RSR – Amersfoort 6.5 – 3.5
RSR Rotterdam – SGA Amersfoort 6.5 – 3.5
Na in de eerste 2 rondes 2 ‘normaal’ uitslagen te hebben aangetikt (2 respectievelijk 2.5 tegen de ratingfavorieten LSG en Caissa) stond afgelopen zaterdag onze eerste serieuze testcase op het programma; uit tegen RSR. RSR speelt al enkele jaren in de 1e klasse maar bivakkeert meestal rond plek 6 t/m 8 en dit jaar op papier niet heel veel sterker dan Amersfoort, al zorgt de rating van onze gm natuurlijk voor een stevig vertekend beeld. Trekken we die 2650 er van af dan staan we nog een puntje of 75 boven bijvoorbeeld collega 1e klassers Soest en HSG. Het is de wereld op z’n kop voor de neutrale schaakliefhebber; in de 2e klasse een team met gemiddeld bijna 2400 en dan een groepje hoger dit soort ‘zaalvulling’.
Goed, uit dus tegen RSR, ondanks onze stevige 10e plek louter vrolijke gezichten; we weten al sinds afgelopen april dat het een lastig jaar gaat worden, op alle borden komen we stevig te kort, nou ja praktisch alle borden dan. Matthew won weer bijzonder eenvoudig maar gezegd moet worden dat Dolf Meijer wel erg opzichtig blunderde (dat zag ik zelfs nog). Ik zat zelf op bord 1 en gezegd moet worden dat zo’n grootmeesterlijke aanpak veel leuker om naar te kijken is dan bijvoorbeeld je eigen gepruts. Dat eigen gepruts is sowieso nooit veel geweest maar gisteren van een buitensporig bedroevend niveau. Misschien moet ik volgend jaar maar in de 2e klasse voor HSG of Soest gaan spelen want gisteren leek werkelijk helemaal nergens naar; afschuwelijk gewoon, zo ontzettend planloos, zo energieloos, geen fut, geen puf, na da niks. En dan binnenkort ook nog eens aan de 40-serie gaan beginnen, nee ik vrees met vreze voor datgene wat nog komen gaat.
Ook Ons Grote Talent had een complete offday; in de opening als een tamme gans lek geschoten en tot in het 6e speeluur met dank aan de tegenstander in de touwen blijven hangen. Het heeft nog vele uren geduurd voordat OGT weer wat kleur op de wangetjes kreeg.
Jochen onttrok zich aan het collectieve gepruts; een fraaie overwinning. Alles klopte; opening, middenspel en keurig afgemaakt.
Bram (3) had na 5 zetten een uur meer maar wel een stevige ruine. We zijn natuurlijk het nodige aan ellende van Bram gewend, het is vooral een kwestie van vooral niet langs zijn bord lopen. Zwart kreeg i.i.g. een aantal vrijpionnen en een kwal meer maar offerde in gigantische tijdnood have ende goed weg. Wel een sterke geest; een gemiddeld mens zal toch schreeuwend de Maas inlopen om nooit meer teruggevonden te worden. Zo niet Joost; een echt lachebekje, zal wel een klantje ‘modaal’ wezen…
Guus viel in voor Peter. Peter was verhinderd in verband met de komst van dochterlief, over 3 weken het bekende werk voor de hongerige teamgenoten. Guus viel verdienstelijk in maar zag zijn gambietpion eigenlijk nooit meer terug. Het eindspel was een gevalletje poepen zonder drukken voor de RSR’er.
Dimitri kwam 2 pionnen voor uit de opening maar wist daarna in weinig zetten te verliezen. Gezellig hand in hand met Joost richting Maas zou je denken…
Rene speelde een degelijke remise en Joeri tot slot wist een optisch aardig middenspel met bezette d-lijn op bijzonder leerzame wijze te verliezen.
3.5 dus voor Amersfoort tegen een team waar we, willen we een kans maken, toch echt van hadden moeten winnen. Het belooft weinig goeds voor de komende wedstrijden; over 3 weken tegen DD en 15-12 tegen Wageningen. Dat lijken geen wedstrijden waar we punten gaan pakken, ja onze gm natuurlijk wel maar misschien moet hij eens overwegen een simultaantje te geven. Ik vrees na 3 rondes dat handhaving louter op toeval zal blijken te berusten al lijkt het in 1b nog spannend omdat Charlois en Paul Keres ook maar wat zitten te knoeien.
