actie met 15.h4 kan worden opgemaakt. Wits pionnenstructuur is beter, zijn loper is beter, zijn paard staat niet in de hoek, kortom: zwart gaat een nare middag tegemoet. …b6 27.cxb6 cxb6 28.Pe3 Tc6 29.g3 Pxg4 is niet handig natuurlijk omdat de zwarte toren dan kan binnenkomen. Dus legt wit eerst die g-pion even vast om hem daarna met de toren in te rekenen… Pf7 30.Th4 Pg5 daar is hij dan eindelijk! 31.Txg4 Lf6 32.Ke2 Pe6 33.f4 exf4 34.Lxf6 fxe3 35.Kxe3 Kf7 36.Le5 Tc2 37.Th4 Ta2 38.Txh6 Txa3+ 39.Ke2 Ta4 40.Ld6 a5 41.e5 Pg5 42.Tf6+ Kg7 43.Lf8+ Kg8 44.Le7 axb4 45.Txb6 Pe4 46.Lh4 b3 47.e6 b2 48.Tb8+ Kg7 49.e7 Pxg3+ 50.Kf3 Omzeilt de laatste valstrik: 50.Lxg3? Te4+ 51.Kf3 Txe7 52.Txb2 en er resteert een theoretische remise. Hoewel je wel even moet weten hoe je dat moet verdedigen als zwartspeler! 50…Ta3+ 51.Kg4 Te3 52.Lg5 Te5 53.Kf4 Txe7 54.Lxe7 Pe2+ 55.Ke5 1–0
Eindstand 3-7 derhalve. Een middelgrote overwinning die ietsje te hoog is uitgevallen denk ik. Maar daar malen we niet om! Ook Ricoh Purmerend verloor, waardoor En Passant nu samen met ESGOO aan de leiding gaat. De onderlinge ontmoeting is pas in de achtste ronde. Het kan nog een spannende wedloop worden met die tukkers!